"De kortste weg naar roem is te zijn wat men wil schijnen." (Socrates)
RONDEVERSLAG | Voor aanvang van de tweede ronde van een competitie is het de laatste tijd de avond van de huldigingen. Alle voorbereidingen voor een goede competitiestart zijn dan achter de rug. Het indelingsprogramma werkt hopelijk weer naar behoren en dan is er even tijd voor de beste drie van het vorige klassement.
Al voor de laatste ronde was Hans Nunnikhoven niet meer te achterhalen. Zijn afwezigheid in de laatste ronde maakte dus niets meer uit. Hans werd kampioen en dus konden we hem nu officieel huldigen, feliciteren, eren, lof toe zwaaien, fêteren, celebreren en roemen voor zijn vierde kampioenschap op de locatie Vriesestraat. Ik had eerlijk gezegd niet zoveel zin om na te kijken hoeveel kampioenschappen Hans in Vissers' Poffertjessalon al had behaald, maar aangezien hij het zelf kennelijk ook niet helemaal zeker weet en er al even kennelijk niet onder lijdt laten we het maar zo. Hans won zes partijen en speelde er twee remise. Dat was voldoende voor de winst.
Op de tweede plaats eindigde, net als een competitie eerder, Pieter Hofstee. Pieter won ook zes maal, speelde vijf remises en moest tweemaal de eer aan een tegenstander laten. Op de derde plaats eindigde Pearl Uyttenhove die eveneens zes keer won, drie remises liet aantekenen en tweemaal verloor.
En nu even iets heel anders, maar wel iets waar Schakend Nederland en ook de website van De Willige Dame niet omheen kunnen: De affaire Carlsen - Niemann. Niet iedereen is er van op de hoogte, maar er is sprake van een mega-rel in de schaakwereld. De Noorse wereldkampioen Magnus Carlsen suggereert dat het Amerikaanse talent Hans Niemann heeft valsgespeeld en weigert nog tegen hem te spelen. Hoe het een en ander in elkaar steekt? Lees het hieronder.
Deze keer volstaan we met een link die op een nieuw tabblad wordt geopend. Klik hier: Carlsen - Niemann.
Wordt vervolgd. En dan gaan we nu over naar de wedstrijdverslagen van de tweede ronde:
Na hun gewonnen partijen in de eerste ronde en vanwege hun lotingsnummer, voerden Wim Platje en Gijs van Willigen de ranglijst aan en moesten ze dus in de tweede ronde tegen elkaar. Wim wist al op voorhand wat de eerste zet van Gijs met zwart zou zijn en aangezien Wim met wit vrijwel altijd opent met e4 kwam er dus na 1.e4 d6, 2.d4 een Pirc op het bord en na 2...e6 is er sprake van het Lengfellner-systeem. Op het internet is over ene Lengfellner gelukkig niets te vinden, want anders zou ik me geroepen voelen daarover hier iets te schrijven, hetgeen waarschijnlijk niemand ook maar ene moer interesseert. Wim kreeg meer ruimte op het bord om te manoeuvreren en voerde gaandeweg de partij de druk op de gedrongen zwarte stelling op. De witte stelling werd stapje voor stapje beter tot het moment kwam waarop Gijs met een foutief kwaliteitsoffer en even later met een te optimistisch stukoffer de partij uit handen gaf. (Wim Platje - Gijs van Willigen 1−0)
Na afloop van de partij tegen Piet Schuller meldde Cor Paans: "Ik heb vanochtend de partij bekeken. En wat blijkt?!! Piet heeft bijna de hele partij foutloos gespeeld. Waaruit dan natuurlijk ook volgt dat ik dat niet gedaan heb. Vijf rode zetten volgens de computer is niet best, dat is vragen om ellende. Een pion achter komen op zet 18 is totaal onnodig en ook een toren slaan voor een paard op zet 28, waarna Piet dit paard slaat met de dame, blijkt voor wit helemaal niet vervelend. Ik dacht (en Jan Lokhorst ook, als enige nog aanwezig) op dat moment dat ik het nog wel zou redden om voor meer te gaan. Beiden in de laatste minuten heb ik toch nog genoteerd en wat blijkt is dat Piet met zijn twee paarden en dame meer ellende kan aanrichten in mijn gerokeerde koningshoekje, dan ik met dame, toren en loper kan verdedigen." (Piet Schuller - Cor Paans 1−0
De Taimanov-variant van het Pools, 1.b4 e5 2.Lb2 d6, die bij John van Waardenberg en Jisk Liemburg werd gespeeld leidde niet tot sensationele ontwikkelingen. Heel even kreeg John in het middenspel misschien de wat betere stelling, maar lang duurde dat niet. Tot een eindspel kwam de partij niet. Jisk: "Na vastlopen van John's damevleugelacties, waren mijn koningsvleugelacties eveneens vruchteloos: remise." (John van Waardenberg - Jisk Liemburg ½−½)
U weet inmiddels allen wel dat de "schakers" Connie Komen en Willie Damen weliswaar soms in de uitslagen staan, maar dat ze dat alleen maar doen als er sprake is van een oneven aantal schakers in een ronde. Eén van de spelers wordt door het indelingsprogramma ingedeeld tegen Connie of Willie, die elkaar per competitie afwisselen, en die speler krijgt dan in een soort van omgekeerde simultaan, allen tegen één, afwisselend een van de andere spelers tegenover zich om een zet te doen. Deze keer was het Pearl die wit koos om het daarmee tegen de verzamelde schaakkracht der Willige Dames op te nemen. De opening van Pearl, een loperspel, mislukte een beetje. De eerste 12 zetten zag het er helemaal niet zo goed uit voor hem. Toen echter Willie kort rokeerde werd er even vergeten dat er nog een loper op c5 instond. Die werd door Pearl met dank ingelijfd en daarna is zwart verder kansloos gebleven. (Pearl Uyttenhove - Willie Damen 1−0)
Na de opening, een geweigerd damegambiet, beging Hans van Nunnikhoven met zwart een onnauwkeurigheidje dat hem tegen Dick Korteland een pion kostte. Hans moest initiatiefrijk spelen om niet in het nadeel te komen. En omdat Dick vanzelfsprekend trachtte de stelling zoveel mogelijk te versimpelen werd na dameruil besloten om de vrede te tekenen. (Dick Korteland - Hans Nunnikhoven ½−½)
We mochten in deze tweede ronde een nieuwe speler, tevens voor sommigen een oude bekende, verwelkomen. Wim Jongeneel speelde ooit bij schaakclub Dordrecht en deed onder andere ook mee met het lunchschaken in Vissers' Poffertjessalon. Wim mocht meteen aantreden tegen Rob Truijens en hij bouwde een solide stelling op tegen diens Philidorverdediging. De opening verliep rustig, maar tijdens de overgang naar het middenspel werden er stukken geruild en ruilde Rob er eentje teveel wat hem direct op stukverlies kwam te staan. (Wim Jongeneel - Rob Truijens 1−0)
Als je maar lang genoeg volhoudt dan komt er ooit een keer succes. Ronde twee bracht de eerste winst bij De Willige Dame voor Michel Verheij. De vorige competitie, zijn eerste, zat hij vaak in de hoek waar de klappen vielen, maar nu was de eerste winst dan toch eindelijk daar. Met wit bestreed hij in eerste instantie de Philidor-verdediging van Koos van Dalen met solide zetten, maar na een zet of 15 kwam een misrekening hem op stukverlies te staan. In zijn aanvalsdrang zette Koos later in de partij een toren temidden van de vijandelijke stukken en die kwam daar niet meer uit. Toen even later Koos de dame ruilde voor een toren en er geen winnend vervolg kwam was het voor Michel niet moeilijk meer om de winst binnen te halen. (Michel Verheij - Koos van Dalen 1−0)
Fons Claessen speelde met wit het London-systeem tegen Ton van der Breggen. De b-pion die Ton op de 10e zet naar b5 verzette was wel de pion die het aangevallen paard op c6 dekte. Dat paard zette Fons dus gedecideerd aan zijn kant naast het bord. Er volgde een pionnen- en stukkenstorm op de koningsvleugel waardoor de zwarte koning uiteindelijk op veld f5 zijn Waterloo vond. (Fons Claessen - Ton van der Breggen 1−0)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Erik Brok - Speler van De Willige Dame