Ronde 10: “In oriëntaalse sferen” 2

"De moeilijkst te nemen bocht loopt voorbij het café op de hoek." (Juul Kinnaer)

RONDEVERSLAG | Samen schuifelen ze over de stoep langs de straat. Zoals iedere avond waren ze bij elkaar gekomen bij de grote houten bank die op de hoek bij de oversteekplaats staat.

Daar hadden ze weer afgesproken. Ze blijven er altijd maar heel even rondkijken en dan gaan ze altijd weer gauw op weg. Het trekt aan ze. Onweerstaanbaar. Nu lopen ze langzaam de Korte Breestraat in op weg naar de tapperij, die vroeger, toen de vorige eigenaar er nog was, gewoon café heette.

Uit een van de panden aan de rechterkant schijnt licht. Normaal is dat niet zo. Dat weten ze zeker. Nieuwsgierig blijven ze voor de winkel staan en kijken naar binnen.
"Verrek", zegt Bertus, "Dit is toch die nieuwe tepijtezaak? Mot je nou is kijke. Ze zitte daar te schake."
Ook Tinus kijkt verbaasd door de ramen naar binnen.
"Verroest, je hep gelijk. As je het mijn vraagt, maar dat doe je toch nooit, dan is het de een of andere reclamestunt van die tepijteboer. Nou, dat is dan mooi op de verkeerde tijd, d'r komt hier nou geen hond meer langs."
"Wel joh, al die lui die die pekeergerazie in en uitgaan komme hier langs en as ze saves zien dat er wat te doen is, dan wete ze dus ook meteen datter een tepijtezaak zit hiero."
"D'r schake trouwes ook wijve mee, zie je dat Tinus?"
"Ja, nou je het zegt, daar zit er eentje, nooit gewete dat wijve ook schake kenne. As je het mijn vraagt, maar dat doe je toch nooit, dan is ze, as je het mijn vraagt, maar dat doe je toch nooit, toch veels te jong dat wichie voor zo'n ouwlulleclub? Mot je is kijke wat een ouwe kerels allemaal!"
"Gelijk hebbie Tinus, dat ken nie echt weze, het zou inderdaad best wel eens een reclamestunt kenne zijn. D'r hange trouwes wel een paar knappe tepijte an de mure hoor."
"Wat je zegt, een paar knappe tepijte. As je het mijn vraagt, maar dat doe je toch nooit, koste die wel een paar euri."
"Kom", zegt Bertus, "We gaan. Al die interlectuele met dat geschaak van ze tussen die onbetaalbare tepijte..."
As je het mijn vraagt, maar dat doe je toch nooit", zegt Tinus, "dan weet ik wel een betere manier om je euri een knappe bestemming te geve".
"Met je eens Tinus, ze zijn geel met een wit kuiffie toch?"
"As je het mijn vraagt, maar dat doe je toch nooit", zegt Tinus, "dan hebbie helemaal gelijk".

 
In een soort van ruilvariant in een Koningsindische partij gebeurde iets curieus. Na dameruil viel John van Waardenberg het door een loper gepende paard op f6 aan door een paard naar d5 te spelen. Nu was het slechts een penning op een toren, maar die wil je doorgaans toch niet ruilen voor een loper. Naomi sloeg echter het paard van d5 wel en zette daarmee een, niet geheel waterdicht, valletje op. John had het beste het paard kunnen nemen met pion c4 en had dan een uitstekende stelling gehad. Hebberigheid of gewoon niet gezien? John pakte de toren van d8 en verloor een stuk, omdat het paard van d5 op f4 landde en daar een ongedekte loper op e2 onder vuur nam, terwijl ook de loper van John op d8 nog instond. Snapt u het nog? De partij komt deze week nog wel op de site te staan. Twee paarden voor een toren vond Naomi natuurlijk prima. Toen er ook nog een pion ging sneuvelen hield John het voor gezien.

 
Pieter Sandijck had wit tegen Cor Paans. Van de partij is me weinig ter ore gekomen. Wat ik begrepen denk te hebben volgt hier: Na al redelijk krap in de tijd gekomen te zijn deed Cor een remise-aanbod. Pieter meende dat te moeten weigeren en speelde derhalve door. Dat zal, Pieter kennende, ongetwijfeld terecht zijn geweest, maar wat zetten later verloor Pieter een paard. De tijdnood van Cor was echter inmiddels zo nijpend geworden, dat hij nogmaals een remise-aanbod deed en Pieter accepteerde nu begrijpelijkerwijze wel.

 
(Tekst: Jisk Liemburg) Jisk Liemburg speelde met de witte stukken tegen Johan Went. Johan speelde met de zwarte stukken (dus). Tot dusver niets aan de hand en ook niet toen er een Spaanse opening op het bord kwam. Het gedonder begon toen Johan een pion verloor op de 7de zet. Johan vertelde na de partij, dat hij het wel gezien had maar het niet zo erg vond omdat er open lijnen voor lopers en dame ontstonden. Ook de dubbelpion, die hij er gratis bij kreeg deerde hem niet. Maar goed, die pionwinst kreeg wit vleugels. Na de witte korte rochade ging zwart lang rocheren en dat was natuurlijk wat minder. Het opstomen van de zwarte f, g en h pionnen, gesteund door de torens, kon je gewoon al voor je zien gebeuren. En het vond ook plaats: 12. … g5 en 13. … g4 kwamen dus snel. Wit ruilde de h-pion op g4 en keek tegen een immense half open lijn aan, waar zwart straks met plezier de torens zou verdubbelen, enzovoorts. Er was een spel ontstaan, waarvan beide spelers tegen elkaar vertelden, dat ze er plezier aan beleefden. Complex en spannend. Zwarts zwarte paard op g4 kon opeens geen kant meer op en wit ging dat stuk ophalen. Maar voordien greep dat zwarte paard, via een offer op f2, nog een pion. En daarna deed Johan een machtig mooie zet door zijn dame op h3 te denderen. De volgende ochtend de partij naspelend meende het Stockfish analysehulpmiddel wit voordeel te moeten geven met bijna 8 hele punten en diverse winnende voortzettingen. Echter tijdens de partij zag wit alleen maar spoken en na een kwartier of langer nadenken pakte hij het verkeerde stuk en zette het op het verkeerde veld. Korter: wit gaf zijn dame weg. De psychologie van het uitvoeren van een zet die je niet wilt doen zou een onderzoek waard kunnen zijn.

 
Anne Meeldijk schreef: "Ton van der Breggen opende met 1.e4. Ik speelde 1.c5 de voor mij "vertrouwde" Siciliaan. Ton liet zich echter een gedrongen stelling opdringen. Na 0-0-0 van wit, werd zijn koningsstelling zodanig onder vuur genomen, dat de schade al gauw onherstelbaar bleek."

 
De partij tussen Fons Claessen en Koos van Dalen is niet geëindigd zoals hij begonnen is, namelijk met alle houtjes nog in de beginstand, want anders had ik op de uitslagenlijst vast niet gezien dat het Fons was die het punt had geïncasseerd. (Ook een manier om te zeggen dat er geen informatie over de partij is verstrekt.)

Op de valreep toch nog een ingekomen bericht van Fons over de partij: "Rare partij weer, het gaat over en weer. Koos slaat op f2, ziet er goed uit, maar verliest een stuk. De partij lijkt erg veel op wat ik speelde tegen Saro Gargoussian in de eerste wedstrijd van het viertal. Veel pionnen naar voren, te vroeg aanvallen, veel zetten met een paard om het dan alsnog af te ruilen. Open koningstelling van wit, en een dolle dame."

De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.

Sponsors van deze ronde:

Nick Kimenai - Speler van De Willige Dame

Erik Brok - Speler van De Willige Dame