Ronde 12: “Variaties op een dame”


Writersblock

"Mensen die op inspiratie wachten zijn de grootste stakkers die er zijn."
(Simon Vestdijk)

RONDEVERSLAG | Zo tegen het einde van alle competities wordt bij mij langzamerhand het gebrek aan inspiratie manifest. Steeds lastiger wordt het om een onderwerp voor een artikeltje te vinden dat aan de verslagen van de wedstrijden voorafgaat.

Het lijkt wel of er ook bij de aan het eind van de competities gespeelde rondes steeds minder te beleven valt. Buiten hetgeen zich op de borden afspeelt natuurlijk, dat moge duidelijk zijn, want daar valt genoeg te zien. Daar gedraagt De Willige Dame zich voortdurend, zoals Johan Went laatst opmerkte, als een 'Grillige Dame'.

Op de naam van de vereniging valt genoeg te variëren natuurlijk, maar om daar nu een hele inleiding aan te wijden leek me altijd wat gezocht. Nu het me tegen het einde van het dubbelseizoen zo langzamerhand echter aan ideeën begint te ontbreken, neem ik daar dan nu toch maar mijn toevlucht toe.

Nu zijn er wel aardig wat woorden die op 'willige' eindigen, maar dat is wat al te gemakkelijk. Je krijgt dan bijvoorbeeld voor de hand liggende variaties als 'De Onwillige Dame', 'De Gewillige Dame', 'De Ongewillige Dame', 'De Vrijwillige Dame' en 'De Onvrijwillige Dame'. Allemaal al of niet bereidwillige dames dus, maar bijster origineel is het niet.

Aardiger zijn varianten als: de dame die niets goeds in de zin heeft, 'De Kwaadwillige Dame'. De dame die het met opzet doet, 'De Moedwillige Dame' (wat dat 'het' dan ook moge zijn) of de dame die heus de handen wel uit de mouwen wil steken, 'De Werkwillige Dame'.

Maar als we de uitgang '-illige' ook toestaan, dan komt er wat meer diversiteit in onze mogelijkheden. Als het haar helemaal geen moer kan schelen hebben we te maken met 'De Onverschillige Dame'. En de eerder genoemde 'Grillige Dame' heeft vast een wispelturig en nukkig karakter.

Als we onze fantasie nog wat meer de vrije loop laten, kunnen we ons wel iets voorstellen bij de bijziendheid van 'De Brillige Dame' en met een lettertje minder zou de schuts­patrones der zitvlakten best wel 'De Billige Dame' genoemd kunnen worden.

De mogelijkheden zijn legio: 'De Aprillige Dame' is in mei vast wel uitgespeeld en 'De Bacillige Dame' is een haard van besmetting. 'De Trillige Dame' is een zenuwziek typetje en 'De Killige Dame' kan het maar niet warm krijgen, ze blijft een 'Rillige Dame'. 'De Pupillige Dame' kijkt haar ogen uit, terwijl 'De Papillige Dame' zich alles goed laat smaken. 'De Gorillige Dame' en 'De Krokodillige Dame' horen in een natuurserie thuis en 'De Nihillige Dame' mist de centen die 'De Verspillige Dame' graag uit zou geven.

Die laatste vondsten voeren wellicht wat ver, maar het zoeken houdt in ieder geval de geest lenig. Net als het schaken bij 'De Willige Dame' trouwens, waar je zo af en toe Gijs van Willigen als kwaadwillige tegenstander treft. Zo, en nu onmiddellig naar de partijen van de twaalfde ronde:

Vredesonderhandelingen

De toppartij van de avond was die tussen Pearl Uyttenhove en Johan Went. Geen Pearl-variant van de Trompowsky-opening deze keer, maar een damegambiet, wat een zeer evenwichtige partij opleverde. In de slotstand met ieder een dame, een toren en een loper had Pearl een pion meer. De manier waarop beide spelers remise overeenkwamen zonder dat een van beiden die ook feitelijk voorstelde was op zijn minst curieus te noemen. De overeenkomst met internationale vredesonderhandelingen was treffend.
Pearl Uyttenhove en Johan Went

Pearl Uyttenhove en Johan Went

 

Remisedrankje

Jisk Liemburg en Wim Platje speelden een Spaanse partij en dat betekent doorgaans wat minder tactische verwikkelingen, maar meer strategie. Jisk had met wit voortdurend een klein overwicht. De totstandkoming van de remise was ook hier vrij origineel. Jisk: "Mag ik je nog wat te drinken aanbieden?" Wim: "Dat is goed, maar alleen als je ook remise aanbiedt." Hierop schudde Jisk Wim onmiddellijk de hand. Beide spelers verkeerden namelijk in de veronderstelling dat ze op dat moment minder stonden.
Jisk Liemburg en Wim Platje

Jisk Liemburg en Wim Platje

 

Een pardoesmat

Koos van Dalen speelde met wit tegen Willem Weerdesteijn. Na een wat ongebruikelijke start verliep de Berlijnse verdediging van het Loperspel zo mogelijk nog ongebruikelijker. Als de notatie klopt stond pion e4 geruime tijd voor het grijpen, maar Willem nam hem niet. Uiteindelijk verdween hij op de negende zet alsnog aan Willems kant naast het bord. Willem won later nog een pion. Via de h-lijn zette Koos een aanval op met toren en dame nadat hij ook nog een kwaliteit had gewonnen, maar hij vergat daarbij dat Willem dreigingen had via de open g-lijn. Een momentje van schaakblindheid werd Koos fataal. Het was pardoes mat op g2.
Willem Weerdesteijn en Koos van Dalen

Willem Weerdesteijn en Koos van Dalen

 

Het juiste moment

Na de Engelse opening met 1. c4, Cor Paans doet niet anders, speelde John van Waardenberg 1. .., c6. Dat heet de Caro-Kannverdediging van het Engels en laat dat nou de verdediging zijn die Cor weer prefereert als antwoord op 1. e4. Bekend terrein met beide kleuren voor onze voorzitter zou je zeggen, maar het pakte heel anders uit dan je dan zou verwachten. 17. h3 van Cor was een misgreep die hem een centrumpion kostte en daarna werd het van kwaad tot erger. John bezorgde Cor nog een dubbelpion en won de kwaliteit. Een schaakje met de dame kostte vervolgens Cor een paard en de partij.

Piet Schuller en Rob Truijens waren aan elkaar gewaagd. Hoe moeilijk het is om een gewonnen staand eindspel ook daadwerkelijk te winnen ervoer Rob. In een eindspel met dames en ieder vijf pionnen had hij op het juiste moment de dames moeten ruilen. Dan had hij precies het benodigde tempo gewonnen om een witte pion te consumeren en zelf een vrije h-pion te verkrijgen. Zoals het nu ging ruilde Piet op het juiste moment en kwam Rob in zetdwang, waardoor hij zijn pionnen de een na de ander aan de witte koning zou verliezen. Zover hoefde het wat Rob betrof niet te komen.
Piet Schuller en Rob Truijens

Piet Schuller en Rob Truijens

 

Blufoffer

Gijs van Willigen kreeg met wit al vroeg in de partij tegen Ton van der Breggen de kans om de pion op e5 buit te maken, maar liet die kans liggen. Ton blufte een paardoffer op het bord en Gijs nam dat onterecht niet aan. Een al te voortvarende aanval door Gijs op de zwarte koning liep slecht af en Ton kwam met een paard voor twee pionnen in winnende positie. Dat paard leverde hij vervolgens echter weer in, waarna Gijs uiteindelijk toch nog aan het langste eind trok. Ton promotie van de g-pion niet meer kon voorkomen.

Dick Korteland speelde met wit het Damegambiet tegen Paul de Roos die het gambiet aannam. Paul behandelde de opening niet al te best en keek al snel tegen een ontwikkelingsachterstand aan. Matdreiging op f7 kostte Paul een pion op b7. Dick bouwde zijn voorsprong uit tot drie pionnen en besliste de partij door onder dekking van verdubbelde torens op de d-lijn een pion tot op d7 met schaak op te laten rukken. Paul wachtte torenverlies niet af en gaf op.
Dick Korteland en Paul de Roos

Dick Korteland en Paul de Roos


De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".

© Wim Platje 03-05-2019 19:41

Sponsors van deze ronde:

NN - Speler van De Willige Dame die onbekend wenst te blijven

Joop de Jong - Oud-speler en oud-kampioen van De Willige Dame