"Mislukking is een omweg, niet een doodlopende straat." (Zig Ziglar)
RONDEVERSLAG | "Zo, dus u beweert dat u niet in militaire dienst kunt vanwege het missen van een been?" De keuringsarts van defensie keek met opgetrokken wenkbrauwen van verbazing naar de jongeman voor hem, die onderuitgezakt en kauwgom kauwend voor hem in een stoel zat.
"Klopt", zei de jongeman verveeld, "ik mis een been." "Maar nu even alle gekheid op een stokje", ging de arts verder, "kerel, ik zie toch met de beste wil van de wereld niet dat je een been mist hoor... Kijk zelf maar mee...." De geneesheer gaf met zijn hamertje een tikje op het rechterbeen van de jongeling. "Dat is de rechter, dus dat is één." Een klopje op het linkerbeen liet hij vergezeld gaan van: "En dat is de linker, dus dat is twee." "Zie je wel, niets aan de hand... Je kunt wat mij betreft gewoon in dienst hoor..." De jongeman wendde zich langzaam en met duidelijk misnoegd gezicht naar de medicus en sprak met nauwelijks onderdrukte walging: "Ik had er driehie!"
Het bovenstaande is een fragment uit een voorstelling van "Zak en As", een Nederlandse cabaretgroep uit de jaren tachtig, die bestond uit Justus van Oel en Erik van Muiswinkel. Waarom dat stukje me te binnen schoot kwam door de commentaren van Jisk en Fons op hun partijen in de derde ronde. Ze schreven allebei dat ze in hun partij een mat in vijf zetten misten. Kennelijk kan je dus in het schaken een matcombinatie missen. De winnende zet kun je eveneens missen en stuk- of pionwinst zijn ook te missen. "Raar woord", dacht ik, "dat 'missen' ". En inderdaad, als je er even je gedachten over laat gaan, dan doemen er uit het niets allerlei onverwachte taalmirakeltjes op.
Dat je een mat in vijf kunt missen is natuurlijk minder erg dan dat je een been moet missen. Behalve natuurlijk als je drie benen hebt, dan ben je er liever eentje kwijt denk ik. Die derde kun je vast wel missen. Missen als kiespijn zogezegd. Ook kiespijn wil je wel missen. Je kunt natuurlijk ook een trein missen. Je rent nog zo hard je kunt het perron op, maar je bent te laat. Je ziet nog net de achterkant van het laatste rijtuig. Toch zijn er ook mensen die de trein missen. Ze woonden tot hun vreugde langs een spoorlijn, maar toen die werd opgeheven misten ze die langsrijdende trein heel erg. Alsof ze een geliefde misten. Nooit bij stilgestaan dat je het missen van een trein op zoveel verschillende manieren kunt opvatten, want ook de verzetsstrijders die helaas de granaat na het kanonschot net over de locomotief heen zagen vliegen misten de trein.
Wat dat laatste betreft, het missen van een doel, daar zijn natuurlijk heel veel voorbeelden van. Bij het darten mis je net de "dubbel" waarmee je had kunnen winnen. In het missen van strafschoppen zijn Nederlandse voetballers doorgaans meesters en op de kermis kun je in de schiettent missen dat het een lieve lust is. Er zit trouwens ook een "mis" in kermis, maar dat komt omdat het een verbastering betreft van het woord kerkmis. Trouwens, je kunt ook missen missen. Dat gebeurt als je te laat komt voor de vroegmis of de hoogmis. Erger is het als je de mis met Kerstmis mist, tenzij je toch al niet graag wilde gaan en zat te hopen op dichte mist. Omdat het zo erg mistte miste je tot je genoegen de mis. Wel even opletten: vroegmis, nachtmis, hoogmis, kerstmis, paasmis... Allemaal missen die bestaan. Er is zelfs een Sint Juttemis. Maar een verdommemis, zoals ik laatst in de krant aantrof, bestaat niet. Je schrijf het met een "nis" aan het einde. Het zou trouwens vloeken in de kerk zijn geweest.
Ik realiseer me zo denkendeweg en peinzenderhand dat je niet alleen missen kunt missen, maar dat je ook Missen missen kunt. Bij een Miss Noord-Hollandverkiezing kom je er op het laatste moment achter dat je tussen winnaressen van de voorronden ineens Miss Kudelstaart en Miss Lutjebroek op het podium mist. Ze zullen ergens vanwege de mist een afslagje hebben gemist. Ook aardig als in de VS Miss Mississippi en Miss Missouri vermist worden. Wel oppassen...: dat je als Miss Verstand een zekere intelligentie moet bezitten is geen misverstand, maar Miss Kraam lijkt me nou niet een geschikte titel voor de mooiste marktkoopvrouw van het land. Een dergelijke titel is, hoewel geen misdaad, toch een vorm van misbruik van de taal. Eigenlijk een beetje een misselijke misser. Tot zover over 'missen'. Volgende week misschien 'gissen', 'wissen', 'sissen', 'vissen' of 'pissen'.
Tijd om weer eens de verslagen te lezen van onze wekelijkse successen (en mislukkingen):
Omdat zowel Wim Platje als Piet Schuller wat betere zetten hadden kunnen spelen in het begin van de Open Siciliaan die op het bord kwam, was de stand bij de overgang naar het middenspel gelijk. Piet bracht een paard naar een aanvallender positie op e5. Hij vergat echter even later echter dat dat paard inmiddels was aangevallen door pion f4. Paard voor Wim. Een tweede fout van Piet kort daarop leidde tot ondekbaar mat. Met drie overwinningen op rij gaat Wim prima van start in de najaarscompetitie, maar aan de horizon doemen reeds kanonnen, donderwolken en ander onheil op. (Wim Platje - Piet Schuller 1−0)
Pearl Uyttenhove en Pieter Hofstee maakten er een potje van. Een potje schaak wel te verstaan en dat hoort wel aardig bij een schaakclub als ik het goed heb. Wist u dat de opening 1.d4 c5 2.d5 f5 bekend staat als Old Benoni: Clarendon Courtverdediging? Ik ook niet en ik ben bovendien niet van plan het te onthouden. Na 3.e4 g6? gaf Stockfish Pearl een plus van 4! Vijf zetten later was het gevecht echter volkomen in evenwicht. Maar na 11 zetten gaf Stockfish Pieter een plus van 5! Over wederzijdse kansen gesproken. Drie zetten later was het gevecht echter alweer volkomen in evenwicht. Om nu te voorkomen dat dit een heel saai verslagje zou gaan worden en ik in talloze herhalingen zou moeten vervallen, besloten de spelers om na de 14e gelijkmakende slagbeurt van zwart er maar remise van te maken. (Pearl Uyttenhove - Pieter Hofstee ½−½)
Michel Verheij weet inmiddels dat winnen in de competitie ook betekent dat er voor de volgende ronden sterkere spelers op het menu staan. Hij trof met zwart Jisk Liemburg. Jisk becommentarieert de partij als volgt: "Spaanse partij, waarbij Michel in de eerste tien zetten prima de theorie heeft gevolgd. Echter op de elfde zet zag hij een vork met de d4-pion van wit over het hoofd. En dat kostte een stuk. Na een offer van een loper op h6, om twee pionnen buit te maken en de koning van zijn bescherming te ontdoen, zag wit niet de mat in vijf (startend met 17.Df5) die mogelijk was geworden, maar het materiële overwicht was voldoende om te winnen." De snelste methode om in bovenstaande diagramstelling te winnen voor wit was: 17.Df5 e4 18. Lxe4 Kg7 19.Dh7+ Kf6 20.Dxh6+ Ke5 21.f4 mat. (Jisk Liemburg - Michel Verheij 1−0)
De partij tussen Willem Weerdesteijn en Wim Jongeneel was de langste van de avond. Tegen half 12 kwam er pas een einde aan. Lange tijd had Wim, met een pion meer, geduldig manoeuvrerend op de damevleugel een aanval op gang gebracht. Een dame en het loperpaar van Wim namen het in het eindspel op tegen een dame, een paar, en een loper van Willem. De pionnenketens waren ineen geschoven en de enige opening bevond zich in de buurt van a8. Nadat de dames waren geruild maakt Wim een tweede fout en zoals we allemaal weten is die meestal wèl fataal. Het paard ging verloren. De koning van Wim begon een lange mars van de eerste rij naar het front en voordat de beslissende klap zou vallen vond Willem het wel welletjes. (Willem Weerdesteijn - Wim Jongeneel 0−1)
Nadat Jisk aldus een mat in vijf had gemist deed Fons Claessen het in zijn partij tegen Dick Korteland eveneens. Na de late korte rokade van Dick zag Fons dat hij met het torenoffer 20.Txe6 de zwarte koningsstelling kon binnenvallen met de dame om remise door eeuwig schaak te forceren. Maar... Fons: "Ik bood remise aan, vanwege herhaling van zetten. Ik zag verder wel aanval, maar niet de mat in vijf die er in bleek te zitten. Na 19...0-0 was 20.Txe6 de kraker bleek achteraf. Ik zag er een makkelijke remise in en vond de stelling te complex om nog iets anders te proberen.
Mat in twee of drie zie ik nog wel, maar in vijf is te ver weg helaas. Ik heb winnende zetten als Ke2 of Kd2 wel overwogen, maar zag toch beren op de weg omdat mogelijk de zwarte dame toch kan binnendringen. De partij op zich kende geen echte grote verschillen in waardering van de stelling. Kortom, leuke partij en voor mij terecht remise." De snelste methode om in bovenstaande diagramstelling te winnen voor wit was: 22.Dh6+ Kg8 23.Dg6 Kh8 24.Kd2 Txf3 25.Th1+ Th3 26.Txh3 mat. (Fons Claessen - Dick Korteland ½−½)
Cor Paans beantwoordde 1.e4 van Hans Nunnikhoven met 1...c6 de Caro-Kann. Hij koos vervolgens voor een niet zo bekende variant, die het fianchetteren van zijn koningsloper inhield. Door wat tempoverlies in de ontwikkeling van zwart kwam Hans wat beter te staan. Gaandeweg kwam de stand wat meer in evenwicht. Maar toen... Cor: "In onze partij heeft Hans bijna de gehele partij op voordeel gestaan. In zet 20 kantelde dat, maar daar ik kort daarna, in zet 23, een totaal verkeerde damezet deed was het snel over. Daarvoor had ik in zet 16 ook een uitstekende damezet gemist, want ook die zet zou de partij voor zwart veel spannender gemaakt hebben." (Hans Nunnikhoven - Cor Paans 1−0)
Ruben Schilt was de "oneven speler" en daarom kreeg hij de omgekeerde simultaan, "velen tegen één", te spelen. Ruben koos wit en maakte van de opening een Schots Vierpaardenspel. Hij kwam beter uit de opening en trok het initiatief resoluut naar zich toe. Een op het eerste gezicht prima pionzet bleek bij het juiste tegenspel toch niet zo geweldig en zwart, laten we zwart voor het gemak en volgens afspraak maar weer eens Willie Damen noemen, kreeg het betere spel. Dat was echter van korte duur. Zwart deed een verkeerde torenzet en het gevolg was dat de meute twee pionnen en de kwaliteit achter kwam. Dat was voldoende voor de witte winst. (Ruben Schilt - Willie Damen 1−0)
Ton van der Breggen vergat na een volkomen onschuldige Philidorverdediging als opening, dat Koos net een stuk van hem had geslagen. Hij zou door op zijn beurt een stuk te slaan een mooie stelling hebben overgehouden. Dat deed Ton niet en nu kwam hij een stuk achter. Even later overzag hij een mat in één. Koos werd dus vandaag de kampioen mat-ziener, want hij zag die matmogelijkheid wel. (Ton van der Breggen - Koos van Dalen 0−1)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Erik Brok - Speler van De Willige Dame