"De menigte heeft vele hoofden, maar geen hersenen." (Thomas Fuller)
RONDEVERSLAG | De speelruimten aan de Vriesestraat waren met twintig spelers geheel gevuld, maar dat komt vaker voor als er eens een week geen competitieronde is gespeeld.
De uitgestelde huldiging van najaarskampioene 2018, Naomi Snikkers, vond derhalve in een volle schaakarena plaats. Onder de bezielende leiding van praeses Cor Paans, die er wonderwel in slaagde de orde onder de verzamelde horde chaoten nog enigszins te handhaven, werden de prijzen uitgereikt. De derde prijs was voor Pieter Sandijck. Volgens Pieter weliswaar onterecht vanwege een verkeerde instelling in het computerprogramma, maar omdat dat dan wellicht toch voor iedereen geldt en omdat toch iemand derde moet worden ging de voorzitter daar gemakshalve aan voorbij.
Pearl Uyttenhove had, aldus de voorzitter, lang de leiding gehad na zijn overwinning in de vijfde ronde op Naomi. Naomi: "Toen had ik een hersenschudding." In de twaalfde ronde won Naomi echter weer van Pearl. Uit de zaal: "Toen had Pearl zeker een hersenschudding." Een ander: "Pearl heeft altijd een hersenschudding man!" Pearl werd derhalve verdiend tweede, ontving de daarbij behorende enveloppe met inhoud, waarna de eerste prijs door de voorzitter aan Naomi kon worden uitgereikt.
Saillant detail is wel dat alle kampioenschappen van Naomi, aldus de voorzitter, werden behaald in een najaarscompetitie. Een feit, waaruit hij vervolgens de conclusie trok, dat als er al een kans op het kampioenschap voor iemand anders is, die in de huidige voorjaarscompetitie gegrepen zal moeten worden.
In feestelijke stemming sloeg nog menigeen kwink, maar uiteindelijk daalde er dan toch een gewijde schaakstilte neer op de gespannen gekromde ruggen van de tien aanwezige tweetallen.
In een opening met de prachtige naam Neo-Indisch Blumenfeld/Benoni veroverde koploopster Tabitha Snikkers, met wit spelend, al snel een pion op Koos van Dalen. Koos verzette zich kranig, maar na 32 zetten trok Tabitha de zege naar zich toe, waardoor ze ook na twee ronden het veld aanvoert.
Pearl Uyttenhove haalde zijn inmiddels bijna tot lijfopening geworden Trompowsky-opening (1. d4, Pf6. 2. Lg5) maar weer eens van stal om er Dick Korteland mee te bestrijden. De heren gunden zich geen tijd om te rokeren, maar gingen er van meet af aan vol in. Het kostte Dick helaas ook nu weer teveel tijd om in het gecompliceerde doolhof van mogelijkheden een acceptabele uitweg te vinden. Pearl schrijft kort en bondig: "Gewonnen met wit tegen Dick Korteland. Dick verliest in de opening een pion. Ik ben twintig zetten bezig om zijn tegenspel te neutraliseren. In een gesloten stelling speel ik hem langzaam stuk en win op tijd."
Willem Weerdesteijn mocht in zijn eerste partij van dit seizoen meteen tegen kampioene Naomi Snikkers. Met zwart is dat een flinke klus. In de Siciliaanse drakenvariant startte Naomi na de gebruikelijke openingszetten de pionnenbestorming van de zwarte koningsstelling. Na het met Willems' hulp ruilen van de gefianchetteerde koningsloper kreeg ze een initiatief, dat de gehele partij voortduurde. Na een fout van Willem, 20. e5 in plaats van 20. e6, kon Naomi de zwarte dame voordelig omruilen voor een toren en een loper, waarna ondanks goed tegenspel van Willem het punt op de 41e zet aan Naomi toeviel.
Johan Went kreeg met wit van Wim Platje de pen-variant van het Siciliaans voorgeschoteld, die Wim de middag tevoren op het internet was tegengekomen. Had hij beter opgelet, dan was het wellicht anders gelopen, maar nu gaf hij pardoes al op de tiende zet een loper weg en lag de weg naar een gemakkelijke winst voor Johan open. Direct opgeven was zeker een optie. Wim speelde echter nog even door, omdat hij nog een pion als wisselgeld had, maar de uitkomst van de partij was helder. Zo helder zelfs dat Wim na het ruilen van de dames de voor de hand liggende volgende zet die tot kwaliteitswinst voor Johan zou leiden alvast zelf met de vijandelijke witte loper uitvoerde. Dit tot grote verbazing van Johan: "Dit heb ik nog nooit meegemaakt. Je tegenstander voert alvast de zet voor je uit die je in je hoofd hebt." Wim: "Kan wel zijn, maar dit is toevallig wel de beste zet die ik de hele avond heb gedaan!" In hilarische stemming werd de partij tenslotte door Wim opgegeven na 34 zetten: "Heb je toch nog een avondje aan je eindspeltechniek kunnen werken, Johan en wees eerlijk, zo vroeg weer thuis zijn is ook niet alles." Johan even later: "Kom, ik ga maar eens naar huis, want ik moet morgen weer op ..."
De tegenwoordig in de grootmeesterpraktijk veel gespeelde Berlijnse verdediging van het Spaans sierde het bord van Jisk Liemburg en Erik Brok. Lang bleef de strijd in evenwicht, maar toen Erik te snel, naar mijn mening als toeschouwer, een paard met zijn loper aanviel kostte een aftrekschaak hem de dame. De compensatie in de vorm van een toren en een verre dreiging van mat op de onderste rij bleken te weinig om Jisk van het punt te houden.
Cor Paans zette met wit tegen Paul de Roos zijn vertrouwde 1. c4 op het bord. Na verloop van tijd zag het er, excusez le mot, rooskleurig uit voor Cor: een kwaliteit en twee pionnen voor. Even haperde het onderweg, toen Cor dacht een paardvork te kunnen laten volgen na ruil van een toren voor een loper. Dat bleek niet helemaal te kloppen en de kwaliteitsvoorsprong ging weer verloren. Paul kwam echter door goed spel met paard en toren van Cor weer in de knoei en raakte een paard kwijt. Het eindspel moest Cor nog wel even secuur spelen om een aan de horizon opdoemend pat te vermijden, maar voor het zover kwam ging Paul door de tijd.
Pieter Sandijck gaf na afloop de volgende kernachtige samenvatting van zijn partij tegen John van Waardenberg: "Ik verloor de kwaliteit, maar had er een pion voor terug. Daar kwam nog een pion bij. We kwamen daarna remise overeen".
Nick Kimenai en Han van Gorkom zijn vaste spelers van het tweede team van De Willige Dame. In de interne competitie spelen ze tot nu toe echter zelden, maar deze avond waren ze verrassend genoeg beiden aanwezig en deelde het computerprogamma beide heren al even verrassend tegen elkaar in. Het werd een strijd die kennelijk veel van de concentratie vergde, want de heren oogden na afloop behoorlijk vermoeid. Nick viel aan en het gevecht ontwikkelde zich tot een strijd om het bezit van de open d-lijn. Een dame-uitval van Han via de dame- naar de koningsvleugel bevrijdde hem van dreigende problemen en via eeuwig schaak werd een remise bereikt.
Ton van der Breggen verloor tegen Rob Truijens weliswaar zijn dame, maar het duurde toch nog vrij lang voor Rob er uiteindelijk in slaagde om de zwaar versterkte zwarte stelling te slopen.
In de opening, de Gunsbergvariant van het Vierpaardenspel, ontsnapte Gijs van Willigen aan stukverlies en kwam hij er met een enkele kleerscheur vanaf door slechts een pion kwijt te raken aan Piet Schuller. Even later echter combineerde Piet zich dwars door het centrum naar damewinst ten koste van slechts een toren en een pion. Het einde kwam voor de witte koning met mat op b5, na een al dan niet vrijwillig wandelingetje. Kennelijk had de overwinning in en tegen Maassluis in de viertallenwedstrijd Piet goed gedaan.
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's voorjaar 2019".
Sponsors van deze ronde:
Onno Buijtenhek - Oud-speler van De Willige Dame
Hans Verberg - Oud-speler van De Willige Dame