“Viertal zet val voor Pascal” 2

 
We gaan dan al vertellend terug via de wortels van het ontstaan naar de uitgroei die plaatsvond in Vissers' poffertjessalon. Dat het zo gemakkelijk was dat de secretaris/penningmeester van toen, Jaap Mol, tevens één der eigenaren van de poffertjessalon was en dat het daardoor natuurlijk een heel goedkoop onderkomen was. Eigenlijk een bruine kroeg die op de dinsdagavond uitsluitend ter beschikking stond van de schakers van De Willige Dame.

Meestal zeggen we erbij dat onze voorzitter nog één van de oprichters is en ook dat hij voor het leven is benoemd. Dat is voor de rest van de leden lekker gemakkelijk, temeer omdat de voorzitter ook vaak de wedstrijdleider is en als een manusje van alles van alles organiseert. Eigenlijk zijn wij wel wat te gemakzuchtig, want de voorzitter is soms al heel wat energie kwijt nog voor zijn partij begint. Lees maar:

 
De voorbereiding op zijn partij verliep voor Cor Paans nou niet wat je noemt gladjes. Hij had het er maar druk mee gehad. We zouden de teamwedstrijd in de consistoriekamer spelen en de interne op de eerste verdieping. In dat geval zou er niet met een oneven aantal interne schakers kunnen worden gespeeld zonder iemand een bye te geven. Vervolgens liet de printer het ondanks een nieuwe cartridge afweten, dus de paniek was eventjes groot. Uiteindelijk bleek de middelste ruimte wel vrij voor de interne competitie en was er dus een kopzorg minder. Logischerwijze had had Cor aanvankelijk enige moeite om zich tijdens de partij tegen Henry Penning te concentreren. Gelukkig ging dat steeds beter.

Cor: "Ik deed vermoedelijk met mijn 17e zet e5 de beste zet van de avond. Die pion moest hoe dan ook genomen worden en daarna kon ik hem simpel terugwinnen. Dat zorgde er wel voor dat de loper van wit op g2 totaal nutteloos werd, want de diagonaal werd heerlijk geblokkeerd. Dat gaf mij de lucht die ik nodig had om met de pionnen op de damevleugel te gaan schuiven. Het leidde uiteindelijk tot promotie en daardoor kwam ik na wat geruil een toren voor te staan. De drie pluspionnen van wit stonden niet verbonden en waren dus ongevaarlijk." (Henry Penning - Cor Paans 0-1)

 
Wim Platje kreeg na zijn 1.e4 met 1...d6 2.d4 Pf6 de Pirc-verdediging op het bord tegen Arie-Piet van Mullem, maar ook Wim had last van afleidingsmanoeuvres in zijn hoofd. "Ik was er zeker in het begin helemaal niet bij", aldus Wim. Het verklaart misschien dat hij er vanwege het zien van niet bestaande spoken van afzag om in de opening een gezonde centrumpion van tegenstander Arie-Piet van Mullem in beslag te nemen. Ook een onmiddellijke winst met 14.Pg5 zag hij niet, terwijl dat toch een vrij eenvoudige voortzetting was. Even leek het erop dat Arie-Piet een gelijke stand zou gaan verkrijgen, maar Wim strafte een foutje goed af, won een pion, ging een kwaliteit winnen, zou dan gewonnen komen te staan en... bood remise aan tot ongeloof van de even buurtende Han van Gorkom. Wim achteraf: "Ik had het gevoel de hele partij onder druk te hebben gestaan en zag niet op tijd in dat dat onjuist was. Dus toen ik zag dat ik beter kwam te staan nam ik, te vroeg naar later bleek, genoegen met remise." Arie-Piet had niet zo veel tijd nodig om het aanbod te aanvaarden. (Wim Platje - Arie-Piet van Mullem ½-½)

 
Fons Claessen speelde met zwart tegen Bob Buning, die voor het eerst uitkomt in de externe competitie. Bob maakte er een Weense opening van, door Fons opgewaardeerd naar een Driepaardenspel. Na een gelijkopgaande opening was toch het eerste foutje van Bob. Het kostte hem een centrumpion. Even later zag Bob helaas niet hoe hij met 18.Pxc6 groot voordeel had kunnen bereiken. In plaats daarvan speelde hij g4 en werd er daarna door Fons vrij hardhandig afgezet. Een tweede pion en een kwaliteit zouden verloren gaan en dat wilde Bob niet afwachten.

Fons schrijft over de partij: "Het ging gelijk op, al stond wit beter vond ik zelf. Na zet 13 van wit gaat het fout voor hem. Na de dame-afruil geeft zwart schaak bij afruilen, wit moet terugnemen en komt in een vork op de torens. Zwart wil met de dame-afruil de paardzet voorkomen naar c3 of het slaan op f2, maar na afruil komt de vork alsnog." (Bob Buning - Fons Claessen 0-1)

 
Piet Schuller speelde tegen Jack de Ruiter, die al heel vele jaren lid is van Pascal en daarvoor van één van de fusieverenigingen die Pascal vormden. Piet opende met 1.Pc3 en had al in de opening een pion moeten verliezen, maar Jack bespaarde hem dat. Rond de 20ste zet was Jack kennelijk onoplettend en dat kostte nog maar een pion, maar twee zetten later liet hij een loper en-prise staan. Piet kon niet anders dan die even meepikken, waarna Jack opgaf. (Piet Schuller - Jack de Ruijter 1-0)

Klik hier voor de volledige uitslagen van deze wedstrijd.

De ranglijst en een overzicht van alle uitslagen vind je nadat de competitieleider van de RSB deze heeft bijgewerkt via "Extern" ⇒ "DWD-Viertal RSB Klasse 2C".