RONDEVERSLAG | Het was op 30 september voor aanvang van ronde vier dat ik, met de onvolprezen Suzuki Celerio van mijn vrouw, mede-DWD'er Koos van Dalen thuis ophaalde om hem mee te nemen naar de Vriesestraat voor zijn en mijn wekelijkse partijtje schaak.
Het is niet zo ver rijden vanaf mijn huis naar de woning van Koos, maar er zitten een paar plaatsen in de route, waar je even zou wensen, dat je over wat meer ogen zou kunnen beschikken dan de gebruikelijke twee. Door de steeds verder woekerende trend onder veel van onze medelanders om de verkeersregels te negeren is ooit besloten om een viertal versmallingen in de weg aan te brengen. De voorrang is zo geregeld dat men afwisselend een keer tegen het vierkante blauwe bordje aankijkt en vanwege de witte pijl dan voor een tegenligger door de versmalling heen mag, en bij de volgende versmalling zie je dan het ronde bordje met de rode rand waarop het rode pijltje aangeeft dat je dan een eventuele tegenligger voorrang moet verlenen.
Niet zo moeilijk, kwestie van om en om voorrang. Toch schijnen sommigen de verkeersregels te hebben versimpeld tot 'Wie het eerst komt, het eerst maalt', hetgeen dan inhoudt dat ze even vol gas te geven om als eerste bij het obstakel te arriveren. Anderen lijken te denken dat de oerwet van de grootste en de sterkste ook hier van toepassing is. 'Jij kleine Suzuki. Ikke grote Mercedes. Ikke eerst' Om met Descartes te spreken: Cogito ergo Stomkoppio.
Wat verder is het echt oppassen geblazen. Een smalle dijk, wordt nog smaller. Fietsers die bij drukte richting sportvelden moeten oversteken vlakbij een voor automobilisten blinde bocht. Tanend licht, want eind september half acht, zon bijna onder en zwaar bewolkt. Dan het hoogtepunt van het onderweg zijn: De rotonde met de fietspaden erlangs.
Eigenlijk zou het geen problemen moeten geven. Verkeer dat de rotonde nadert heeft geen voorrang op verkeer dat al op de rotonde rijdt, omdat dat is aangegeven door het driehoekige bord met de punt naar beneden en de 'haaientanden' op de weg. Maar door de fietspaden langs de rotonde wordt het gevaarlijker, want de fietsers die al op de rotonde zijn hebben voorrang op auto's die een afslag nemen op de rotonde. Best wel lastig, vooral op kleine rotondes en in het geval van last van een stijve nek.
Ik rijd inmiddels op de rotonde, moet driekwart rond. Nadert van rechts, maar niet rijdend op het fietspad, een geheel in het zwart geklede, op dit tijdstip nog net wel zichtbare, wat te dikke knul op een geheel zwart rijwiel uit recente tijden. Hij dendert op die 'Fatbike' rechts naast me de rotonde op en door de snelheid van de 'Vetfiets' haalt hij me buitenom in, zodat ik in de remmen moet, want ik wil rechtsaf van de rotonde af. Effe wennen tegenwoordig. 't Is een fiets, maar met bijna de snelheid van mijn opgevoerde Puch van een jaar of vijfenvijftig geleden. Het beroerdste is, dat het net lijkt of de vetfietser mij niet eens heeft opgemerkt. Het is met zulke gasten wachten op die ene fatale keer vrees ik...
Koos stapt in. Onderweg naar de rotonde begin ik hem het verhaal van de fatbiker te vertellen. Dan duikt er rechts naast ons op het fietspad een geheel in het zwart geklede, nu nog wat minder zichtbare, niet zo heel dikke knul op het geheel zwarte rijwiel dat favoriet is bij huidige generatie, op. Bijna zonder te kijken dendert hij met een rotgang de rotonde op. Deze keer moet ik weer driekwart rond, maar de jongen op het vette rijwiel slaat eerder af. Deze steekt zowaar zijn hand uit om richting aan te geven....
Het was een zware avond schaak geweest. Ik had geloof ik niet al te best gespeeld, maar het zou ook kunnen dat tegenstander Dick gewoon beter was vanavond. Nou ja, half puntje. Nooit weg. Koos was wat minder te spreken over zijn partij. We vertrekken, rijden de Vriesestraat uit. Linksaf Sarisgang en Statenplein. Rechtsaf de Kolfstraat in, die na de aan de linkerzijde gelegen Museumstraat, Korte Kolfstraat heet. Rechts is de ingang van parkeergarage Drievriendenhof. Dan naderen we de Vest om rechtsaf te gaan. Op dat punt kun je niet zien wat er aan komt van rechts. Simpelweg omdat de bebouwing zelf heel dicht op de hoek staat. En precies op dat moment komt er een Vetfietser op zijn dikbandige, zwarte stalen tuig uit recente tijden met een noodgang de hoek om. Niet met een wijde voor hem linkerbocht. Nee, hij snijdt de bocht af en komt dus op de verkeerde weghelft, de onze, terecht. In een flits neem ik in het licht van de koplampen een jonge man waar. Ongeschoren. Petje omgedraaid op het piekharig hoofd. Niet al te schoon T-shirt. Staande rammend op de trappers. Hij is nog maar een kwartseconde verwijderd van een tumultueuze inslag op mijn motorkap. Ik realiseer me geschokt dat ik nu ook al geen tijd meer heb om de ruitenwissers nog op tijd aan te zetten...
De fatbiker rukt het stuur van zijn fiets op het laatste nippertje naar rechts. Hij mist de linkervoorkant van de Suzuki op een kattenhaar. Wow! Mijn bewondering voor zijn reactievermogen is oprecht groot. Ik had het hem niet nagedaan, al was het alleen maar omdat ik bij een ruk aan mijn stuur naar rechts de muren van de parkeergarage aan die kant zou hebben geramd en ook omdat me dat dan vast niet door Koos aan mijn rechterzijde in dank zou zijn afgenomen. Echt geschrokken was ik niet. Koos wel enigszins, want de bewoordingen die hij gebruikte om de geestelijke vermogens van de fatbiker te duiden waren niet alleen origineel en talrijk, maar voor wat betreft het verdere verloop van het bestaan van de ruige rijwieler van een dusdanige moordende intensiteit, dat de man zonder vorm van proces voor onbepaalde tijd beter af zou zijn in een beveiligde inrichting, dan te worden overgeleverd aan de toorn van meneer van Dalen...
Wel, tot zover deze aflevering van Kooske en Wimke - 'De Ruige Rijwielers'. Een avondje schaak is zoals u ziet verre van saai in de huidige tijd. Alleen al het ongeschonden bereiken en weer verlaten van het speellokaal leidt wekelijks tot enerverende ervaringen.
En ook nog wat mededelingen:
Mededeling 1: Wie zelf een verslag van zijn partij inzendt kan vanzelfsprekend op plaatsing rekenen! Graag zelfs!
Mededeling 2: Er lag nog ergens een verslag van het DWD-viertal bijna vergeten in een hoek. De laatste wedstrijd van het seizoen 2024-2025 thuis tegen het viertal van PASCAL, gespeeld op 13 mei 2025. Na wat afstoffen kunnen jullie nu het verslag alsnog lezen door te klikken op deze link: https://www.dewilligedame.nl/dwd-viertal-de-laatste-loodjes-tegen-pascal/
Om weer helemaal tot rust te komen hierbij de karakteristieken van de gespeelde partijen:
De leider van het klassement na drie ronden, Dick Korteland, speelde met wit tegen Wim Platje. De heren zetten het Koningsindisch op het bord en het met d5 dichtschuiven van het centrum door Dick staat ook wel bekend als het Petrosian-systeem. Wim besteedde wat teveel aandacht aan de veiligheid van zijn damevleugel. Beter had hij eraan gedaan om zo snel mogelijk op de koningsvleugel tot actie over te gaan, zoals dat vaak gebruikelijk is in het Koningsindisch. Nu was Dick hem voor met een pionnenopmars op de h- en de g-lijn en kreeg Wim het moeilijk. Het lukte hem echter om net op tijd onder de druk uit te komen en Dick accepteerde Wims remise-aanbod. (Dick Korteland - Wim Platje ½−½)
Han van Gorkom was na pionwinst tegen Jisk Liemburg de druk op de damevleugel stevig aan het opvoeren geweest. Jisk kwam niet onder die druk uit en gaf tenslotte onder dreiging van een vernietigende paardvork op. Door dit resultaat is Han nu aanvoerder van de ranglijst na vier ronden. (Han van Gorkom - Jisk Liemburg 1−0)
Na 1.c4 en 1...c5 stond er een Engelse opening op het bord in de partij tussen Cor Paans en Hans Nunnikhoven die zich van de zwarte stukken bediende. Een misrekening op zet zes kostte Cor een pion en toen niet veel later een stuk verloren ging restte Hans, ondanks flink wat verzet van Cor, alleen nog maar het bekwaam uitspelen van de partij naar winst. Cor schreef ons over de partij: "In mijn partij met Hans begon ik al vanaf zet vier allerlei verkeerde zetten uit te voeren.Terwijl ik dit bericht zit te maken, blijk ik ook in mijn notatie allerlei fouten gemaakt te hebben. Dus kortom, het is nog een wonder dat ik het pas na 27 zetten moest opgegeven." (Cor Paans - Hans Nunnikhoven 0−1)
Met als titel 'Van Romantisch Schaak in ronde 3 naar Hypermoderne Partij in ronde 4', stuurde Pearl Uyttenhove ons het volgende verslag van zijn partij tegen Jan Siebelink":
"Na mijn fortuinlijke overwinning tegen Ton van Breggen, mag de net van vakantie teruggekeerde Jan Siebelink met zwart proberen mijn opmars naar de top te stuiten. Jan beantwoordt mijn Reti (1.Pf3, 2.g3, 3.Lg2 4.c4) met zijn handelsmerk het 'Franse Centrum': pionnen op c5, d5 en e6. Ruil van mijn coach pion voor zijn d-pion beantwoordt hij door niet met de e-pion terug te nemen maar met een paard, waarop de diagonaal a8-h1 hierna gevuld is met twee witveldige lopers en vier paarden.
Met de opstoot f7-f5 verjaagt Jan weliswaar mijn paard van e4, maar verzwakt hij ook zijn pion e6 die nu virtueel ongedekt staat. Dat leidt samen met een veelheid aan onderlinge relaties tussen de witte en zwarte stukken tot een gecompliceerde stelling waarin Jan zich tot een positionele concessie ziet genoodzaakt: Wit het loperpaar geven om verlies van pion a7 af te wenden.
Wit krijgt druk op het zwarte centrum en het vergt Jan veel stuurmanskunst om overeind te blijven. Een kleine onnauwkeurigheid van mij doet voor Jan de ochtend weer gloren. Na ruil van de witveldige lopers weet Jan ook de dames te ruilen.
Het eindspel met twee torens en een loper voor mij en twee torens en een paard voor Jan is iets beter voor mij. Jan glimlacht: "Wil je nog veertig zetten doorgaan, of lossen we dit als heren op?" Waarmee ik zijn remise-aanbod aanneem. (Pearl Uyttenhove - Jan Siebelink ½−½)
Erik Brok slaagde er met wit in om Koos van Dalen een stuk afhandig te maken. Koos was ook nog wat te slordig in de omgang met zijn pionnen, want de twee pionnen meer die Erik op een gegeven moment bezat bleken van doorslaggevende betekenis. Koos won weliswaar zijn stuk terug, maar verloor tenslotte het eindspel. (Erik Brok - Koos van Dalen 1−0)
De aloude Steinitzvariant van het Spaans kwam op het bord in de partij tussen Willem Weerdesteijn en Fons Claessen. Fons greep met zwart het initiatief, terwijl Willem zich moest beperken tot verdedigen. Fons zag zelfs af van het nemen van een gratis pion. Liever gaf hij de voorkeur aan het opbouwen van een overheersende stelling. Een foutje van Willem kostte hem een paard en daarna ging het van kwaad tot erger. Toen ook nog de witte dame verloren zou gaan gaf Willem op. (Willem Weerdesteijn - Fons Claessen 0−1)
Ook Piet Schuller kwam gaandeweg zijn partij steeds beter te staan. Het opruimen van de laatste verzetshaarden van Ton van der Breggen kostte nog wel enige moeite, maar uiteindelijk ging het punt naar Piet. (Ton van der Breggen - Piet Schuller 0−1)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Willem Weerdesteijn - Speler van De Willige Dame