Vorig seizoen verloren we de uitwedstrijd bij Shah Mata. Dat team troffen we deze competitie in de derde ronde weer, maar nu was de Vriesestraat het toneel waar de ontmoeting zich zou gaan afspelen. Vooraf waren helaas door ziekte enige afmeldingen aan onze kant te noteren, maar teamleider John van Waardenberg was er in ieder geval toch in geslaagd om een ploegje van acht spelers op te trommelen. Waarvoor onze dank! Voorwaar een hele prestatie.
De dag na Sinterklaas bracht het eerste team echter niet waar vooraf wellicht op was gehoopt. Opvallend was het goede presteren van de invallers.
Om een verslag te kunnen publiceren is het wel zo gemakkelijk om over gegevens te beschikken. Alleen de uitslagen geven zoals die hierboven zijn vermeld is niet zo interessant. Wel kunnen we inderdaad concluderen dat de invallers Fons en Piet, spelers van het DWD-viertal, het prima hebben gedaan. Beiden speelden remise. Ook de remise van Nick Kimenai is, gezien het grote ratingverschil met Remy Rutjes, knap te noemen.
Helaas ontving de redactie slechts van één partijtje de gegevens. Teamleider John stuurde ons de notatie van zijn partijtje tegen Franka van Vlokhoven. Het werd vanuit een Benoni na verwisseling van zetten een Koningsindische partij, waarin John iets beter uit de opening kwam en de beschikking kreeg over het loperpaar. In plaats van te spelen op het openen van aanvalslijnen naar de zwarte koning koos John ervoor om eerst de dames te ruilen. Ook daarna had hij het betere van het spel en gaf de computer hem achteraf grote winstkansen. Maar ja, om dat allemaal te vinden achter het bord... John wikkelde via de ruil van een stel torens vakbekwaam af naar remise. (John van Waardenberg - Franka van Vlokhoven ½-½).
Een weekje na de wedstrijd ontvingen we toch nog een tweede partijbeschrijving en wel die van de hand van Pearl Uyttenhove. Pearl schrijft over zijn partij tegen Cees van Oosterom het volgende:
'Slechte lopers dekken belangrijke pionnen.' (Eerste Wet van Grooten). Op zes december tref ik met zwart Cees van Oosterom aan bord drie voor onze thuiswedstrijd tegen Shah Mata 2. In een halfgesloten spel heeft Cees een sterk centrum en iets meer ruimte. Door een opeenhoping van positionele fouten gaat het centrum op slot, heb ik geen actief tegenspel en kan wit een doorbraak op de damevleugel voorbereiden.
Met a7-a6 meen ik zijn toren van b5 te verjagen maar die kan ook naar c6. Cees weet alle zware stukken te ruilen en heeft een gedekte vrijpion op c6. Mijn loper op e7 kijkt tegen de eigen pionnen op d6, c5 en e5 aan en mijn paard staat voorlopig buitenspel op f6. Het witte loperpaar lijkt in het gesloten centrum nog weinig uit te kunnen richten..., tot ik mijn loper van de a3-f8-diagonaal afhaal. Cees offert op c5 en krijgt een onstuitbaar pionnenduo op c6 en d5. Ik geef paard en loper op en houd een vrije c-pion over. De witte koning is echter tijdig ter plaatse. Omdat Cees dit met een loper meer op zetdwang uit kan tikken, biedt mijn koning zijn zwaard aan. (Cees van Oosterom - Pearl Uyttenhove 1-0)
Pearl had de smaak te pakken of hij had een beetje mededogen met de redactie, want een dag later konden we dankzij hem over nog drie partijen iets naders mededelen. Hij schreef: "Hierbij mijn indrukken van drie partijen uit onze thuiswedstrijd. Van de andere partijen heb ik niets meegekregen:
Wim Jongeneel speelt met wit aan bord 2. Na een drastische stukkenruil vroeg in de partij verschijnt er voor de twintigste zet een complex eindspel van torenpaar plus loperpaar tegen torenpaar plus loper en paard.De stelling is open dus Wim heeft strategisch voordeel. Zwart moet hopen op tactische mogelijkheden met het paard tegen de tochtige witte koningsstelling. Helaas, Wim verstapt zich in de door zwart gecreëerde tactische verwikkelingen. Materiaalverlies blijkt onafwendbaar en Wim moet een nederlaag slikken. (Wim Jongeneel - Rob Leemans 0-1)
Een belangrijk kenmerk van sterke spelers is realiteitszin: je kunt je wil niet aan de stelling opdringen, maar je moet opbouwen vanuit de bestaande mogelijkheden en uitdagingen.
Remco creëert in een half gesloten stelling met zwart aan bord 1 een dynamisch evenwicht waarin wit iets meer ruimte in het Centrum en een toren op de zevende rij heeft, waar Remco zijn koning ook heeft opgesteld. Daartegenover staat voor Remco druk via de halfopen f- lijn op de witte koningsstelling en een betere opstelling en coördinatie van zijn lichte stukken en dame. Wit zou rustig moeten opbouwen om tot voordeel te komen, maar daar geeft Remco hem de kans niet voor. Remco zorgt er voor zijn hand niet te overspelen en het punt wordt gedeeld. (John la Gordt Dillie - Remco van Vaalen ½-½)
Piet Schuller zet een mooie prestatie neer. Na wat touwtrekken komt hij in een loper eindspel met een pion mínder terecht. Door standvastig en gedisciplineerd te verdedigen houdt hij de koning van zijn tegenstandster buiten en incasseert hij glunderend een zwaar bevochten remise. (Marandel Menzel - Piet Schuller ½-½)
Klik hier voor de volledige uitslagen van deze wedstrijd.
De ranglijst en een overzicht van alle uitslagen vind je nadat de competitieleider van de RSB deze heeft bijgewerkt via "Extern" ⇒ "DWD-1 RSB Klasse 2B".