Eigenlijk was het op voorhand al een onmogelijke missie, want de indeling in de tweede klasse A bleek ook nog eens een indeling te zijn in de sterkste tweede klasse met zeven tegenstanders van formaat. Op papier zouden we wellicht een kans hebben tegen Dordrecht 5 en Erasmus 4, maar van Dordrecht werd nipt verloren en tegen Erasmus speelden we gelijk. Achteraf het enige matchpunt dat we zouden behalen.
Toch was het opvallend hoe lang er doorgaans stand werd gehouden tegen op papier veel sterker geachte tegenstanders. Vaak bleef het lang ongewis hoe het zou aflopen, maar werden kleine voordeeltjes door de sterkere speler in het eindspel uitgebuit. De meeste punten worden, zoals het adagium luidt, behaald in het eindspel en dat bleek keer op keer. We scoorden 16½ van de mogelijke 56 punten en dat komt neer op een score van 29,4%. In ieder geval genoeg om cum laude te degraderen.
Dat ook sterke tegenstanders wel eens in de fout gaan werd zo nu en dan bewezen en dan konden sommigen van ons zo af en toe toch een meer dan verdiende overwinning boeken:
• Nick Kimenai (1434) - Arend van Grootheest (1659 - Dordrecht 5) 1-0
• Nick Kimenai (1434) - Willem Klein (1725 - CSV 2) 1-0
• Fons Claessen (1306) - Hans Uittenbogaard (1727 - CSV 2) 1-0
• Han van Gorkom (1620) - Gert Dijkstra (1767 - Maassluis 1) 1-0
Voor de rest waren er veel instructieve lessen in schaaktechniek en nederigheid. Volgend seizoen spelen we weer waar we thuis horen en gaan we natuurlijk, alsof we niets hebben geleerd, voor het kampioenschap.
Pearl Uyttenhove levert niet alleen als verslaggever pareltjes af, maar ook als schaker kan hij met enige regelmaat kleinoden aan zijn palmares toevoegen. Zijn partij tegen Marcel Bergen mocht er zijn. Van het ratingverschil van 347 Elo-punten was aan het bord weinig te merken. In de langste partij van de avond werd er na een Pirc-opening een lange strategische strijd geleverd. In het eindspel met ieder een zwartveldige loper en zes pionnen leek Pearl in hevige tijdnood door de witte damevleugelpionnen overlopen te worden, maar verdedigde hij zich uiterst kalm. Hij had dan ook twee troeven achter de hand. Een vrijpion en een pionnenmeerderheid van twee tegen een op de koningsvleugel. Een remise-aanbod van Pearl werd in eerste instantie door Marcel afgeslagen, maar een paar zetten later zag hij het nutteloze van zijn pogingen in. Een heel goed resultaat van Pearl!
Aan het tweede bord kreeg Pieter Sandijck met wit te maken met Martin van der Hidde. Langzaam kreeg Martin de overhand in de partij. Pieter kwam een kwaliteit en een pion achter en kon ondanks hevig verzet een nederlaag niet voorkomen.
Cor Paans speelde een prima partij tegen Arjen Kouwenhoven en hield het met zwart heel lang vol tegen Arjen, die maar liefst 470 Elo-punten hoger op de ratinglijst staat dan onze praeses. In de afruilvariant van de Caro-Kann kwam Cor een pion achter en dat was tenslotte voldoende om de Maassluisspeler de winst te bezorgen.
Ook Willem Weerdesteijn kreeg in Jos Kruidenier een tegenstander van formaat te bestrijden en kon helaas geen vuist maken zoals hij dat zo af en toe tegen veel sterkere tegenstanders nog wel eens doet.
"Zet maar op de site dat ik geen schijn van kans had", aldus Nick Kimenai na afloop van zijn verloren partij tegen Michael Kroes. Dat is wat al te cru gezegd, want tot aan de blunder 24. .., g5? was Nicks' zwarte stelling gedurende de hele partij zeker niet minder dan de witte. Nu echter blies hij als het ware zelf zijn koningsstelling op en was er geen houden meer aan.
Fons Claessen keek in zijn partij met wit tegen Dirk Brijs tegen het grootste ratingverschil van de avond aan. Wat moet je doen tegen een tegenstander die bijna 400 Elo-punten meer op de teller heeft staan. Wel, de vorige wedstrijd was dat voor Fons geen belemmering om met de winst aan de haal te gaan, dus waarom ook nu niet. Helaas. Dirk speelde de Owen-verdediging, 1. .., b6 en 2. .., Lb7 en Fons deed zijn uiterste best, maar deze keer lukte het niet.
Han van Gorkom was na afloop heel tevreden over zijn partij tegen Gert Dijkstra. Verrassenderwijs bracht hij net als de zwartspeler een bord verderop de Owen-defence op het bord. Wellicht had hij even een ideetje bij elkaar gespiekt? Han speelde met zwart zeer gedreven en creëerde kennelijk behoorlijk wat complicaties, want hij kwam in tijd bijna 40 minuten voor te staan. Hij besloot zijn dame te ruilen tegen een toren, een loper en twee pionnen en kreeg een uitstekende stelling. Een fout van Gert in tijdnood maakte een matnet met behulp van twee torens mogelijk en helaas voor de Maassluisspeler zag Han dat haarscherp en hij bracht zo toch een overwinning voor De Willige Dame op het formulier.
Wim Platje was de enige die niet tegen een veel sterker geachte tegenstander moest aantreden en speelde tegen de 85-jarige Jan Parre. Jan koos in de Pirc-verdediging een voorzichtige opstelling en Wim kwam prima te staan. Een moment van onachtzaamheid had hem evenwel alsnog in de problemen kunnen brengen. Jan had een kwaliteit en een pion kunnen winnen, maar gelukkig bleef Wim de enige die dat opmerkte. Toen de pionnenketens geheel in elkaar geschoven waren en beiden afwachtten wie het lef zou hebben om een winstpoging te doen werd in plaats daarvan de vrede getekend.
Klik hier voor de volledige uitslagen van deze wedstrijd.
De ranglijst en een overzicht van alle uitslagen vind je nadat de competitieleider van de RSB deze heeft bijgewerkt via "Extern" ⇒ "DWD-2 Klasse 2A".