"Schrijven is kijken met je ogen dicht" (Remco Campert)
RONDEVERSLAG | Een drukte van belang in Huize Willige Dame afgelopen dinsdagavond. Rond half acht al waren diverse vrijwilligers bezig met het opstellen van negen schaaktafeltjes in de kapel. Acht voor het eerste team dat zijn thuiswedstrijd tegen Onésimus 1 zou gaan afwerken en één voor Nick Kimenai die een wedstrijd voor het tweede team vooruit speelde tegen een vertegenwoordiger van Pionier 1.
Ook het viertal speelde een thuiswedstrijd. Vier bezette plaatsen derhalve in de consistoriekamer en in de middelste speelruimte waren toch nog zes deelnemers aan de interne competitie te vinden. Voor de zekerheid, omdat het aantal deelnemers aan de interne competitie per ronde kan verschillen, had de voorzitter een aantal extra borden geregeld. Twee van hemzelf en ook Pearl had enig schaakmateriaal meegebracht, waaronder schaakstukken die qua vormgeving niet aan de officiële eisen voldoen.
Inderdaad een drukte van belang, want er moesten - dat hebben de snelle rekenaartjes onder ons natuurlijk al lang uitgerekend - maar liefst 512 houtjes in gelid worden opgesteld. Een georganiseerde chaos waar de secretaris zich tussendoor haastte om met een natte vaatdoek nog snel wat tafeltjes af te nemen. Kennelijk waren ze buiten gebruikt geweest, omdat er duidelijk sporen op te zien waren van door overvliegend gevogelte gedropte bommetjes.
Toch slaagde wedstrijdleider Cor Paans erin om alle vier de evenementen op tijd gestart te krijgen. De zes spelers van de zevende ronde van de interne competitie waren overigens zelfredzaam genoeg om na het aanhoren van de indeling zelfstandig aan de schaakarbeid te gaan. Van die drie interne partijen heb ik als speler van het viertal echter helaas niets kunnen volgen.
Hoe dan toch een lezenswaardig verslag te schrijven? Simpel. Je vraagt gewoon of de spelers zo vriendelijk zouden willen zijn om een korte karakteristiek van hun partij op te sturen en dan word je doorgaans aangenaam verrast. Ik heb wat dat betreft een geweldige achterban. Niet alleen krijg je vrijwel per omgaande het gevraagde, maar dat is dan ook nog eens in dusdanig voortreffelijk en beeldend Nederlands gesteld, dat ik het hier zonder meer kan plaatsen. De metaforen, personificaties en andere stijlfiguren buitelen vrolijk door de teksten heen en als oud-leraar Nederlands word ik daar buitengewoon vrolijk van. Hier volgen de persoonlijke indrukken van mijn drie mede-redacteuren van deze week: Tabitha Snikkers schrijft over nostalgie. Gijs van Willigen "lanceert" pionnen en Jisk Liemburg ervaart een stilteparadijs. Hulde, lof en alle andere mogelijke ereblijken. Bedankt alle drie!
Tabitha Snikkers over haar partij met zwart tegen Dick Korteland: "Het begon met een defecte klok die werd vervangen door een geruststellend tikkend analoog exemplaar. Toen de digitale klok later hersteld bleek, waren we al zodanig gehecht aan het nostalgische getik dat we besloten hem te laten staan. Het was nogal een roekeloze partij. Tactisch ging het alle kanten op; ik kwam drie pionnen voor te staan, maar op een gegeven moment verslapte de concentratie en onderschatte ik de gevaren van een torenoffer van Dick. Als gevolg hiervan wist hij zijn toren en loper om te ruilen voor mijn dame en kreeg hij met een sterke aanval het initiatief: mijn koning heeft het hele bord gezien. We kwamen remise overeen toen Dick met nog vijf zetten te gaan bijna door zijn vlag ging. We speelden met een schaakspel van Pearl met bijzonder gevormde stukken. Een prima zondebok voor eventuele tactische blunders, zo lijkt me."
Gijs van Willigen over zijn partij tegen Paul de Roos: "Ik speelde met zwart tegen Paul. Het ging wel zo'n beetje gelijk op en het duurde nogal even voor er geslagen werd. Ik had een aanval op de damevleugel gelanceerd en daar hebben heel lang een paar paarden om elkaar heengedraaid. Ik zag op een gegeven moment dat het voor mij toch fout zou kunnen lopen, dus lanceerde ik twee pionnen om de zaak te redden. Weer ging het een beetje gelijk op, maar op een gegeven moment zette Paul zijn dame opzij. Daardoor ging de dekking van een ander stuk verloren. Tegen het einde van de partij, na toren- en loperruil, stond ik een kwaliteit voor. Paul stond niet zo lekker met zijn koning en had nog ongeveer 15 minuten op de klok. Ik had nog ongeveer 45 minuten, denk ik. Toen gaf hij op."
Jisk Liemburg over zijn partij tegen Koos van Dalen: "Op 6 november was het een drukte van belang in de Trinitatiskapel, maar niet voor wat betreft de reguliere competitie. Het viertal en het eerste team speelden thuis. De zes overgebleven aanwezigen, die daar niet aan meededen, waren precies goed voor drie partijen. Na allerlei bloedige gevechten om nog aan een bord, een klok en stukken te komen, konden zij hun eerste zetten gaan doen. Overigens in een daarna uitermate rustige ambiance. Het was een waar stilteparadijs waarin Koos van Dalen en Jisk Liemburg hun zetten konden doen.
Na het Siciliaanse 1. e4, c5 koos Koos voor het altijd krachtige Lc4 als voortzetting. Echter iets later, om exact te zijn op de 6e zet, zag hij een mogelijk stukverlies over het hoofd. Deze kans liet Jisk niet schieten en hij vrat daarna nog een pion. Onbezorgd uitspelen was de gedachte, maar Koos wist telkens weer vreselijk gemene zetten te produceren. Het werd zo toch nog een leuke partij. Pas na 38 zetten legde wit zijn Koning neer."
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's najaar 2018".
Sponsor van deze ronde:
Joop de Jong - Oud-speler van De Willige Dame