"Het toppunt van concentratie is absoluut denken aan niets." (Freek de Jonge)
RONDEVERSLAG | Was vorige week een lezing van de vereniging Oud-Dordrecht over archeologie op Het Eiland van Dordrecht een enigszins storende factor voor sommigen van ons, deze keer was het een klein koor uit Ridderkerk dat in de kapel bezig was opnamen te maken voor een CD.
De gehele avond bereikten ons wat men doorgaans zoetgevooisde stemmen noemt vanuit de Trinitatiskapel. De wat minder auditief ingestelden hadden er orenschijnlijk weinig last van, maar zeker als je er gevoelig voor bent en de hele avond naar a capella uitgevoerde koormuziek gedwongen bent te luisteren kan ik me voorstellen dat dat tot ergernis en daardoor tot concentratieverlies leidt. Ik had er in gedachten toch wat moeite mee: "Weer dat stuk van Mendelssohn... Ai! Foutje. Opnieuw. Volgens mij is nu de toonhoogte verkeerd bij de inzet. Ja, zie je wel, ze geven even de juiste hoogte op de piano aan. Nog een stuk van Mendelssohn geloof ik. Staat er nu kennelijk goed op, want ik hoor ineens Sweelinck... Ai! Foutje. Opnieuw..."
Ook anderen werden er duidelijk iebelig van, kregen spontaan puistjes, kippenvel en moordneigingen. Laten we maar naar de partijen gaan. Veel invloed zal het wel niet op het wedstrijdverloop gehad hebben:
Jisk Liemburg kreeg met wit na een rustige Pirc-opening tegen Wim Vink de eerste en tevens de laatste kans om met 11. Pd4 enig voordeel te bereiken. Dat deed hij niet. Beiden hadden lang gerokeerd en Wim lanceerde een aanval op de damevleugel waarop Jisk het juiste antwoord schuldig moest blijven. Wim miste door een moment van concentratieverlies nog even een mat in twee, maar de winst kon hem niet meer ontgaan.
Johan Went en Pieter Sandijck brachten een Open Siciliaan op het bord. Pieter kwam door een moment van concentratieverlies van Johan een pion voor en bezat het loperpaar. Dat loperpaar had hij volgens Johan beter kunnen behouden. Dat deed Pieter niet. Een gedekte vrijpion van Johan op c6 was Johans' troef in het eindspel. Pieter stelde daar een geïsoleerde vrijpion op de e-lijn tegenover. Dat was voor beiden niet voldoende om te winnen en er werd tot remise besloten. Pieter: "Een heel zwaar gevecht, harde strijd."
Piet Schuller speelde een heel verdienstelijke Gesloten Siciliaanse partij tegen kampioene Naomi Snikkers. De kwaliteit, die hij na een moment van concentratieverlies inleverde, veroverde hij later door een moment van concentratieverlies van Naomi terug, maar toen er een eindspel met dames en ieder zes pionnen overbleef, bleek Piets' pionnenstructuur niet goed genoeg om stand te houden. Met enkele schaakjes kon Naomi twee pionnen inrekenen en dat was na een zet of veertig goed genoeg voor het punt.
Anne Meeldijk stond plotseling met lege handen in de drakenvariant van het Siciliaans tegen Tabitha Snikkers. Een ernstige misrekening door een moment van concentratieverlies werd door Tabitha genadeloos afgestraft. Hoofdschuddend gaf hij na stukverlies op.
In het Oud-indisch veroverde Cor Paans kort na de opening een loper in zijn partij tegen Gijs van Willigen. Geen vuiltje aan de lucht dus, maar het missen van beslissende voortzettingen door momenten van concentratieverlies strooide zand in de schaakmotor. Cor verloor zelfs op zijn beurt een stuk en Gijs kwam zeer goed te staan. Langzaam keerden de kansen echter weer en kwam Cor steeds beter te staan. Toen Gijs een opgelegde kans op remise miste en in plaats daarvan een venijnig paardvorkje toestond was de winst alsnog voor Cor. Gijs kreeg te weinig voor zijn taaie verzet.
Fons Claessen kon zijn goede reeks van vorige week niet voortzetten tegen John van Waardenberg. In een ogenschijnlijk gelijk staand eindspel verloor hij door een moment van concentratieverlies een stuk. Het terugwinnen ervan via een aftrekschaak bleek niet te lukken en Fons gaf vervolgens op.
Rob Truijens speelde een witte Philidor-verdediging tegen Wim Platje. Dat is een heel rustige voortzetting, die het zwart niet moeilijk maakt. Toen Rob probeerde de zwarte dame naar een ogenschijnlijk fataal veld te lokken bleek dat inderdaad maar schijn, want het kostte Rob zelf een paard. De winst leek voor het grijpen, maar Wim zag tot zijn afgrijzen dat hij een voor de hand liggende en ook berekende zet vergat te doen, wat hem een toren kostte. Ongetwijfeld kwam dat door concentratieverlies. Gelukkig voor Wim maakte Rob vervolgens eveneens door concentratieverlies een fout, waardoor er een materieel gelijkstaand toreneindspel op het bord kwam, dat Wim, volgens de computer achteraf vrijwel foutloos, naar winst voerde.
Ton van der Breggen speelde met zwart tegen Connie Koomen en verloor in een Schotse partij direct na de opening door een moment van concentratieverlies een stuk en een pion. Dapper verzet mocht niet baten en langzaam maar zeker werd de zwarte stelling onhoudbaar.
Koos van Dalen had met wit tegen Paul de Roos al in de opening, een klassieke Pirc, een uitnemende stelling kunnen bereiken, maar deed het door een moment van concentratieverlies niet. Ook Paul miste een vrijwel winnende voortzetting, maar stukwinst ging aan hem voorbij. Koos offerde een kwaliteit, maar dat was geen goed idee. Even dacht ik dat Koos op ging geven: "Ja, maar nu snoep je me toch teveel pionnen af", hoorde ik hem zeggen, maar uiteindelijk speelde hij blijkbaar toch nog door. Een moment van concentratieverlies van Paul deed het eindspel tenslotte in remise eindigen.
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's voorjaar 2019".
Sponsors van deze ronde:
Nick Kimenai - Speler van De Willige Dame
Onno Buijtenhek - Oud-speler van De Willige Dame