"In het Engels schrijven is als het gooien van modder tegen een muur"
(Joseph Conrad)
RONDEVERSLAG | Het is al weer lang geleden dat, na een avond vol schaakgeweld met vele offers, een van de leden onze toenmalige speelgelegenheid Vissers' Poffertjessalon omdoopte in Vissers' Offertjessalon. Een leuke taalvondst.
Niet altijd waren het bewuste stuk- of dameoffers natuurlijk. Als je een stuk weggaf was het een blunder als je verloor, maar als je won was het een al dan niet geniaal offer geweest.
Het Nederlandse schaakidioom heeft geloof ik nog niet zo'n last van de toenemende verengelsing. Ik hoor tenminste nog niemand in de nazit van een partij het hebben over een stuksacrifice dat hij gebracht heeft. Stel je voor: So many sacrifices in Fishermans Sacrificesaloon... Hoewel... Sommigen spreken de voornaam van wereldkampioen Carlsen niet meer uit als Magnus maar als "Meknus". Daar begint het gedonder al...
Al die Engelse leenwoorden zijn natuurlijk niet erg, maar mijn taste is het niet. Het zal moeilijk zijn om af te kicken van al dat Engels. Dan moet je eerst weer helemaal omswitchen als je met elkaar zit te chatten nadat je je hele partij weer eens hebt zitten trashen. En dan zitten de omstanders je achter je rug om nog te bashen ook. Eigenlijk zouden ze zulke leden moeten boycotten. Delete die lui uit de memberlist!
Een beetje chillen en joken met gelijkgestemden, dat is natuurlijk gewoon wel fun. Even alles over de game samen finetunen, da's wel kicken dus. Maar als je gaat zitten gossipen over een ander, dan ben je voor mij mooi een outsider, een nobody. Ga dan ergens anders maar de mood zitten hacken...
Kom, ik moet nog even met de taskforce 'website-improvement willing lady' wat problemen tackelen. Een kwestie van teamwork. Wel moet je een en ander natuurlijk wel goed top-down managen, op tijd feedback geven en vooral alles double-checken. Kwestie van pinpointen op je goals en op je mission-statement natuurlijk, want anders komt er door het missen van je deadline in the end van highfiven helemaal niets terecht.
En daarna is er misschien nog wel wat quality-time om even te relaxen met facebooken, whatsappen, funshoppen of fitnessen. Cool! Morgen dan maar wat schaakvarianten downloaden van het internet en uploaden naar de harddisk in mijn hoofd. Kan ik bij de volgende schaakmeeting eens effe lekker inloggen op mijn eigen kop om op mijn innerlijke display de output van een winning sacrifice te viewen. Yes.... Check. Double-check. Check-in. Check-out, Check-on, Check-off, Check-up, Check-down... Doei...!
De openingsronde van de voorjaarscompetitie 2023 begon traditiegetrouw met de huldiging van de kampioen en de nummers twee en drie van de afgelopen competitie. De foto's daarvan staan hieronder tussen de wedstrijdverslagen.
Het verslag van de partij tussen Pearl Uyttenhove en Willem Weerdesteijn kreeg van Pearl de titel: 'Dramatische ontknoping tegen Willem Weerdesteijn' mee: "Ik speel Birds Opening tegen Willem 1.f4 d5 2.Pf3 .. De zwarte opzet met 2... c6 geeft Willem geen uitzicht op actief tegenspel en met een pionnenfront van c5 tot g5 leg ik zwarts stelling helemaal lam. Willem heeft beide paarden teruggetrokken naar de koningsvleugel. Zijn koning staat nog op e8 en zijn damevleugel is zwaar onderverdedigd. Dus zou ik al mijn stukken naar de damevleugel moeten manoeuvreren en er daar doorheen breken, desnoods met offers, maar ik meen door het centrum te moeten aanvallen. Willem heeft niets beters dan passieve verdediging en betere tijden afwachten. Ik speel Willem 40 zetten lang stuk maar tot mijn frustratie blijft hij overeind. Hij weigert terecht een kwal. Er wordt flink geruild, maar dat bevrijdt juist zijn stelling. Langzaam maar zeker lijkt zwart onder de druk te bezwijken. Dan ziet Willem door een onnauwkeurigheid van mij kans om uit te breken. Hij heeft me bij de strot, maar maakt dan een uitglijder. Met een tactische wending transformeer ik de stelling naar een eindspel met twee lopers tegen een toren. In deze voor Willem hopeloze stelling reikt hij mij de hand. (Pearl Uyttenhove - Willem Weerdesteijn 1-0)
Met nul punten uit de twee voorgaande duels en ook nog met zwart vanuit een Koningsindische verdediging aankijkend tegen Dick Kortelands oprukkende vierpionnencentrum. Dat was de weinig comfortabele situatie waarin Wim Platje zich bevond na de eerste tien zetten van zijn partij. Nu is het altijd moeilijk om het precieze moment te bepalen voor het opspelen van een pion en al even lastig is het om de juiste pion voor een doorbraak te kiezen. Gelukkig voor Wim speelde Dick niet de juiste pion op en toen even later het witte centrum was weg-, uit- en afgeruild bleef er een betere stelling over voor Wim. Wel kon Dick een sterk paard voor bijna de eeuwigheid in de zwarte stelling posteren op d6. Door een fout van Dick kwam Wim zelfs een pion en de kwaliteit voor, maar doordat de stelling erg zou gaan vervlakken nam Wim het remise-aanbod van Dick aan. (Dick Korteland - Wim Platje ½−½)
Het was al weer een tijdje geleden dat Cor Paans een ronde kon meespelen. Dat was op 22 november van het vorig jaar om precies te zijn. Zijn comeback werd wel meteen voorzien van een partij tegen John van Waardenberg. En dat is zoals men dan pleegt te zeggen 'een geduchte tegenstander'. Het werd een Caro-Kann met Cor aan de zwarte knoppen. John koos voor de doorschuifvariant 3.e5, dat werd na 4.g4 de bajonet-variant en John tartte daarna alle schaakwetten door pas op de 12e zet een stuk te verzetten. Daarvoor had hij alleen nog maar pionzetten gedaan. Het werd na de daverende ouverture toch een voorzichtige partij, waarbij geen van beide spelers beslissend in het voordeel kon komen, omdat er simpelweg geen ernstige fouten werden gemaakt en de defensies op orde waren.
Cor Paans: " Mijn partij tegen John was uitstekend om mijn zelfvertrouwen weer wat op te krikken. In de analyse thuis bleek dat we beiden geen blunder begaan hebben. Nadat we beiden verschillende keren op remisevoorstellen niet ingegaan waren, kwamen we toch na 34 zetten op remise uit." (John van Waardenberg - Cor Paans ½−½)
Een openingsfoutje in een Driepaardenspel van de met zwart spelende Ton van der Breggen leverde Rob Truijens al snel een pion, het loperpaar en groot voordeel op. In het middenspel slaagde Ton er in de stand enigszins gelijk te trekken. Waar je doorgaans niet wil ruilen als je materieel wat achter staat deed Ton dat echter wel. Het ruilen van een toren op a1 was een ernstige misrekening. Rob hoefde in het restant van de partij eigenlijk alleen maar zoveel mogelijk te ruilen om de gebraden hanen zijn kant op te laten vliegen. De stekker kon eruit. De gordijnen konden dicht. De dozen konden worden opgeborgen... En toen pakte Rob een paard waar hij beter af had kunnen blijven. Die knol was giftig. Ton greep het reddingsvest en kwam via eeuwig schaak met de schrik vrij. (Rob Truijens - Ton van der Breggen ½−½)
Tijdens de opening, een Pirc-verdediging, wisselden de kansen in de partij tussen Koos van Dalen, met wit, en Gijs van Willigen van zet tot zet. Aan het begin van het middenspel liet Gijs een grote kans op stukwinst liggen, maar ook na dameruil waren de beste kansen, zeker na het winnen van een pion lange tijd voor hem. Er kwamen nog drie pionnen bij en de strijd leek beslist, maar een knappe aanval van Koos met twee torens en een paard draaide de kansen 180 graden. Nu was het Koos die in gewonnen positie kwam te staan. De koning van Gijs kwam op zoek naar ontsnapping zelfs helemaal van g8 naar f3 gestrompeld, maar ook hier ging het mis bij Koos. Weer lag de winst voor Gijs voor het oprapen. Dat deed hij echter niet en het lopereindspel met ongelijke lopers dat resteerde toen de rook was opgetrokken was remise. (Koos van Dalen - Gijs van Willigen ½−½)
Wim Jongeneel kon zijn dame onbeheerd laten staan, zodat Fons haar kon slaan, maar ook dan zou de winst naar Wim zijn gegaan. In de wandelgangen ving ik zoiets op, maar helaas is er geen verdere informatie over de partij beschikbaar gekomen. In ieder geval begint de kampioen weer voortvarend aan de nieuwe competitie. (Fons Claessen - Wim Jongeneel 0−1)
Piet Schuller hanteerde het London-systyeem als wit wapen tegen Michel Verheij. Een drievoudige aanval op het paard op c6 leverde Piet al snel stukwinst op. Na ruil van de dames en de lichte stukken had Piet een paard extra in een toreneindspel. Dat spelletje tikte hij bekwaam uit tot mat. (Piet Schuller - Michel Verheij 1−0)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.