"Ik ben liever op het nippertje winnaar dan wat voor verliezer dan ook"
(George S. Kaufman)
RONDEVERSLAG | Heb jij dat ook wel eens? Dat je er bijna bent. Dat je de winst voor het oprapen hebt, maar dat je op het aller-allerlaatste moment faalt? Dat je er voor de zoveelste keer net naast grijpt en er zo langzamerhand een Raymond Poulidorcomplex van begint te krijgen?
Wat een Raymond-Poulidorcomplex is? Een Raymond Poulidorcomplex is hetzelfde als een Joop Zoetemelkcomplex maar dan net even erger. Raymond Poulidor werd drie keer tweede in de Tour de France en won nooit. Joop Zoetemelk werd zes keer tweede, maar won wel een keer.
Altijd net naast de hoofdprijs grijpen voelt trouwens wel heel erg Nederlands vind ik. Het zal wel niet waar zijn dat we er te vaak net naast grijpen, maar toch heb ik het gevoel dat sporters uit andere landen net dat beetje extra mentale hardheid bezitten dat Nederlanders missen. Ik wil niet veel zeggen: München 7 juli 1974, Buenos Aires 25 juni 1978 en Johannesburg 11 juli 2010. Meer is niet nodig.
In het zicht van de haven gestrand. Op het nippertje verloren. Kansen gehad maar niet benut. Vandaag had ik mijn dag niet. Stomme pech. In de laatste minuut op de paal. Tegen de grote teen van de keeper. Roep geen haring voor hij in het net zit. Het scheelde echt niks. Hij greep er net naast. De huid niet verkopen voor de beer geschoten is. Ein Schwindel! Een slimme vos. Domweg ongelukkig. Het had net zo goed andersom kunnen zijn. Dit was hem net niet. Op andere dagen lukt het vaak wel. Op een haartje na. Als tweede ben je wel de eerste verliezer. Ternauwernood ontsnapt. Met de hakken over de sloot. Het is de ervaring. Ze was me te slim af. Zijn we er toch ingetuind. Sluw en ook wel een beetje gemeen. Het is wat het is. Kan gebeuren...
En als het je te vaak gebeurt... Tja, misschien ben je dan gewoon net niet goed genoeg....
De partijverslagen moeten het deze keer alleen met de tekst stellen. Foto's werden niet gemaakt. Dus doken we maar in de archieven.
In zijn partij tegen de verzamelde geesten van De Willige Dame, doorgaans Willie Damen genaamd, kwam Cor Paans die de zwarte stukken aanvoerde een stuk voor. De partij was de laatste die eindigde deze avond, John, Wim en Rob bleven Cor nog een tijdje plagen, maar Cor liet zich niet door de plaaggeesten van de wijs brengen en pakte uiteindelijk het punt. Cor leidt hierdoor weer het klassement. (Willie Damen - Cor Paans 0−1)
Er werd heel wat afgeruild in de partij tussen John van Waardenberg en Hans van Nunnikhoven. In de Dame-Indische partij kreeg geen van beide partijen noemenswaardig voordeel en aan het eind van de serie: "Ik sla. Jij slaat terug" stond er een remise-eindspel met ongelijke lopers op het bord. De heren verwaardigden zich niet eens om daar aan te beginnen. (John van Waardenberg - Hans Nunnikhoven ½−½)
De titel van het verslag van deze week slaat zeker op de partij tussen Wim Platje-Lanting en Dick Korteland-Tuinman. (Grapje voor ingewijden) Met Wim aan de witte kant van het bord werd het een Spaanse partij. Nadat Dick in de opening een schijnoffer verkeerd behandelde kwam hij al vroeg in het nadeel. Vriendje Stockfish beoordeelde de stand na 13 zetten op + 5,6 voor wit, maar gelukkig zijn wij gewoon feilbare mensen. Na een zet of twintig begon Wim zich op te maken om de laatste hand aan zijn werkstukje te gaan leggen, maar hij koos een veel te omslachtig plan dat hem eerder nadeel dan voordeel bracht. Dick werkte zich los en kwam op zijn beurt gewonnen te staan, maar ook hij leek in het zicht van de haven te stranden toen hij een dame gaf, door promotie een dame terugkreeg die hij vervolgend weer verloor. Wim omzeilde al quasi zegevierend de laatste zandbanken maar liep prompt vast. In de veronderstelling dat elke zet remise zou opleveren deed hij nogal dommig de enige zet die mat in één voor Dick mogelijk maakte. (Wim Platje - Dick Korteland 0−1)
Rob Truijens speelde met wit tegen Koos van Dalen en bracht het Weens (1.e4 e5 2.Pc3) op het bord. Creatief als altijd experimenteerde Koos al in de opening met het offer van de witveldige loper in ruil voor de open h-lijn en een pion. De toon was gezet. Koos probeerde er via de h-lijn in de aanval door te beuken en Rob verdedigde zich fanatiek. Nadat er nog het een en ander was geruild en de witte koning uit zijn rokadestelling naar veiliger oorden was verkast probeerde Koos het nog met een kwaliteitsoffer, maar na ruil van de dames en met een toren in de min moest hij tenslotte opgeven. (Rob Truijens - Koos van Dalen 1−0)
Na verwisseling van zetten kwamen Ton van der Breggen en Ruben Schilt in de doorschuifvariant van het Frans terecht. Ruben won nog binnen elf zetten twee pionnen, maar had toen al twee eerdere kansen op pionwinst onbenut gelaten. We zullen het er maar op houden, dat Ton persé minimaal één pionoffer wilde brengen. Weliswaar won Ton weer een pion terug en had hij een tweede kunnen ophalen, maar hij verloor even later volkomen onnodig eerst een loper en vervolgens een toren. Toen vond Ton het wel genoeg. (Ton van der Breggen - Ruben Schilt 0-1)
De titel van het verslag van deze week slaat evenzeer op de partij tussen Gijs van Willigen en Piet Schuller. Met Gijs aan de witte kant van het bord (volgens mij heb ik dat al ergens eerder in dit artikel geschreven...) werd het een voorzichtige variant van het Siciliaans. Gijs kreeg langzamerhand door de goede ontwikkeling van zijn stukken de betere stelling. Een paar fouten van Piet kostten hem een pion en de kwaliteit en zadelden hem op met een redelijk hopeloze stelling. Na 22.f3 zouden de stukken in de doos kunnen worden gedaan, maar Gijs dacht in het zicht van de haven ook nog even een paard aan boord te kunnen hijsen. Zelfs daarmee waren de kansen op winst zeker nog niet verkeken. Wel door de volgende torenzet, 23.Td1, die alles omdraaide en Piet in staat stelde Gijs mat te zetten. (Gijs van Willigen - Piet Schuller 0−1)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.