Als ad-interim viertalleider (Cor Paans was er niet) had ik de troepen opdracht gegeven om om zeven uur te verzamelen bij de Sint-Antoniuskerk op de Burgemeester de Raadtsingel. Een tikkie pessimistisch, zo bleek, want we waren voor half acht al op de speellocatie 'Huis van de Wijk Arcadia' in de deelgemeente Hillegersberg-Schiebroek en konden de auto ook deze keer weer pal voor de deur parkeren.
Zo was de heenreis ook nu weer zonder problemen verlopen, maar wie heen gaat moet ook eens een keer weerkeren en daar zaten hem deze keer van de weeromstuit de perikelen. We waren deze keer vroeg klaar met de wedstrijd en keerden rond een uur of tien de auto met de neus richting Dordrecht. Maar het terugkeren naar Dordt zou deze keer weer niet zo gemakkelijk gaan als de heenreis. Hillegersberg verlaten en de A16 in de richting van de van Brienenoordbrug oprijden ging nog wel, maar al snel stonden we stil, reden weer even, stonden weer stil. Kortom: weer eens een file, en niet zo'n kleintje ook. Er was deze keer weer heel veel verkeer. Keren op de snelweg is verkeerd en kan trouwens ook niet dus slakkengangden we maar weer verder. Nog mazzel dat het lekker weer was, want we hebben ook wel eens een keer meegemaakt, dat het zowel heen als weer behoorlijk slecht weer was.
Tot onze afkeer bleek de brug deze keer gewoon afgesloten en moesten we na een mislukte poging om toch de afslag Dordrecht op te rijden weer via de rotonde naar de Maasboulevard terugkeren. Omkeren zat er ook nu niet in en na twee kortstondige blokjes om om wat plaatsjes te winnen, hier en daar wat lotgenoten te bruskeren door hun doorgang te blokkeren bereikten we na wat uren schenen de Willemsbrug, waar we gelukkig weer wat tot inkeer konden komen..
Zo kwamen ook deze keer weer thuis, maar dik een uur later dan waarop bij vertrek gerekend was. Wel, dat was het dan weer voor deze keer. En onthoud: Ga altijd heen, maar ga nimmer weer.....
Het wedstrijdverslag is deze keer weer samengesteld door een schrijver van de tegenstander en door mij. Anton van Bokhoven (AvB) schreef op de website van SV Erasmus:
"En nu ons team. Erasmus V2, ons tweede viertal, tegen De Willige Dame V1, een team van geroutineerde schakers. De opstelling van ons team was verrassend. Jonathan van Es was al gevraagd en hij deed graag mee. Op de voorlaatste dag meldde Alik Tchavelachvili zich af met een flinke verkoudheid. Het gevolg was een rondje bellen voor de teamleider. Zonder succes totdat hij Jelle Engelberts aan de telefoon kreeg, die gelukkig enthousiast ja zei. Het team was compleet, met 50% spelers over de 70 jaar en 50% jeugd."
Wim Platje speelde op het eerste bord met wit tegen Jonathan van Es, die met 2...Pf6 het Russisch op het bord zette. Gelukkig mogen we die opening ook de Petrof-verdediging noemen, dus zette in dit geval Jonathan met 2...Pf6 de Petrof-verdediging op het bord. Het werd een tam partijtje, waarin wit via wat onnodig tijdverlies uiteindelijk beide lopers fianchetteerde. De loper op g2 stond er amper toen hij alweer werd geruild door zijn zwarte broeder. Even had zwart een licht voordeel, maar toen hij zijn dame ter ruil aanbood was de stand weer in evenwicht. Na de ruil bood Wim onmiddellijk remises aan. Jonathan: "Dat is snel..." Wim: "Ach ja, daar zijn soms redenen voor hè?" Jonathan: "Dat is goed, kan ik mooi Feyenoord nog zien..."
AvB: "We speelden ondanks gemopper van de jeugdspelers in de navolgende opstelling: Bord 1: Jonathan van Es, bord 2: Jelle Engelberts, bord 3: Anton van Bokhoven en op bord 4: Harry Nefkens. Verrassend bleek dit de winnende opstelling te zijn: Jonathan speelde tegen een oud-bestuurslid van de RSB een schitterende remise."
Jelle Engelberts schotelde onze Rob Truijens een Koningsgambiet voor. Rob behandelde de opening wat al te passief en dan kom je al snel in de problemen. Na 10 zetten stond Jelle in gewonnen positie, maar van Rob is bekend, dat hij zijn huid altijd duur verkoopt. Jelle miste weliswaar een paar direct beslissende combinaties, maar won wel een pion. De stelling werd lekker gecompliceerd zodat Rob zich taai kon blijven verdedigen, maar uiteindelijk bleek het verloop van de partij in het voordeel van Jelle, die na nog een pion ook nog een stuk voorkwam. De rest had geen belang meer ook al verzette Rob zich nog tot het uiterste.
AvB: "Jelle verraste vriend en vijand met een evenzo schitterende overwinning."
Fons Claessen speelde op het derde bord met wit tegen voormalig SC Dordrechtspeler Anton van Bokhoven. Niet te verwarren met Tom van Bokhoven, die vroeger eveneens bij SC Dordrecht speelde, maar inmiddels al heel wat jaren veelvuldig kampioen is bij Schaakgroep De Klockelaer en de drijvende kracht achter de onvolprezen website tomsschaakboeken.nl. Terug naar Fons vs Anton: Fons hanteerde het London-systeem en Anton zette er een rijtje pionnen op c6, d6 en e6 tegenover, maar hij speelde te vroeg de zet 10...f5, waardoor Fons in het voordeel kwam. Zeker ook omdat 11....Da5 niet de beste zet was. Het aansluitend verlies van twee pionnen werd prompt daarop gevolgd door een mataanval op de zwarte koning.
AvB: "Zelf zorgde ik ongewild voor de nodige hilariteit door de tune van Feyenoord, bij het eerste doelpunt, door de zaal te laten schallen. Maar scoren met schaken, ho maar. Een zeer snelle verdiende nul.".
Na zes zetten stond er bij beide spelers, het gaat hier over Harry Nefkens en Piet Schuller, een Philidor-opstelling op het bord. Een symmetrisch openingetje dus, waarna Harry, met wit, snel speelde en Piet bedachtzaam opereerde. Een te vroeg 8.Pd5 van wit had Piet beter kunnen kunnen ruilen met een dubbelpion voor Harry tot gevolg. Zoals het nu ging liet Piet het loperpaar aan de witspeler. Lang bleef de stand volkomen in evenwicht. Het eindspel met een paard voor Piet, een zwartveldige loper voor Harry en met beiden een toren en zeven pionnen, was lang remise totdat Piet de opgelegde kans 34...g4 met zekere winst miste. Ook 36...g4, 37...g4, 38...dxe4+ en 40...e4+ (+6,7 volgens de computer) hadden de winst naar Dordrecht gebracht. Helaas, een gewonnen stelling is nu eenmaal lastig te winnen een een moment van schaakblindheid hebben we allemaal wel eens. Met 42...f3? gaf Piet zomaar een pion weg en leek de winst naar Harry te gaan. Een gewonnen stelling is nu eenmaal lastig te winnen en dus kwam Piet terug naar een remisestelling met 52...Td1+. Waarom hij met 54...Txg3 de torens ruilde, met verlies tot gevolg, en niet via 54...e3+ de remise veiligstelde is gelukkig een vraag waarop alleen Piet het antwoord zou kunnen geven, maar uit doorgaans vrij onbetrouwbare bron heb ik vernomen dat Piet het ook niet weet...
AvB: "En nu werd ons vierde bord nog bezet door Harry die met zijn witte stukken voorzichtig spelend een lastig eindspel in winst wist om te zetten. En zo werd de eindstand Erasmus V2 – De Willige Dame V1: 2½-1½. Alles bij elkaar een schitterende schaakavond en een reclame voor onze sport!"
Klik hier voor de volledige uitslagen van deze wedstrijd.
De ranglijst en een overzicht van alle uitslagen vind je nadat de competitieleider van de RSB deze heeft bijgewerkt via "Extern" ⇒ "DWD-Viertal RSB Klasse 2C".