De mooiste vier borden uit de twee tassen gehaald. Vier stuks. Sommige borden hebben een grijzig waas aan de zijkant. Hebben ooit vochtig gestaan. Je wilt de gasten van het vierde viertal van Spijkenisse wel een behoorlijk bord en stukken voorzetten. De vier Spijkenissers zijn vroeg. Even op de bank zetten. Uitleggen dat we boven spelen in een woonkamer in verband met te verwachten geluidshinder uit de kapel.
Langzaam breekt er een amper georganiseerde wanorde los. Pearl nog net teruggeroepen. Geen tassen met troep naar boven brengen! Ik heb niet voor niets het beste spul er uitgezeefd en hier klaar gezet. Borden, stukken en klokken naar boven. Grote tafel. Plaats voor drie borden. Bijzettafel aangeschoven voor nog een bord. Piet helpt mee de stukken op de borden zetten. Beneden koffie regelen voor de gasten. Daar is Cor met John bezig de voorbereidingen voor de interne ronde af te ronden. Ronde zeven. Consumptiebonnen en bordjes met bordnummers weer naar boven. Notatieformulieren vergeten. Weer naar beneden. Opnieuw naar boven. Gasten hun borden wijzen.
Er is koffie. Er is thee. Er zijn koekjes. Kokoskoekjes. Iedereen ingeschonken. Lepeltjes. Roeren. Even uithijgen. Trappenlopen. Nodig eens wat meer oefenen. Chaos maakt plaats voor orde. Handen schudden. "Prettige partij". Klokken aanzetten. De eerste zet. Klok indrukken. Zet noteren. Diepe zucht. Nu eerst het hoofd nog leeg zien te krijgen. Plaats voor schaak maken... Pffff
De eerste beslissing viel op bord twee. Daar speelde Wim Platje met wit tegen een oude bekende uit de tijd dat we nog in Visser speelden. Jerry Sandifort koos voor de Steinitzverdediging tegen het Spaans van Wim. Er werd heel behoedzaam gespeeld. Vrijwel elke aangeboden ruil werd ook direct geaccepteerd. Elke potentiële dreiging werd zonder aarzeling onmiddellijk in de kiem gesmoord. Geen enkel moment heeft dan ook maar een van de spelers enig recht op voordeel kunnen doen gelden. Op de 20e zet bood Wim remise aan die door Jerry na enig nadenken werd geaccepteerd. (Wim Platje - Jerry Sandifort ½-½)
Op het derde bord viel de partij tussen Jan Straatman en Fons Claessen, met zwart, te bewonderen. Jan bracht ook het Spaans op het bord, maar koos voor de ruilvariant. Fons sloeg hoogst ongebruikelijk terug met de b-pion. Veel voordeel bracht het Jan niet, ook al omdat ook in deze partij voorzichtig werd geopereerd. Een loperoffer op h3 had op de 16e zet gekund, maar waarschijnlijk werd het door Fons als te gewaagd beschouwd. Wel was het de opmaat voor een sterke aanval van de DWD'er. Het was de ongelukkige zet 19.g4 van Jan, die leidde naar z'n ondergang. Secuur spel van Fons leverde hem een dame en twee pionnen voor een toren op. Nog een zet of acht bood Jan verzet, maar tevergeefs. (Jan Straatman - Fons Claessen 0-1)
De volgende beslissing viel aan het eerste bord, waar Cor Paans het met zwart opnam tegen Peter Leentvaar. Cor speelde een knappe partij en schreef naar de redactie het volgende verslag: "Het was hoe dan ook een gezellige ontmoeting in de huiskamer van Jan. Met veel koffie, thee en lekkere hapjes (Petit fours en bitterballen! red.), werden onze tegenstanders door Jan en Maruela echt verwend. Misschien heeft ze dat een klein beetje in slaap gesust, want alhoewel ze op ieder bord een ratingvoordeel hadden, konden we toch de eerste winst binnenhalen.
In mijn partij kwam een Caro-Kann op het bord. In de eerste 17 zetten had Peter licht voordeel, maar dat sloeg hierna flink mijn kant op. In zet 22 slaat mijn paard d4 en hierna komt Peter voor een flink dilemma. Het gevolg was dat ik een toren voor een paard won. Ik sta dan overigens ook al een pionnetje voor. Doordat ik in zet 31 mijn torens verdubbelde op de (toen nog open) f-lijn wordt het helemaal tricky. Nadat ik in zet 31 de loperlijn van wit had geblokt was er eigenlijk al niets meer aan te doen, maar koos ik nog ff voor onnodig voorzichtig. Hoe dan ook in zet 38, komt met toren x Pf3 de genadeklap." (Peter Leentvaar - Cor Paans 0-1)
Op bord vier speelde Piet Schuller met wit tegen Herman van Os. Tijdens de partij deed zich de vreemde situatie voor dat Herman een zet had gedaan, maar niet had genoteerd. Toen hij even later, in de veronderstelling dat hij nog niet gezet had, weer een zet deed moest wedstrijdleider John van Waardenberg erbij komen om de situatie uit te zoeken en de partij weer reglementair te laten verdergaan. Na de opening met het London-systeem hadden beide spelers zich gedurende lange tijd aan elkaar gewaagd getoond. Piet liet enkele kansen op voordeel liggen, maar rond de 20e zet had hij zijn tegenstander overspeeld en leek hij de buit te gaan binnenhalen. Dat lukte echter niet en vervolgens was het een paardvork die zwart de kwaliteit en een gewonnen stelling opleverde. Piet verwoordde het kernachtig: "Ik lokte de paardzet uit die als een octopus twee torens en een koning bedreigde. Einde verhaal." (Piet Schuller - Herman van Os 0-1)
Klik hier voor de volledige uitslagen van deze wedstrijd.
De ranglijst en een overzicht van alle uitslagen vind je nadat de competitieleider van de RSB deze heeft bijgewerkt via "Extern" ⇒ "DWD-Viertal RSB Klasse 2B".