"Ook de duivel eindigt bij zijn staart" (Bertus Aafjes)
RONDEVERSLAG | Voordat de tweede ronde een aanvang kon nemen reikte de voorzitter eerst de prijzen uit voor de drie beste spelers van de najaarscompetitie 2021.
Na een lange, door het coronavirus af en toe uitgestelde, najaarscompetitie viel de beslissing in de 15e en laatste ronde. Omdat Cor Paans er niet in slaagde om te winnen en John van Waardenberg dat wel deed, ging de titel dus naar John. Hij speelde alle vijftien ronden mee. De nieuwe kampioen won zeven partijen, speelde zes maal remise en verloor twee keer. Dat was goed voor 919 punten. Het was Johns' eerste kampioenschap. John: Van Harte Gefeliciteerd.
Pieter Hofstee speelde eveneens een uitstekende najaarscompetitie en streed tot het laatst toe mee om het kampioenschap. Pieter speelde tien ronden. Daarin won hij zeven maal, speelde hij twee keer gelijk en moest hij één keer het punt aan zijn tegenstander laten. Dat leverde 905,8 punten op. We feliciteren Pieter met het fraaie resultaat in zijn eerste competitie bij De Willige Dame.
Helaas maakte de laatste ronde een eind aan de kampioensaspiraties van voorzitter Cor Paans, maar het resultaat benadrukte wel dat er bij De Willige Dame gewoon zonder flauwekul en sportief gestreden wordt om de titel. Cor was er deze keer wel heel dichtbij. Ook hij speelde alle vijftien ronden mee en won zeven keer. Vier keer moest hij het punt delen en vier maal was het punt voor de tegenstander. Zo eindigde Cor de competitie met 827 punten. Ondanks alles toch een prima resultaat. Gefeliciteerd Cor.
Er werd voor zover ik de gesprekken heb kunnen volgen nauwelijks over de situatie in Oekraïne gesproken aan de borden. Wellicht kom ik er later op terug, maar eerst moeten we maar eens afwachten wat de Koninklijke Nederlandse Schaakbond hierover naar buiten zal brengen. En nu maar naar de partijen:
De partij tussen John van Waardenberg en Wim Platje verliep aanvankelijk zeer rustig. In een Koningsindische partij fianchetteerden beide spelers hun koningsloper en werden de dames al snel geruild. John kon door het bezetten van de d-lijn met twee torens aanspraak maken op enig voordeel. Wim had de iets betere pionnenstructuur. Een aantal mindere zetten van Wim brachten John het initiatief en toen zwart een simpele paardvork op c7 compleet overzag kwam John gewonnen te staan. Dat duurde evenwel maar één zet, want de verlokkend kwaliteitswinst op a8 die John niet kon weerstaan leidde op miraculeuze wijze tot een vrijwel gewonnen stelling voor Wim. De klok gooide evenwel roet in het eten, want met voor beiden nog maar enkele minuten op de klok verzandde de partij in een remise-eindspel. (John van Waardenberg - Wim Platje ½−½)
Cor Paans: "Ik had al snel in de partij niks meer te vertellen. Door verkeerde manoeuvres met mijn witte loper werd ik steeds meer teruggedrongen. Mijn dame had ik veel eerder in het spel moeten betrekken en toen ik de kans had om tot wat wisselingen van materiaal te komen liet ik dit ook na. Toen ik op de 17e zet besloot om niet te rokeren, beging ik de grootste misser aangezien ik daarna zettenlang eigenlijk niks meer kon bewegen, omdat het dan uiteindelijk fout zou gaan. Maar ja, je zal toch een zet moeten doen nietwaar, dus na zet 33, na allerlei zetten te hebben overwogen die onmogelijk tot een ontsnapping konden leiden, heb ik Hans (van harte) gefeliciteerd." (Hans Nunnikhoven - Cor Paans 1−0)
In de eerste ronde had Piet Schuller het verrassende Englundgambiet van Pieter Hofstee moeten bestrijden. Dat ging hem toen heel goed af. Wellicht was dat de reden, dat hij het gambiet nu zelf met zwart in de praktijk bracht tegen Fons Claessen. Dat ging in het begin wel redelijk, maar met 14...Le7 liet Piet de dekking van pion g7 los, die dan ook prompt door de dame van Fons van het bord werd geholpen. Met de koning in het midden kwam zwart bloot te staan aan allerlei penningen, die hem uiteindelijk te veel werden. (Fons Claessen - Piet Schuller 1−0)
Pieter Hofstee en Pearl Uyttenhove speelden een Pirc, waarbij de witte pionstructuur aan de Sämischvariant van het Koningsindisch deed denken: c4,d4,e4 en f3. Tegengestelde rokades leiden doorgaans tot scherp spel op beide flanken, maar nadat Pearl door het op zijn initiatief ruilen van de dames minder kwam te staan was het Pieter die juist op de damevleugel, hij had lang gerokeerd, in het voordeel kwam. 22...Pd7 was de beslissende fout. Een wit paard drong op d6 de zwarte stelling binnen, pion b7 en pion a5 vielen en Pearl wachtte het vervolg niet af. (Pieter Hofstee - Pearl Uyttenhove 1−0)
Han van Gorkom koos met de zwarte stukken tegen Dick Korteland voor de Koningsindische verdediging. Een foutje in de opening kostte Dick al vrij snel de pion op d4. Na een reeks afruilen in het middenspel pikte Han nog een pion mee en kwam hij in gewonnen positie. Maar een ogenschijnlijk onbelangrijke keuzemogelijkheid, sla ik een pion op g6 met h7 of met f7?, maakte wel degelijk verschil. En hoe! In plaats van +8,5 voor fxg6 gaf de computer achteraf +0,1 voor het gespeelde hxg6. Dick offerde vervolgens voortvarend een loper voor een pion, maar Han ging daar niet op in om een zekere remise te vermijden. In plaats daarvan kwam hij nog wel een kwaliteit voor, maar voldoende voor de winst was het niet. Daar dacht de vlag van Dick echter helaas anders over... Achter simpele zinnetjes gaan soms de grootste tragedies schuil. (Dick Korteland - Han van Gorkom 0−1)
Na een gelijkopgaande opening, het Driepaardenspel, bood ook het begin van het middenspel bij Rob Truijens en Michel Verheij weinig spektakel, maar dat veranderde toen Rob de dekking van een loper op f5 opgaf. Michel kon een stuk voorkomen, maar overzag het presentje en de variant die hij wel koos leverde juist Rob twee pionnen en een volkomen gewonnen stelling op. De partij duurde daarna wat langer dan strikt noodzakelijk was, omdat Rob de zwarte koning uit zijn geruïneerde koningsstelling liet ontsnappen. Dat ging echter wel ten koste van een paard en met een stuk en twee pionnen voorsprong kon de winst wit niet meer ontgaan. (Rob Truijens - Michel Verheij 1−0)
Ton van der Breggen was de gelukkige die het op moest nemen tegen poly-scha(a)k(st)er Connie Komen. Ton maakte er in de opening Italiaans van en hoewel zijn koningsstelling wat schade opliep door een dubbelpion hield hij het geruime tijd droog. Na het verlies van de pion op e4 stortte de witte stelling echter met daverend geraas in elkaar met snel mat tot gevolg. (Ton van der Breggen - Connie Komen 0−1)
Willem Weerdesteijn werd net als in de eerste ronde slachtoffer van zijn, door de corona-crisis veroorzaakte, gebrek aan wedstrijdritme. Hij trof het ook niet door Koos van Dalen in zijn allersluwste vorm te ontmoeten. Nietsvermoedend sloeg Willem in de Philidor-verdediging een pion terug op e5, maar kreeg als duveltjes uit doosjes achtereenvolgens te maken met een loperinslag met schaak op f7, een schaak met een paard, wat schaakjes met de toegesnelde dame, een loper die met schaak kwam helpen en het negende schaak betekende tevens mat op a4. Rustig blijven Willem. Het komt goed. (Koos van Dalen - Willem Weerdesteijn 1−0)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.