Tien ronden spelen maakt de avond echt te lang zo leert de ervaring uit het verleden, en het trekt een zware wissel op het langzamerhand tanende uithoudingsvermogen van sommigen. Niet zozeer vanwege de leeftijd, maar simpelweg omdat serieus schaken nu eenmaal een verdomd vermoeiende tijdspassering is.
Nu volgt een zin die ik volgens mij al eens eerder aan mijn lezers heb voorgeschoteld, namelijk deze: "Als uw verslaggever kon ik vanzelfsprekend niet tegelijkertijd met mijn eigen partijtjes ook die van de anderen volgen, maar wat ik heb gezien, gehoord of anderszins heb opgevangen zal ik trachten voor u op te schrijven:"
De eerste ronde: John van Waardenberg schoot uit de startblokken en liet Cor Paans zijn hielen zien. Piet Schuller mag dan wel de oudste van ons allen zijn, maar Fons Claessen werd door hem toch mooi op een nul getrakteerd. Jan Siebelink bleek te snel en te sterk voor Willem Weerdesteijn en Jisk Liemburg was wat gehaaider dan Rob Truijens. Verrassend was de winst van Erik Brok op Han van Gorkom, maar Erik speelde razendsnel en dat zou ook later in het toernooi een goede tactiek blijken te zijn. Wim Platje versloeg zichzelf, dus hoefde Pieter Hofstee dat niet meer te doen. Resultaat van de eerste ronde: Zes heren gedeeld aan de leiding met 1 uit 1.
Ronde twee: John van Waardenberg boekte zijn tweede zege door medekoploper Piet Schuller te verslaan. Jisk Liemburg pakte gedegen de winst tegen Jan Siebelink. Erik Brok zorgde andermaal voor een grote verrassing door Han van Gorkom met lege handen achter te laten. Ook deze keer was zijn zettentempo de tegenstander te machtig. Aan kop na twee ronden: John van Waardenberg, gevolgd door Jisk Liemburg en Erik Brok, elk met twee punten.
Derde ronde: Een sterk optreden van John in de topper tegen Jisk. Vijf van de zes partijen eindigden in een witte overwinning. Cor Paans stuitte de opmars van Erik Brok. Vermeldenswaard is de overwinning van Fons Claessen op Han, terwijl Wim Platje zijn eerste puntje sprokkelde ten koste van Willem Weerdesteijn. Stand: John nog steeds aan de leiding, Cor Paans stoomt op naar de tweede stek en Jisk zakt een treetje af naar plaats drie.
De vierde ronde: Jan Siebelink is de eerste die Johns dadendrang weerstaat en hij houdt een halfje aan de botsing over. Jisk herpakt zich en laat Cor in vertwijfeling achter. Ook Erik herstelt zich van zijn nederlaag in ronde drie en zet Fons van het bord. Rob Truijens denkt Wim Platje na een heupworp in een houdgreep te hebben, maar wordt meedogenloos getruct en zakt stofbijtend door de vloer. Geen toespraken, geen gladiolen. Aan de kop gaat nog steeds John, gevolgd door Jisk. Erik Brok is nu weer derde.
Ronde vijf: John van Waardenberg en Erik Brok vechten een heroïsche strijd uit. John komt gewonnen te staan, maar gaat jammerlijk door de tijd. Punt voor Erik zou je zeggen. Toch niet. Erik heeft namelijk slechts een koning en een loper in de eindstand en daarmee kun je een partij nooit winnen. Remise dus, waardoor John aan de leiding blijft. Jisk Liemburg moet zijn meerdere erkennen in Pieter Hofstee, die daardoor stilletjes naar de tweede plaats geslopen is. Door de remise tegen John van Waardenberg blijft Erik wel netjes op plaats drie.
Zesde ronde: Ook Pieter Hofstee kan de koppositie van John van Waardenberg niet in gevaar brengen en moet de winst aan John laten. Omdat Erik Brok in hoog tempo te machtig blijkt voor Jan Siebelink, stijgt hij naar plek twee. Jisk Liemburg heeft de hele avond al goed meegedraaid in de subtop en komt door zijn winst op Han weer terug op de derde plaats. De zevende ronde zal beslissend zijn voor goud, zilver en brons.
Om zijn recht op het goud te onderstrepen verslaat John van Waardenberg in de zevende en laatste ronde Fons Claessen. John is daarmee de nieuwe Snelschaakkampioen van Schaaksociëteit De Willige Dame. Omdat Jisk Liemburg en Erik Brok remise spelen eindigt Erik Brok als tweede, maar Jisk duikelt daardoor net van het podium af, omdat Pieter Hofstee in extremis door zijn winst op Jan Siebelink beslag legt op de derde plaats.
