Ronde 12: “Kerst- en Schaakmis” 2

"Ach, ik vind de Kerst altijd wel aardig..." (Olivier Sirius)

RONDEVERSLAG | December 1978. Kerst. Het is voor het eerst dat er cadeautjes onder de kerstboom liggen. Sint-Nicolaas ruimde om de één of andere reden dit jaar het veld. Dit jaar dus geen surprises en gedichten, maar slechts het uitpakken van pakjes.

Vorig jaar was ik er door een misverstand bij het lootjes trekken met slechts één sinterklaascadeautje nogal bekaaid vanaf gekomen. Geeft niet: “Het is beter te geven dan te ontvangen”. Mijn ouders, mijn broer en zijn vrouw, mijn vriendin en ik zitten voor een boom, die in bijna niets van echt te onderscheiden is. Ik realiseer me ineens, dat ik die geur van vroeger mis. Ook de elektrische lichtjes fonkelen niet miljoenvoudig. Ze geven eigenlijk alleen maar licht. Ik hoor het zachte ruisen van brandende kaarsen alleen nog in mijn herinnering. Het klokje hangt er echter nog steeds en ook het vogeltje zit weer als vanouds parmantig op één van de bovenste takken.

Ik pak mijn eerste cadeautje uit. Aan de vorm te zien is het een pocketboekje. Ik dank de gulle kerstman voor het bezorgen van dit presentje en scheur het kleurige, met sparrenboompjes bedrukte papier er van af: “Schaakboek 5 -Topprestaties van 50 grote meesters” door H. Bouwmeester. De kerstman kent kennelijk mijn passie voor schaken. “Dank je wel Kerstman!” Ik kies het volgende presentje... Mijn vader krijgt een audiocassette met muziek van Jim Reeves en hij pakt een pakje voor mijn moeder…

Dan krijg ik na drie paar sokken zo te zien weer een boekje. Vol gespeelde verwachting pak ik het uit. Het met kerstboompjes bedrukte papier achteloos op de grote hoop gooiend lees ik voor: “Schaakboek 11 – 100 miniaturen” door H. Bouwmeester. “Dank je wel Kerstman!” Intens tevreden stel ik vast, dat niemand nog iets in de gaten heeft…De rondedans van uitdelen en uitpakken gaat voort…

Even later ben ik weer aan de beurt. Een groter cadeau. Minstens drie pockets hoog deze keer. Als een volleerd acteur dank ik Rudolf het Roodneuzig Rendier en scheur het met dennenboompjes bedrukte papier quasi benieuwd van mijn cadeautje. Mijn ogen laat ik oplichten als ik triomfantelijk achtereenvolgens “Schaakboek 10 – Openingen”, “Schaakboek 6 – Uit de toernooipraktijk” en “Schaakboek 7 – Eindspel”, alle drie van de hand van H. Bouwmeester, trots aan de familie toon.

Dan klatert de aanstekelijke lach van mijn schoonzusje door de kamer. “Hetzelfde pakpapier!” schatert ze. “Kerstboompjes!” De anderen kijken haar even onbegrijpend aan. Ik houd mijn gezicht als een volmaakt onwetende in de plooi, maar ik weet, dat ik betrapt ben. “Stom! Ik had verschillend papier moeten kopen.” Dan begint het bij de anderen ook te dagen en ze wenden hun blik naar de nog wachtende kerstcadeautjes. Ik hoef zelfs elk pakje gewikkeld in met kerstboompjes bedrukt papier niet meer uit te pakken. Nieuwsgierig ritsen ze zelf het papier los. Al gauw liggen de deeltjes één tot en met vier en ook acht en negen, alle geschreven door ene H. Bouwmeester op mijn schoot.

Succes! Ieder schiet in de lach, mijn vader en mijn broer geven me een ram op mijn schouders en op dit toneel buig ik voor het applaus, ontvang de bloemen en sluit de gordijnen. Mijn glansrol zit er op. “Schouderklopjes mag je jezelf ook wel eens uitdelen”, denk ik.

Uit het verhaal: 'Willem' - 2008. (Kerstbijdrage Rotterdamse Schaakbond).

 
De twaalfde ronde was tevens de eerste play-off-ronde. Het indelingsprogramma kon dus weer voor de tweede maal deze competitie dezelfde spelers aan elkaar koppelen. Bovenaan de ranglijst bivakkeerden Wim Jongeneel en Pearl Uyttenhove en dat werd dus de partij die bovenaan de lijst kwam te staan. Van wat ik er van gezien heb was het een hele spannende partij, die veel van de mannen vergde. De gehele partij leek in ieder geval de partij in evenwicht te zijn, maar het was het soort stelling, waar elk moment de boel zou kunnen ontploffen. Ook het tijdsverbruik ging redelijk gelijk op. Vanwege een opmerking bij het vertrek van een speler, iemand wenste hem geloof ik 'een zalig uiteinde', kreeg Pearl een vrij langdurige aanval van slapgelachitis. Dat kostte hem ongemerkt toch heel wat tijd. Met nog zo'n drie en een halve minuut voor Wim en anderhalve minuut op de klok voor Pearl besloten de heren tot remise. Bestudering van de slotstelling zou wel eens kunnen aantonen dat Pearl op dat moment veruit de beste papieren had. (Wim Jongeneel - Pearl Uyttenhove ½−½).

 
Wim Platje en Jisk Liemburg treffen elkaar, mede vanwege hun deelname in schaakgroep 'De Klockelaer' redelijk vaak. Daardoor kennen ze elkaar wat schaken betreft door en door. In een Siciliaanse opening koos Wim met wit deze keer voor het inlassen van de zet 5.Lb5, een niet zo gebaand pad. Jisk was er niet erg van onder de indruk, zeker niet toen Wim hem door een minder goede afruil het loperpaar en een paar mooie centrumpionnen bezorgde. Het initiatief ging dan ook naar Jisk en Wim kwam wat gedrukt te staan. Verontrustend was het allemaal echter niet en na een paar goede verdedigende zetten van wit stond er al gauw een remise-stelling op het bord. (Stockfish: 0,00) Dat was tussen beide heren niet de eerste keer. (Wim Platje - Jisk Liemburg ½−½)

 
De strijd in de Koningsindische partij tussen John van Waardenberg en Pieter Hofstee concentreerde zich direct na de opening op Johns zwakke witte pion op c4. Pieter kon hem een keer meer aanvallen dan John hem kon dekken en dus kwam Pieter een pionnetje voor. Direct daarna had Pieter de winst kunnen opstrijken met 20...Lh6, maar dat was zeker niet gemakkelijk te zien achter het bord. Na nog een grote kans te hebben laten liggen ging Pieter zelf ernstig in de fout. En als je dan zelf niet toeslaat dan doet je tegenstander het wel. En dus nam John het cadeautje in de vorm van een paard graag in ontvangst. Een vrije b-pion van Pieter kwam weliswaar nog tot op b1, maar verdween van daar op de volgende zet alweer naar het doosje. Pieter verzette zich nog lang tegen wat uiteindelijk onvermijdelijk bleek. (John van Waardenberg - Pieter Hofstee 1−0)

 
De Nimzowitsch-Larsen-aanval, 1.b3, bracht Piet Schuller in zijn partij tegen Willem Weerdesteijn niet wat hij er waarschijnlijk van gehoopt had. Ergens in het middenspel raakte hij een stuk kwijt. Het eindspel met ieder een toren en voor Willem nog een loper leek houdbaar voor Piet, zeker ook omdat hij drie pionnen meer had dan Willem. Helaas werd het opbouwen van een onneembare vesting bemoeilijkt door Piets geïsoleerde h-pion. Die werd dan ook een mooi aanvalsobject. Toen echter Piets toren tegen de loper werd geruild was het eindspel niet meer te houden. (Piet Schuller - Willem Weerdesteijn 0−1)

 
Al in de opening misten beide spelers een mooie kans op winst, de zwartspeler zelfs tweemaal, maar in de rest van het Vierpaardenspel hielden Rob Truijens en zwartspeler Gijs van Willigen elkaar daarna lange tijd in evenwicht. In het middenspel kwam zwart een pion voor, maar hij had ook een dubbelpion. Er brak een lange periode aan van behoedzaam laveren, waarbij na iedere zet terecht tot remise had kunnen worden besloten. Ook de computer thuis gaf lange tijd een 0,00 na elke zet. Toen blunderde Gijs als uit het niets met 40...Dg7?? zijn dame weg. Rob prees vrouwe Fortuna en incasseerde het punt. (Gijs van Willigen - Rob Truijens 0−1)

Ton van der Breggen maakte er met wit een Ponziani-opening van in zijn partij tegen Michel Verheij en deed Michel meteen ook maar een pion cadeau. Als een pion driemaal is gedekt en je hebt hem driemaal aangevallen, dan kun je hem doorgaans maar beter niet pakken. Ton deed het wel en de afwikkeling op f7 kostte hem dus ook nog eens een stuk. Hoogstens kon hij er een kwaliteit tegenover stellen. Michel startte een aanval met twee paarden en twee lopers op de witte koning, maar kwam er net niet aan toe om een matnet te construeren. Een geniepig g-pionnetje van Ton rukte onder de radar op naar g6 en ontnam de zwarte koning enige vluchtvelden. Toen Michel te druk was om zijn h-pion op te laten rukken naar het promotieveld ontsnapte een witte toren aan zijn aandacht. Die zette de zwarte koning mat op de achterste rij. (Ton van der Breggen - Michel Verheij 1−0)

De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.

Sponsor van deze ronde:

Willem Weerdesteijn - Speler van De Willige Dame