Tweede team: “Winst met Halloween” 3

WEDSTRIJDVERSLAG | Halloween, een verkorting van 'All Hallows Eve', is de avond voor Allerheiligen waarop tegenwoordig veel kinderen en sommige volwassenen zich als ijzingwekkende griezel verkleden.

 
Het tweede team van De Willige Dame speelde die avond op de laatste dag van oktober tegen Pascal 2 en de speelruimtes waren inderdaad het toneel van nogal wat bloedstollende situaties. In de kapel naast de kosterij en de consistoriekamer verhieven zich de zoetgevooisde vrome klanken van het Dordtse koor 'Sura-Cantat' bezwerend-sacraal naar de hemel, waardoor we kennelijk niet belaagd konden worden door de Boeman, Cerberus, Dracula en Frankenstein. Spoken, kobolden, orks, dementors, gnomen, poltergeisten, quasimodo's, vampiers, weerwolven en zombies vertoonden zich gelukkig niet en ook 'Pennywise' de griezelclown, bekend uit 'It', het boek van Stephen King uit 1986, en van de films die op dat boek gebaseerd zijn, liet wijselijk verstek gaan.

Dreiging

Spannend was het in ieder geval wel! Pas in de laatste partij werd ver na elf uur de eindstand bepaald. Na anderhalf uur spelen was het aan alle borden in ieder geval materieel gezien nog gelijk en bleken de spelers aan elkaar gewaagd. Een abrupt einde in de partij aan bord zes tussen Cor Paans, met wit, en Henry Penning doorbrak echter de status quo. Henry besloot een stuk te voorzien van een extra steuntje door een toren te spelen en kreeg prompt schaak van een paard, waardoor de koning zich bloot moest stellen aan een dreigend aftrekschaak, dat hem vervolgens de dame kostte. 1-0 voor praeses Cor en DWD-2 derhalve.

Lamgelegd

Niet lang daarna remiseerde Han van Gorkom aan bord zeven in zijn partij tegen Arie Prins. Een partij, waarin het evenwicht, althans dat was mijn indruk, nooit werd verbroken. 1½-½.

Ik zat ondertussen met de witte stukken te knoeien in de opening. In de Pelikan-Sveshnikov-variant van het Siciliaans liet ik me door wat mindere zetten in het defensief dringen en had ik het druk om het zwarte initiatief van Wim de Koning te beteugelen. Dat lukte en nadat de zwarte aanval op de damevleugel was lamgelegd deed ik dan ook een remise-aanbod dat, gezien de stand op dat moment, vanzelfsprekend werd afgeslagen. Even kwam ik prima te staan, maar kon ik de weg naar groot voordeel niet vinden. De computer achteraf wel natuurlijk. Nadat de torens en de dame van het bord waren verdwenen wogen de twee paarden van de Pascal-speler op tegen mijn loperpaar en accepteerde ik het remisevoorstel van Koning Wim. 2-1.

Beroerd

Om half elf begon het er voor ons steeds beroerder uit te zien. John van Waardenberg stond een paard achter. Pearl Uyttenhove had net als Nick Kimenai een kwaliteit ingeleverd. Willem Weerdesteijn stuitte op taaie tegenstand en leek geen vorderingen te maken. Lichtpuntje was de pion voorsprong, die Pieter Sandijck bezat.

Horror

Het kan soms snel gaan. Een kwartier later werd de stand ineens riant voor het tweede team toen Pieter in het toren-eindspel zijn pion voorsprong kon verzilveren. Tegenstander Theo Punt vermeed weliswaar op het nippertje direct verlies door bijna de h-pion op te spelen: "O, nee, laat ik dat niet doen, want dan is het meteen mat...", maar verlies was onafwendbaar. 3-1. Ondertussen had Willem Weerdesteijn de druk opgevoerd. Een pion op f6 gedekt door g5 stak diep in de koningsstelling van Jo Pattinama en op de e-lijn werd de druk door een triplering van dame en torens zodanig opgevoerd dat het gebrek aan ruimte Jo begon op te breken. Willem veroverde een pion en nadat er een toren en een dame werden geruild kwam er a-tempo een schaak met de loper uit Weerdesteijns schaakhorrordoos, waarmee de partij onmiddellijk uit was. Een slot dat met recht Halloweenwaardig genoemd mag worden! 4-1.

Noodlot

Toch dreigde er nog allerlei noodlottig onheil. Nick had het met zwart moeilijk tegen Gerrit de Jong aan het vijfde bord en verloor aan een op de zevende rij binnengedrongen toren een pion. Uiteindelijk was het eindspel met een paard tegen een toren niet meer te houden. Om promotie te voorkomen ging het paard uiteindelijk verloren. 4-2.
Ook bij Pearl Uyttenhove mocht taai verzet uiteindelijk niet baten. Het zag er lange tijd houdbaar uit met een loper en zes pionnen voor Pearl tegen een toren en zes pionnen van Koert Timmerman. Temeer omdat er bij Koert sprake was van een dubbelpion. Helaas voor Pearl ruilde Koert op het juiste moment zijn toren voor de loper en omdat Pearls koning te ver naar voren was gegaan kon een doorgebroken pion niet meer worden gestopt. 4-3.

Troef

Alles hing derhalve af van John van Waardenberg, die aan het eerste bord met zwart Michael Bijkerk bestreed. Zoals hiervoor reeds gemeld, was John een paard achter gekomen. Michael speelde snel en had na drie kwartier spelen al een half uur meer op de klok staan. De speler van Pascal stond, volgens eigen zeggen achteraf, 'huizenhoog' gewonnen, maar onderschatte wellicht de vindingrijkheid van John in tijdnood. Het eindspel met een paard en een pion minder werd door John heel actief gespeeld en hij speelde zijn voornaamste troef, een pion op b2 uitstekend uit. Die pion moest door wit worden genomen ten koste van een paard en toen resteerde John een toreneindspel met een pion minder, waarin hij dreigde een witte pion op de h-lijn te nemen als wit initiatief nam om met de koning naar voren te gaan. Hij vond dat hij zó goed stond, dat hij zelfs nog even overwoog om door te spelen na het remise-aanbod van wit, maar daar zag hij, gelukkig voor het tweede team, even later maar van af. 4½-3½.

Een belangrijke overwinning na de forse nederlaag in de eerste wedstrijd van het seizoen, voor de poorten van de hel(loween) weggesleept. Dat dan weer wel...

De individuele uitslagen kunt u hier bekijken. De stand is te vinden via het menu "Extern"  ⇒ "DWD-2 Klasse 3B".