"Het zijn niet alleen mooie veren die mooie vogels maken." (Aesopus)
RONDEVERSLAG | Als ik tijdens het opschrijven van de avonturen van De Willige Dame uit het raam van de eerste verdieping naar mijn tuin kijk is het duidelijk dat het lente is. Vooral de activiteit van de vogels is flink aan het toenemen.
Gelukkig is de soortenrijkdom hier aan de uiterste rand van Dubbeldam nog heel behoorlijk, dus saai is het niet. Overal treft de gevederde gemeenschap voorbereidingen voor het verzekeren van het voortbestaan van de eigen soort. Er wordt al heel wat afgeknokt, achtervolgd en verbaal geweld gebruikt. Wat de mens doorgaans aanziet voor vrolijk gefladder en jubelend gekwinkeleer zijn niets meer dan de uitingen van een gewelddadige strijd op een meedogenloos ornithologisch slagveld.
En nu denk je misschien dat ik van dat slagveld meteen naar het symbolische strijdperk van het schaken overstap, maar dat vind ik toch een al te voor de hand liggend bruggetje en ook met de vergelijking van onze vereniging op sommige van onze speelavonden met een volière zou ik me er te gemakkelijk van af maken.
Nee, eerder dan tussen schaken en vogels zou ik de vergelijking willen maken tussen schakers en vogels. Ik herinner me nu ik dit schrijf ineens een partij tegen een tegenstander die een treffende gelijkenis vertoonde met een vale gier. Een buitenproportionele haakneus, een opvallend grote hyperbeweeglijke adamsappel, een klein ziekenfondsbrilletje met daarachter twee te kleine loerende oogjes en een verwarde, merendeels rechtopstaande kuif. Nou trek ik zelf weliswaar ook geen volle zalen, maar vergeleken met dat sujet haal ik qua uiterlijk toch gemakkelijk een ruime voldoende op de schaal van Quasimodo tot Adonis.
Eens kijken of we de vogelkunde te hulp kunnen roepen bij het schrijven van de wedstrijdverslagen:
De indeling van de achtste ronde bracht de nummers twee en drie, Pearl Uyttenhove en Cor Paans, tegen elkaar. Pearl speelde na 1. d4, Pf6 zijn huidige liefde: 2. Lg5 de Trompowski-opening. Ach, ieder vogeltje zingt zoals het gebekt is zullen we maar zeggen. Cor koos voor het gebruikelijke 2. .., Pe4, een manier om niet met een dubbelpion opgescheept te worden. Na afloop van de partij verklaarde Cor er eigenlijk na een zet of tien al geen gat meer in te zien. Hij verloor een belangrijke pion en dacht al aan opgeven. Toch besloot hij door te spelen, maar moest na een lange zit het punt toch aan de nieuwe klassementsleider laten.
Naomi Snikkers was in de vorige partij tegen Jisk Liemburg iets te gemakkelijk aan een vol punt gekomen, maar liet er met wit in een Siciliaan deze keer geen gras over groeien. Een isolani op d6 werd onder druk gezet en gevoegd bij de ontwikkelingsachterstand van de zwarte damevleugel zag het er voor Jisk al snel somber uit. Als een volleerde specht hakte Naomi hier en daar een gat in de zwarte stelling. Toen de pion op e6 viel en ook de zwarte koningstelling geruïneerd achterbleef blies Jisk de kraaienmars.
Gijs van Willigen toonde met de witte stukken geen enkel ontzag voor Johan Went en speelde uitstekend tegen. Na een gelijk opgaand middenspel verspeelde Gijs een pion en kwam Johan met een loper en de dame gevaarlijk de witte stelling binnen. Door een fout van Gijs kwam Johan gewonnen te staan, maar een foutief loperoffer op h3 in plaats van het winnende 27. f3 hielp Gijs weer in het zadel, zeker toen Johan daarna stukwinst over het hoofd zag. Onzorgvuldig spel van Johan bracht Gijs in een vrijwel gewonnen stelling, maar in het eindspel toonde Johan zich uiteindelijk toch een slimme vogel en was er als de kippen bij toen de kans op pionpromotie zich voordeed. Gijs werd de pechvogel van de avond.
Anne Meeldijk begon al snel in de partij onder Koos van Dalen zijn duiven te schieten. Koos verloor al vlot een pion. Anne kreeg steeds meer de overhand en won de partij op Meeldijkiaanse wijze: geduldig, nauwgezet en genadeloos.
De partij tussen ons aller multispeler Connie Koomen en Paul de Roos verliep in eerste instantie prima voor Connie. Een onachtzaamheid van Paul kostte de kwaliteit. De partij duurde lang en omdat er vanwege de viertallenwedstrijd in de consistoriekamer wat minder tegenstanders voor Paul beschikbaar waren dan normaal zou de partij uitgespeeld moeten worden met alleen nog Cor Paans en Pearl Uyttenhove als overgebleven tegenstanders. Gelukkig voor Paul stond hij toen al weer zo goed, dat Cor met instemming van Pearl besloot om de handdoek te werpen. En zo kon Pauls' haan alsnog victorie kraaien.
Ton van der Breggen die met zwart tegen Dick Korteland speelde gaf nog tijdens de partij een interview: "Ik zette een paard te koop en het was meteen verkocht. Even later gaf hij een loper weg, maar daar kreeg-ie meteen een dame voor terug. Deze kluns trapte er nog in ook." "Typisch Korteland. Iemand blij maken met een dode mus", aldus de interviewer. Het Koningsgambiet dat Dick op het bord zette werd door Ton niet aangenomen. Je zou toch zeggen dat een vogel in de hand beter is dan tien in de lucht, maar kennelijk dacht Ton er anders over. In de opening had Ton nog wel een kans op enig voordeel, maar na de hierboven reeds aangehaalde fouten was er geen redden meer aan.
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's voorjaar 2019".
Sponsors van deze ronde:
Arjon Severijnen - Speler van De Willige Dame
NN - Speler van De Willige Dame die onbekend wenst te blijven.