Dustsuckersnake
RONDEVERSLAG | In het verslag van de vorige ronde vertaalde ik de naam van Jeanne d'Arc als "Janneke de Boog". Want, zo betoogde ik, "Arc de Triomphe is triomfboog en Arc en Ciel betekent regenboog".
Nog dezelfde avond kwam de naam van een andere historische persoon bij me op die ook vrij gemakkelijk van een Nederlandse vertaling kon worden voorzien. Aangezien het Engelse "church' in onze taal "kerk" betekent en het Engelse "ill" vertaald moet worden met "ziek" moeten we dus Winston Churchill in het Nederlands als "Winston Kerkziek" door de geschiedenis laten stappen. Overigens weet ik niet of voor de gezette sigarenroker naar analogie van het woord "schoolziek" ook gold dat hij het niet zo had op het bezoeken van kerkdiensten.
Andersom leveren letterlijke vertalingen van Nederlandse woorden en uitdrukkingen ook heel aardige nieuwe Engelse woorden en zinnen op. En als u nu denkt: 'make that the cat wise', want dat wordt volkomen onbegrijpelijk voor Engelsen dan heeft u gelijk, maar dat is ook de bedoeling. Zo zal een Engelsman bij het woord 'sandwalker' wellicht denken aan een Arabier wiens kameel er vandoor gegaan is, maar wij bedoelen natuurlijk gewoon de 'zandloper', een heel vroege vorm van een schaakklok.
Zo kun je bij het woord 'lazyhorse' denken dat een spatie in het woord er een lui paard van maakt, maar zonder spatie is het een 'luipaard' en zoals u ongetwijfeld weet halen 'huntinglazyhorses' snelheden van bijna 100 kilometer per uur. Op de savanne moet je dan overigens wel uitkijken dat je niet op een 'dustsuckersnake' trapt, want dat zijn linke jongens.
Nu ben ik gisteren nog even op mijn 'moustachebike' naar een 'lesbiansbakery' geweest. Hele mooie keramiek gezien. Daarna ben ik me redelijk te buitengegaan in een 'eathouse' aan de 'earthapples' met 'mirroregg'. En als toetje koos ik zoals ik heel vaak doe voor 'turningbitches'.
Zouden we misschien ook bij het schaken deze taalmengterminologie kunnen gebruiken of 'stand I then for Jan with the short behindname'? 'There find I no thunder on, hear!' Toch even proberen... 'What do you mean!' betekent helaas niet 'Wat doe je gemeen'. Wel kun je natuurlijk voor aanvang tegen je teamgenoten zeggen: 'Give him from cotton boys!' 'Don't play like a wet newspaper.' of 'Dry them totally off!!!' En dan maar hopen dat ze gaan als de 'burnagain'. Maar vergeet niet! Als één van je maatjes schaak staat moet je natuurlijk niet zeggen: 'It's check mate', want daar zou hij zomaar een rolberoerte van kunnen krijgen.
Pearl Uyttenhove, leider in de rangschikking na negen ronden, schreef een uitgebreid verhaalverslag (of is het een verslagverhaal?) van zijn partij tegen Rob Truijens met als titel "Winst tegen Rob Truijens in ronde 10." Afgezien van de onmogelijkheid zelf een dergelijke fenomenale titel te moeten verzinnen scheelt dat mij in ieder geval een heleboel werk. Grote dank dus aan Pearl die het volgende de redactie deed toekomen: "In ronde 10 moet ik aantreden tegen onze penningmeester Rob Truijens. Rob slaat mijn aanbod voor een avondje romantisch schaak af en beantwoordt mijn Oran Utan, 1.b4!!, ... met een elastische maar ook passieve pionnenformatie c6, d6 en e6 tegenover witte pionnen op b5, c4 en d4. Daardoor hebben de zwarte stukken weinig manoeuvreerruimte wat actief tegenspel bemoeilijkt. Rob probeert dat op te lossen door de c- en d-pionnen nog een veld op te laten rukken en er staat nu het bekende "zenuwblokje" op het bord: witte pionnen op c4 en d4 tegenover zwarte pionnen op c5 en d5.
Terwijl de zwarte ridders hun wapens klaarmaken voor wat onvermijdelijk gaat komen, schreeuwt de witte dame haar krijgers toe: "Blijf allemaal op je plaats, tot ik het bevel tot de aanval geef!" De witte e-pion valt als eerste in een hevige slagwisseling op e4 waarbij wederzijds de witveldige lopers en een paard het veld ruimen. Wit heeft nu een halfopen e-lijn en zwart een halfopen d-lijn.
Doordat wit meer ruimte heeft kan hij zijn stukken beter opstellen om de opening van de stelling voor te bereiden. Zwart zou heel graag zijn c-pion voor de witte d-pion ruilen... Helaas, met een witte loper op a3 en zwarte toren op f8 zou hem dat een kwaliteit kosten.
De breekzet d4-d5 beantwoordt Rob met de opmars e6-e5, maar door een ongunstige stukkenopstelling is deze zwarte voetman virtueel weerloos tegen de agressie van de witte krijgers die bloed ruiken... En inderdaad, in een heroïsche strijd gaat de zwarte voetman verloren, een torenpaar en alle lichte stukken in zijn val meeslepend. Wit heeft een pion meer.
Op de damevleugel staat tegenover de witte pionnenformatie a4-b5-c4-d5 een moedig zwart vendel a6-b6-c5. Kan Rob deze dreiging neutraliseren? Nee. Wit brengt de koning iets naar voren en ruilt het laatste torenpaar. Het dame-eindspel is hopeloos voor zwart. De witte d-pion rukt op naar d6 en bereikt met steun van de witte dame de 8e rij.
"Jij gaat het einde van deze partij niet meemaken", sist de zwarte dame haar rivale op c7 toe en doorsteekt de witte dame met haar dolk. De witte krijgsvrouwe laat de strijdbijl uit haar handen vallen en stort neer om nooit meer op te staan... De witte dame op d8 stuurt de zwarte dame naar de uitgang en nu is de zwarte koning het object van haar agressie. De zwarte ridders hebben hun koninklijke meester 39 zetten lang tegen de witte krijgers kunnen beschermen, maar nu moet de zwarte koning op de vlucht naar h5. Gaat de witte dame op rooftocht op de damevleugel? "Met wat geluk, zet ze mij pat", hoopt de zwarte koning nog. Maar nee, de witte krijgsvrouwe wil slechts één trofee: het hoofd van de zwarte koning... Ze volgt haar prooi naar g5 en geeft hem de genadeslag: mat op h5. De heroïsche strijd van de zwarte ridders en hun koning zal nog eeuwen hierna door troubadours worden bezongen." (Pearl Uyttenhove - Rob Truijens 1-0)
Met verwisseling van zetten ontstond in de toppartij tussen John van Waardenberg (wit) en Wim Jongeneel het Koningsindisch. Een opening waarmee je alle kanten op kunt. Defensief, agressief, strategisch, tactisch. De spelers hadden de behoedzame voorzichtigheid in het vaandel staan en na een zet of 20 en het ruilen van zes paarden en lopers was de stand volkomen gelijk. Nadat ook de dames en de torens van het bord verdwenen waren was er een eindspel ontstaan, waarin ieder zeven pionnen bezat, Wim een paard en John een witveldige loper. Er volgde een langdurige fase, waarin Wim het uiteindelijke doel, een vrijpion creëren op de h-lijn uiteindelijk bereikte. Het werd meteen ook zijn Waterloo. Zijn koning raakte op de h-lijn ingesloten door zijn eigen vrije randpion en de koning van John, waarna hij mat ging op h1 door de witte loper. Weliswaar een einde met verschrikking, maar dat is nog altijd beter dan een verschrikking zonder einde zullen we maar zeggen. (John van Waardenberg - Wim Jongeneel 1−0)
Dat het de Capablancavariant van het Engels was die Dick Korteland en Jan Siebelink op het bord zetten zullen zij waarschijnlijk niet hebben geweten en, geloof het of niet, ik wist het ook niet. Volgens de regelen der kunst voltooiden beiden hun ontwikkeling. De witte stelling, die van Dick, beschikte aan het begin van het middenspel over wat meer ruimte dan de zwarte, geen van beiden kreeg echter significant voordeel. Na heel wat geruil bracht een moment van onachtzaamheid van zwart Dick een pion voorsprong, maar meer dan remise zat er uiteindelijk niet voor hem in. (Dick Korteland - Jan Siebelink ½−½)
In een Engelse partij, 1.c4 e5 2.Pc3 bracht Pieter Hofstee met zwart door de zet 2...Lb4 de Kramnik-Shirov-tegenaanval op het bord tegen Cor Paans, die op de achtste zet verzuimde een pion te winnen. Maar ook Pieter speelde in de aanvang niet de scherpste zetten. Dat verhinderde hem evenwel niet het initiatief te krijgen. Pieter won een pion en mede door een veel betere zwarte pionnenstructuur gevoegd bij nogmaals een pionwinst bracht hem dat op den duur de zege. De vrijpionnen op de e- en de h-lijn waren niet meer te stoppen. (Cor Paans - Pieter Hofstee 0−1)
Koos van Dalen opende met 1.e4, maar vervolgde met het zeer behoudende 2.d3 tegen Michel Verheij, die zich met 1...e5 en 2...d6 ook niet al te agressief opstelde. Een misrekening van Michel na de opening leverde Koos een paard op en in de nastoot van de combinatie ook nog eens een toren. Dat bleek al spoedig niet meer te houden. Michel was zo vriendelijk om Koos mat te laten geven. (Koos van Dalen - Michel Verheij 1−0)
Van de overige twee partijen zweefden na afloop van de avond nog slechts de herinneringen door de speelzaal. De uitslagen waren: Willem Weerdesteijn - Connie Komen 1−0 en Ton van der Breggen - Erik Brok 0−1
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Gijs van Willigen - Speler van De Willige Dame