Paul Morphy - Blindsimultaan 1857
"1.e4...Best by test." (Bobby Fischer)
RONDEVERSLAG | Ik zou nog terugkomen op hoe mijn interesse voor het schaken werd gewekt na het dam-echec dat ik in mijn jeugd meemaakte. Dat ging ongeveer zo: Nadat ik op mijn 16e een sabbatical had genomen (ik presteerde het om een jaar lang vrijwel niet op school te verschijnen) en de hormoonbestorming van de puberjongen was doorstaan, ging ik naar een andere havo om daar verder zonder al te veel problemen doorheen te rollen.
De directeur van die school was ene Okker. Aardige man, hoewel ik nooit les van hem heb gekregen. Of, wacht eens. Eén keer toch. De les van de gymleraar was uitgevallen en directeur Okker gaf in driedelig blauw, tot grote hilariteit van de klas een lesje ouderwetse lichamelijke oefening. Oefeningen met stokken en rare loopjes. Werkelijk heel komisch.
Nu zaten er in havo-4 en op de kweekschool die samen het gloednieuwe gebouw deelden, een aantal jongens die elkaar hadden gevonden in het schaken. Na schooltijd en in vrije uren werd er tegen elkaar gespeeld. Ik stond er wel eens naar te kijken en het leek me best moeilijk. Kennelijk had Okker er lucht van gekregen, want op een gegeven ogenblik verspreidde zich de mare dat Okker een schaaksimultaan zou geven in de aula tegen wie er maar deelnemen wilde. Het was wel iets heel aparts om hem daar langs de borden te zien wandelen. Het tempo lag achteraf gezien helemaal niet zo laag. Hij bleek een heel goede schaker. Ik vond het prachtig om te zien hoe die ouwe al die jonge knapen in het zand liet bijten.
Toen is er kennelijk iets in me ontstaan dat nooit meer is weggegaan. In de krant stond destijds een wekelijks schaakrubriek, waarin een partij werd geanalyseerd. De pionnen en stukken verzetten was snel geleerd: lettertjes voor horizontale rijen, cijfertjes voor verticale kolommen. Hoofdletters voor het aangeven van de stukken. Geheimtaal als Réti-opening of Damegambiet kwam later vanzelf wel tot klaarheid. Een boekje voor beginners, een repertoire van schaakopeningen en op een bepaald moment, nadat de buurman geen partij meer was, stoutschoenig lid geworden van SC Dordrecht. Ik mocht er eerst even wat rondkijken en al snel bleek er een schaker geen partij te hebben. Ik werd uitgenodigd om eens te spelen. Het ging helemaal niet slecht tot ik tegen het einde een toren weggaf. De complimenten van mijn tegenstander, ene Jisk Liemburg, verzachtten de pijn van dit schaakechec maar ten dele. De rest is een halve eeuw vol geniale schaakblunders en af en toe een gaaf partijtje...
Op naar ronde dertien... Voor aanvang van de dertiende ronde was de stand aan kop van het klassement als volgt: 1. Wim Jongeneel (931,5) 2. John van Waardenberg (792,5) 3. Dick Korteland (642,0) De strijd om het kampioenschap lijkt al wel gestreden gezien de inmiddels grote voorsprong van Wim Jongeneel en ook het gevecht om plaats twee kan eigenlijk al niet meer die naam hebben.
Helaas heb ik vanwege de uitwedstrijd van het viertal tegen Nieuwerkerk aan den IJssel waaraan ik deelnam, maar weinig notatieformulieren kunnen verzamelen dus moeten we deze keer volstaan met slechts twee wedstrijdkarakteristieken.
Rob Truijens verraste weer eens. In een Franse partij kwam hij met wit wat minder uit de opening en even leek het erop dat de vrijpion die tegenstander Jan Siebelink creëerde het pleit zou gaan beslechten. Rob slaagde er echter in, geholpen door wat mindere zetten van Jan, om controle over de stelling te houden. Het nemen van een nogal giftige pion leek Rob echter toch aan de verkeerde kant van de stand te gaan zetten. Jan speelde echter niet het vrijwel winnende 27...Te3, maar 27...Tc1, waarna Rob met 28.Lc4 de c-lijn sloot en beter kwam te staan. Wat achteloze blunders aan beide zijden (tijdnood?) had de winst voor beide spelers kunnen betekenen, maar de laatste fout was die van Jan die zomaar de dame liet instaan. (Rob Truijens - Jan Siebelink 1−0)
Ton van der Breggen versus Gijs van Willigen. Dat betekent 1.e4 d6. Gijs bedient zich heel vaak van de Pirc-verdediging en Ton speelt volgens mij altijd 1.e4. Ton kwam wat beter uit de opening, maar veel was het niet. Kenmerkend was de voorzichtigheid van beide spelers. Binnen tien zetten waren a3, h3, a6 en h6 gespeeld. Dat noemen we een stelling met ezelsoren. In het middenspel bleef de stelling van Ton steeds iets beter en ook toen Gijs op h3 een pion won was de open h-lijn eerder in wits voordeel. Een zwakke zet van Ton vergooide echter zijn kansen en na een zet of twintig begon het er voor Gijs steeds beter uit te zien. Een mindere zet van Gijs had geen gevolgen, maar het antwoord van Ton had dat wel. Een paardvork kostte hem namelijk de dame, waar hij slechts een paard voor terugkreeg. Toen hij dat paard acht zetten later met een strik erom cadeau deed was het punt definitief voor Gijs. (Ton van der Breggen - Gijs van Willigen 0−1).
De topper tussen de nummer een en de nummer twee, Wim Jongeneel tegen John van Waardenberg werd, in het voordeel van Wim beslist. Hij komt hierdoor boven de magische grens van 1000 keizerpunten, 1029 om precies te zijn. John komt op 790,5 punten en ziet het gat met de nummer drie kleiner worden. (Wim Jongeneel - John van Waardenberg - 1−0)
Die nummer drie, Dick Korteland, kwam namelijk op 740,2 punten te staan door zijn verrassende overwinning op Pieter Hofstee, toch zeker geen kleine jongen op het schaakbord. Aan de andere kant zijn de partijen van Dick eigenlijk altijd wel verrassend, dus zo'n verrassing was het achteraf bezien nou ook weer niet. (Pieter Hofstee - Dick Korteland 0−1)
Jisk Liemburg en Pearl Uyttenhove kwamen remise overeen evenals Han van Gorkom en Willem Weerdesteijn. Een misschien niet geheel verwachte uitslag viel te noteren bij de partij tussen Michel Verheij en Koos van Dalen. Michel begint zo langzamerhand steeds wat sterker te spelen en bond nu ook Koos van Dalen aan zijn zegekar.
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Lokhorst en Zn - Oosterse tapijten