RONDEVERSLAG | Ik speel al een tijdje met de gedachte om hier, in plaats van een inleidend stukje te schrijven voor het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie, eens een keertje geen inleidend stukje te schrijven voor het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie en hooguit nog iets als een aankondiging te schrijven waarin wordt bekendgemaakt dat er deze keer geen inleidend stukje geschreven is voor het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie.
Maar ja, zo'n zin is eigenlijk zelf al een inleidend stukje voor het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie, dus dat schiet niet op. Zo liep ik zinloos peinzend aan het begin van deze herfstmiddag over de Oudendijk. Van de buitenzijde van het voormalige Dubbeldam is na de aanvang van de bezetting in 1970 door Dordrecht vrijwel niets meer over. Stadspolder, Sterrenburg, De Hoven, Vissershoek, Oudelandshoek, Dordtse Hout, Wilgenwende. Aan alle kanten is het dorp vijftig jaar later ingesloten en belaagd door baksteen, beton en asfalt.
Maar gelukkig er is nog één plekje aan de rand van het dorp dat halsstarrig weerstand blijft bieden tegen de plaag die projectontwikkelaar heet. Ooit werd er fanatiek geprotesteerd tegen het bebouwen van de Zuidpolder. Er was immers al genoeg versteend op dit eiland? Het protest vond zowaar gehoor en hoewel er sinds die tijd via de knabbel- en kaasschaafmethode toch nog heel veel plekjes zijn volgebouwd in Dubbeldam bleef dat ene vergezicht vanaf de Oudendijk richting Kop van 't Land behouden.
Ik wandel er tegenwoordig vaak. In de richting van de Provinciale Weg en dan linksaf richting de Watertoren en het dorpscentrum. Ik heb mijn aanvankelijke weerzin tegen wandelen noodgedwongen terzijde geschoven. Op mijn leeftijd schijnt een zittend bestaan en het aan de ventrale zijde van het lichaam opslaan van reserveproviand voor slechte tijden geen goede zaak voor de gezondheid te zijn. En dus houden we het gewicht nu maar op peil door zum Kotzen te wandelen, te wandelen en nog eens...
De foto boven (en onder, omdat ie zo mooi is) dit inleidend stukje voor het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie is vanmiddag vanaf de Oudendijk genomen in de richting van de Kop van 't Land. De bomenrij aan de overkant van de akker staat op de Zuidendijk. De pas geploegde akker is nat van de regen en glinstert in het licht van de herfstige middagzon. Vaag is links van de zon een deel van een ring rond de zon te zien. Ik heb ook een in de slootkant aanwezig helder oplichtend verschijnsel kunnen vastleggen. Ik denk dat het iets met de fotografische kwaliteiten, of het ontbreken daarvan, van mijn pienterfoontje te maken heeft. Mocht het bij nader inzien toch een UFO blijken te zijn, dan ontken ik de foto ooit te hebben gemaakt...
En nu na dit inleidende stukje voor het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie naar het verslag van de afgelopen ronde in de interne competitie:
In de kapel speelden Jisk Liemburg en koploper Pearl Uyttenhove een 'Kurzpartie', een (heel) korte partij. In de Pytel-Czechvariant van de Pircverdediging, 1.e4 d6, 2.d4 Pf6 3.Pc3 c6, waren na de tiende zet van wit de dames geruild, werd er remise aangeboden door Jisk en vond Pearl dat wel een goed idee. (Jisk Liemburg - Pearl Uyttenhove ½−½)
Na enige zetverwisseling kwam er in de partij tussen witspeler Nicol Kimenai en Jan Siebelink een Geweigerd Damegambiet tevoorschijn. De spelers hielden elkaar in evenwicht en speelden beiden zodanig goede zetten dat de partij regelrecht op remise leek af te stevenen. Een onachtzaamheid van Jan, hij liet een pion en-prise staan, verstoorde echter de balans. Een kans om vrijwel onmiddellijk een pion terug te winnen werd door Jan niet benut, maar ook Nicol koos niet steeds de sterkste voortzetting. Een remise-aanbod van zwart werd in eerste instantie nog afgeslagen, maar vier zetten later bood wit zelf aan om het punt te delen. (Nicol Kimenai - Jan Siebelink ½−½)
"Ik ben benieuwd wat dat programma van jou hierover zegt. Hoe heet het ook alweer? Stockfish toch? Ik denk dat ik op min tien gestaan heb..." Aldus Dick Korteland na de partij tegen Wim Platje tegen Wim Platje. Wim dacht, dat het daarmee wel meeviel. Zo had hij het in ieder geval niet gezien, ook al had hij eveneens de indruk dat hij heel goed uit de opening gekomen was. Het was een Spaanse partij, waarin zwart de loper op c5 posteerde, waarna deze via b4 naar e7 werd teruggespeeld. Dat kostte tijd en ondertussen werd de witte stelling beter. Na twaalf zetten stonden er zwarte stukken op een rij van c8 tot en met g8. Alleen een loper op e7 en een paard op c6 waren nog niet helemaal teruggedrongen. Maar Wim kon vervolgens geen goede voortzetting vinden, deed minder goede zetten en voelde, achteraf terecht, dat het initiatief hem uit de vingers begon te glippen. Toen hij remise aanbood stond Dick inderdaad al een fractie beter. (Wim Platje - Dick Korteland ½−½)
Koos van Dalen maakte er na 1.e4 van Wim Jongeneel via 1...e5, 2.Pf3 d6 een Philidorverdediging van en verdedigde zich geconcentreerd tegen de DWD-titelhouder. Toch kon hij niet voorkomen dat Wim in het middenspel een pionnetje kon veroveren. Enige zetten later gaf Koos de partij op, nadat zijn stelling op het punt stond ineen te storten. (Wim Jongeneel - Koos van Dalen 1−0)
In de Londonvariant van een Damepionspel ruilde de met zwart spelende John van Waardenberg in een vroeg stadium de dames af in zijn partij tegen Willem Weerdesteijn. Terugslaan met het juiste of het verkeerde houtje maakt in het schaken nogal wat uit. In plaats van met een pion terug te slaan deed Willem dat met een paard wat hem prompt na een kleine combinatie een stuk kostte. Het eindspel werd gespeeld door twee zwarte paarden en op promotie afstevenende zwarte pionnen op de damevleugel. De witte toren van Willem kon zoveel geweld niet meer bijbenen. (Willem Weerdesteijn - John van Waardenberg 0−1)
Met 1.Pc3 op het bord weten we bij De Willige Dame vrijwel 100% zeker dat die zet gedaan is door Piet Schuller. De Dunst-, Sleipner-, Heinrichsen- of Van Geetopening was deze keer dan ook weer van hem afkomstig. Ton van der Breggen toonde zich solidair met de zeldzameopeningspelers op deze aardbol en antwoordde met 1...a6! Al snel vertoonde de partij trekken van allerlei openingen door elkaar. Interessant was het wel. Piet liet de eerste mogelijkheid tot pionwinst aan het eind van de opening liggen, maar won kort daarop alsnog een pion. Een fout van Ton leidde na een korte combinatie tot het verlies van een loper. Daarna was het, zeker na ook nog eens kwaliteitswinst voor Piet, uit. (Piet Schuller - Ton van der Breggen 1−0)
Het is best wel grappig als je de notatie: 1.e2-4 f7-6 2.Pf3 e7-5 3.d2-3 d7-5 4.d3xe4 DxD 5.Kxd1 kunt herleiden tot 1.e4 c6 2.Pf3 d5 3.d3 dxe4 4.dxe4 Dxd1+ 5.Kxd1. Dat dat decoderen lukt is te danken aan het feit dat je na vele jaren weet dat de ene speler soms de nummers van de rijen en de letters van de lijnen verwisseld en dat de ander 1.e4 al sinds jaar en dag beantwoordt met 1...c6. Zo begon dus de Caro-Kann tussen Rob Truijens en Cor Paans. Tot een zet of twintig was de notatie overigens nog te volgen, maar daarna waren er kennelijk zetten vergeten. Het eindspel brak aan met ongelijke lopers waarin Cor door een foutje wat teveel averij, twee pionnen, had opgelopen. Rob volgde het goed plan en kon zo het punt bijschrijven. (Rob Truijens - Cor Paans 1−0)
Han van Gorkom speelde met zwart een solide en geduldige opening tegen Michel Verheij. Toen de kans echter kwam sloeg hij onmiddellijk toe en won een pion. Vervolgens verhuisde door een onoplettendheid van Michel diens loper naar het gevangenenkamp aan de zijkant van het bord bij Han en was het snel gedaan, want nadat Han ook nog Michels dame van het bord af combineerde vond Michel het wel welletjes. (Michel Verheij - Han van Gorkom 0−1)
Het Lengfellnersysteem van de Pirc-opening verscheen op het bord in de partij tussen Erik Brok, met wit, en Gijs van Willigen. Het zal beide spelers overigens ongetwijfeld een heleboel worst wezen hoe hun speelwijze nu precies heet. Erik deed goede zaken door het centrum van Gijs te vernielen en een langdurig initiatief te ontplooien. Dat leidde echter niet helemaal tot het door hem gewenste resultaat en zelfs kreeg zwart na verloop van tijd en zetten het beste van het spel. Na dameruil kwam Gijs weliswaar een pion voor, maar in het vervolg kon ook hij de winstweg niet vinden. (Erik Brok - Gijs van Willigen ½−½)
De partij tussen onze multi-persoon Connie Komen en Fons Claessen, die voor deze gelegenheid verkoos om met zwart te spelen, was af en toe een moeizame. Fons zette soms zelf de klok van de tegenstander stil als er vergeten was die in te drukken en bracht veel tijd wachtend door tot er eindelijk eens iemand tijd had om aan zijn bord te verschijnen. Zelfs moest hij af en toe op zoek naar tegenstanders. Er was ook nog kort commentaar van Fons op de partij: "Piets zet 10.La3 gaf langdurige rokadeproblemen en belemmerde de ontwikkeling van zwart. Dank je Piet, ik ga dat niet vergeten, haha." Vanwege de in elkaar geschoven pionnenketens waren de torens die ieder bezat in het eindspel redelijk waardeloos en de ongelijke lopers hielpen ook geen van beiden aan voordeel. (Connie Komen - Fons Claessen ½−½)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Erik Brok - Speler van De Willige Dame