"Denken is de ziel die met zichzelf praat." (Plato)
RONDEVERSLAG | Bevreemd keken beide spelers op van het bord tijdens het heidens moeilijke pionnen-eindspel dat erop ontstaan was. Waar kwam dat vreemde achtergrondgeluid ineens vandaan?
Een zacht zoemend geluid was vaag in de speelruimte te horen waar de late laatste partij van de avond, die tussen Cor Paans en Jisk Liemburg, tegen half twaalf zijn climax aan het bereiken was. Het was er toch de hele avond niet geweest? Of was het misschien niet zo opgevallen toen alle borden nog bezet waren? Er was af en toe wel wat geroezemoes in de speelzaal te horen geweest en misschien was het daardoor niet eerder opgevallen?
Een minzaam snorrende klank vulde de ruimte. Eenmaal opgemerkt lukte het de spelers en de drie toeschouwers niet meer om het gegons te negeren. De aanwezigen observeerden vanaf hun plaats het zaaltje in alle richtingen en spitsten aandachtig de oren om te bepalen wat en waar de oorsprong van het gebrom was. Langzaam werd het luider. Het vredige geronk vulde steeds hoorbaarder de ruimte en leidde de aandacht af van het spel. De concentratie was waarschijnlijk steeds moeilijker vast te houden, want steeds zocht ook de speler die niet aan het zet was mee om de bron van het gepruttel te localiseren.
De kat! Natuurlijk, het was de kat. De kat van beheerder Jan had al een tijdje vanaf het tafeltje naast de spelers de stelling op het bord zitten te fixeren zoals alleen katten dat kunnen. Alle aandacht geconcentreerd op een bord met vakjes waar die twee vreemde grote katten stukjes hout zaten te verschuiven. Hij had het duidelijk naar zijn en zat vergenoegd te spinnen. Op mijn vraag naar zijn naam antwoordde Petra dat hij Tommy heette, maar volgens Jan was Magnificat zijn ware naam.
Op de ruil van wat lichte stukken na gebeurde er in de Engelse partij tussen Cor Paans en Jisk Liemburg tijdens de eerste twee uren weinig schokkends. De indruk bestond wel dat Cor enig initiatief had. Nadat alle lichte stukken verdwenen waren bezette Cor de open e-lijn met beide torens en de dame. Het zag er dreigend uit voor Jisk, die na de korte rokade de zwarte koning weer terug uit wandelen stuurde naar de damevleugel, waar deze na aankomst actief meehielp de stelling te verdedigen. De voornaamste troef van Jisk bestond uit een gedekte vrijpion op de d-lijn. Na een remise-aanbod van Jisk te hebben afgeslagen besloot Cor om alle stukken af te ruilen, maar daardoor werd juist de vrijpion van Jisk een factor van belang. In het altijd moeilijke pionnen-eindspel speelden beiden niet de beste zetten, wellicht Magnificats schuld, maar Jisk won wel een pion. Beiden promoveerden, maar toen deed Cor een foutieve zet met zijn koning. Door een schaak was hij gedwongen de dames weer te ruilen en toen had Jisk simpelweg een niet meer te stoppen pion over.
Rob Truijens verloor een loper aan Koos van Dalen, maar slaagde erin om met zijn dame enige pionnen te verslinden ter compensatie. Dat beviel hem kennelijk zo goed, dat hij daardoor vergat de eigen koningsstelling afdoende te beveiligen. Rob: "Koos had ineens mijn koning in de tang, dus ging ik roemloos ten onder." Een toeschouwer die ook zijn partij had verloren vulde aan: "Wat mij betreft... Ik ging weliswaar niet roemloos ten onder, maar het was ook niet erg eervol."
Dick Korteland trof met wit Wim Vink en derhalve kwam er deze keer geen Bird, de favoriete opening van Wim, op het bord. Na een zestiental zetten stond Dick wat beter. Een pion op d5 prikte in het hart van de zwarte stelling en de rokade was blijvend verhinderd. Een schijnoffer van de loper had Dick eigenlijk de winst moeten opleveren, maar na het in de verkeerde volgorde uitvoeren van de zetten was de stand weer gelijk. Een grote fout in remisestelling van Dick echter, 34. Df5, gevolgd door fataal verlies van de g-pion werd zijn ondergang.
Anne Meeldijk was de "oneven" speler die het deze keer moest opnemen tegen Connie Koomen. Met zwart zette hij een stevige Siciliaan tegenover de bij toerbeurt zettende overige spelers. Dat ging hem prima af, want al snel in de partij veroverde hij een loper. Tegen de tijd dat het materiaal behoorlijk was uitgedund waren daar al twee pionnen bijgekomen en toen besloot Connie Vink om de partij op te geven.
De partij tussen Willem Weerdesteijn en Wim Platje verliep aanvankelijk nog best bevredigend voor de met zwart spelende Wim. Zelfs kreeg hij kans op enig voordeel als hij op de 20e zet had gekozen voor pionwinst op e4. Kennelijk beoordeelde hij dat als te gevaarlijk, want hij liet dat na om vervolgens een aantal zwakke zetten te produceren waardoor Willem de zwarte stelling met zijn dame en even later met zijn toren binnendrong. De eenzame zwarte koning kon zoveel geweld niet meer aan. Na afloop: Wim: "Beroerd gespeeld, ik had helemaal geen plan!" Willem: "Ik dacht ook al steeds.. Volgens mij heeft hij geen plan."
Paul de Roos kruiste de degens met Erik Brok en had met wit in de Richter-Veresovaanval een uitgelezen kans om de partij na 20 zetten in zijn voordeel om te buigen met 20. Pg4. Dat deed hij niet en almaar krapper in zijn tijd zittend besloot hij tot een loperoffer om de zwarte koningsstelling open te breken. Toen dat niet lukte was het pleit beslecht in Eriks voordeel. De klok maakte vervolgens aan alles een eind.
Ton van der Breggen miste met wit tegen Gijs van Willigen een prima kans om de zwarte koningsstelling al in de opening in een ruïne te veranderen. In het middenspel werden in elkaar opvolgende zetten heel wat stukken geruild en toen de rookwolken waren opgetrokken bezaten beide spelers nog twee toren en een loper, maar Gijs had twee pionnen meer. Daar kwam er nog eentje bij en na een zet of zestig vond Ton dat het wel mooi geweest was.
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's voorjaar 2019".
Sponsors van deze ronde:
Joop de Jong - Oud-speler en oud-kampioen van De Willige Dame
Erik Brok - Speler van De Willige Dame