Ronde 3: “Schakend op de fiets” 4

"De mens leert meer van lijden dan van genot" (Freek de Jonge)

RONDEVERSLAG | Deze week worden in (nowadays not so) Great Britain de wereldkampioenschappen wielrennen gehouden. Er worden tijdritten en wegwedstrijden gehouden en wie er van houdt kan weer zijn hart ophalen aan de wielerterminologie die door de verslaggevers zal worden gebezigd. Het wielerjargon kent enorm veel uitdrukkingen die voor de niet ingewijden ongetwijfeld als een volstrekt vreemde taal klinken.

Ik kan me voorstellen dat je het wielrennen ziet als een simpel wedstrijdje hardrijden. Een aantal mannetjes of vrouwtjes op vederlichte fietsjes gaan van A, waar de start is, naar B, waar de eindstreep ligt en wie het hardst trapt wint de race.

Dat het zo helemaal niet werkt hoef je de wielerliefhebber niet uit te leggen. Er komt veel tactiek, slimmigheid, sluwheid, hardheid en ook wel wat gemeenheid bij kijken. O ja, en heel hard kunnen fietsen natuurlijk. Ik heb het in de tijd dat ik zelf als amateurtje koerste ook wel een beetje meegemaakt. Het is meestal niet de sterkste die wint. Eén ding is zeker, het is een van de hardste sporten die er bestaat. Het vereist het vermogen om verschrikkelijk af te zien. Om te lijden. Of zoals een der Nederlandse wielrensters het deze week verwoordde: "Ik kan verschrikkelijk goed dood gaan".

Maar goed, de wielerterminologie dus. De commentatoren, vaak oud-wielrenners, stoppen er hun verslagen vol mee en verzinnen er en-passant ook nog wel eens zelf wat nieuwe uitdrukkingen bij. Mart Smeets had het over: "Het moet uit het eelt van zijn tenen komen", "Hij rijdt de kinderhoofdjes uit de kasseien" of "Eindelijk, we gaan fietsen." (Na een lange periode van rust wordt er eindelijk weer snelheid gemaakt) Toen heel lang geleden Barend Barendse, de commentator die alle renners aan hun benen herkende, werd medegedeeld dat er een renner genaamd Pflimlin was gevallen schijnt hij geroepen te hebben: "Namen zeggen me niks. Rugnummers moet ik hebben!" Heel bekend waren de toevoegingen aan het jargon van sommige renners zelf. Gerrie Knetemann heeft er heel wat op zijn naam staan: "Opgebaard over de meet komen nadat je je het snot voor de ogen hebt gereden" of "Iemands karretje in de poep rijden." (De tactiek van een andere ploeg dwarsbomen).

Tot zover maar weer. Ik ben hier maar een beetje aan het wegkletsen geloof ik... Trouwens, als een coureur wegkletst, dan zegt hij niets, maar gaat-ie er heel erg hard vandoor... Hier volgen de wielerschaakverslagen" van de derde etappe van de najaarsklassieker van 2019:

 
In de top van het algemeen klassement verdedigde Tabitha Snikkers de gele trui tegen Pieter Sandijck. Pieter zette tegenover de Koningsindische opzet van Tabitha de Vierpionnenvariant op het bord en kwam door wat mindere zetten van Tabitha al na een zet of elf riant te staan en vijf zetten later was Tabitha eigenlijk al gezien. Twee pionnen en een loper maakte Pieter buit en Tabitha had daarvoor in ruil een toren en een vreselijke stelling. Door een grote fout (19. La3) van Pieter kon Tabitha echter het gat dichten, ze veroverde een toren en kwam op haar beurt gewonnen te staan. De voorsprong ging echter weer verloren en weer kreeg Pieter grote winstkansen. Die verzilverde hij echter niet, want te bevreesd voor een flitsende eindsprint van zijn tegenstandster zocht hij, achteraf onnodig, zijn heil in eeuwig schaak. ½-½

Piet Schuller dacht misschien met zijn vaste opening 1. Pc3 buiten het Siciliaanse vaarwater waarin Naomi zich zo thuisvoelt te kunnen blijven, maar na 1. Pc3, c5 2. e4 stond er toch echt wel een onvervalste Siciliaan op het bord. Op de tiende zet raakte Piet door onoplettendheid betrokken bij een valpartij die hem een paard kostte. De rest van de partij was hij gedoemd tot het rijden 'en chasse patate'. Toen hij zelf de g-lijn voor zijn tegenstandster opende was het pleit beslecht en kon hij de pijp aan Maarten geven. 0-1

 
Jisk Liemburg becommentarieert zijn partij tegen Cor Paans als volgt: "In een best wel volle zaal werd een Caro-Kann-opening op het bord neergevlijd (e4-c6, d4-d5) met de doorschuifvariant (3. e5). Cor deed daarop verrassend 3. .., g6 en daarna kon hij op de koningsvleugel niet zo veel meer doen. (Hij stond in wielertermen gesproken dus geparkeerd. Red.) Of hij deed het expres niet, dat kan natuurlijk ook nog. Wit freubelde wat in de sfeer van ontwikkelen, maar niet zodanig, dat je nou zegt goh, wat een krachtige zetten. Na witte loperruil op d3 ging Cor lang rocheren en daar was dan voor mij een aangrijpingspunt. Dat ging enkele zetten best aardig, maar bloedde dood op de strakke verdediging van zwart en de vreselijke herrie die ontstond toen enkele andere partijen tegelijkertijd beëindigd werden. Een psychologisch onderzoek naar het gedrag van spelers, die zojuist hun partij beëindigd hebben zou een promotieplaats kunnen opleveren! Hoe het ook zij, wit verzuimde c4 te spelen om de doorbraak op de damevleugel te forceren en zwart kwam er, na de korte rochade van wit, niet door op de koningsvleugel. De paardruil op het eind kondigde de remise al aan (was gewoon een foute tactiek van wit) en Cor ging akkoord. Toch een leuke partij en de snelheid waarmee Cor het remiseverzoek accepteerde liet zien dat ook hij tevreden was." ½-½

Wim Platje en Fons Claessen waren allebei zeker niet van plan om het spel op de wagen te brengen. In de Steinitzverdediging van het Spaans was de beste kans op voordeel voor Wim die echter een simpele pionwinst over het hoofd zag. Na het ruilen van wat lichte stukken en de dames bleven de heren uit de wind rijden en eindigde de wandeletappe in een soort van 'sur place'. ½-½

 
Paul de Roos kwam beter van het startplatform dan Erik Brok en stond na de opening beduidend beter. Toen besloot Erik om de koers hard te maken en na 16 zetten was de strijd weer in evenwicht. Toen Paul een gat liet vallen sprong Erik onmiddellijk weg en veroverde een kwaliteit. Een fout in verloren positie van Paul leidde tot een onvrijwillige ontmoeting met de man met de hamer. Mat in één. 0-1

Gijs van Willigen lootte tegen de nieuweling Chester Smits die aan het begin van de avond de startlijst kwam tekenen. Iedereen was nieuwsgierig wat dat voor een koers zou gaan opleveren. Chester gaf er meteen een snok aan en had na een zet of 10 twee minuten meer op zijn klok staan dan waarmee hij begonnen was. Na de opening en de ruil van wat lichte stukken en de dames was de gehele koningsvleugel van Chester nog niet ontwikkeld. Gijs won een pion, maar dat had een toren kunnen zijn. Even later demarreerde Gijs opnieuw, won toch een toren en reed in een zetel naar de finish. 1-0

 
In de partij tussen Willem Weerdesteijn en Rob Truijens werden nu ook niet bepaald de kinderkopjes uit de kasseistroken getrapt. Een langdurig evenwicht was het gevolg. Toen Rob laat in de avond te vroeg de sprint aantrok en een fout maakte die hem een toren en later ook nog de dame kostte was het voor Willem een kwestie van d'r op en d'r over. 1-0

Een moderne variant van het Dame-pionspel kwam op het bord bij Pearl Uyttenhove en Han van Gorkom. Pearl kwam wat voordeliger uit de opening. Hij had kennelijk goede benen, maar hij slaagde er niet in om Han te lossen, laat staan om hem het snot voor de ogen rijden. In plaats daarvan eindigde de partij na 21 zetten in een fotofinish zonder waarneembaar verschil. ½-½

 
Dick Korteland begon al direct na de eerste zetten stevig aan de boom te schudden. Ton van der Breggen kon niet gemakkelijk in zijn wiel blijven en kwam aan het elastiek te hangen. Eerst ging een pion verloren en toen de e-pion van Dick een geslaagde ontsnapping beleefde die helemaal droeg tot op de meet in e8 waren de bloemen voor Dick. 1-0

Aan de staart van het peloton zaten Koos van Dalen en Hans Nunnikhoven in de bus. Op tijd binnen komen was het devies. Steil was het niet, hoogstens wat vals plat. Hans incasseerde een vroege gratis pion en begon langzaam 'en danseuse' van Koos weg te rijden. Onderweg pikte Koos hijgend een pion mee, maar deed even later een paard cadeau. De dood of de gladiolen zal Koos gedacht hebben toen hij dameruil afdwong en nog een pion aan zijn puntentotaal toevoegde. Koos: "'t Is een spannende pot, maar het resultaat is.." "Heilig", vulde Hans aan en veroverde de kwaliteit. Koos probeerde nog te linkeballen, maar goed spel van Hans deed coureur van Dalen uiteindelijk in het skoekeloen belanden. 0-1

De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.

Sponsor van deze ronde:

Johan Went - Speler van De Willige Dame