Derde ronde: “Een klein foutje”


RONDEVERSLAG | Voor de nieuwspagina koos ik enkele dagen geleden al voor een afbeelding met daarop een dame, die met een rondebord met daarop het cijfer drie door de boksring rondstapt.

Niet bijster origineel om bij een verslag van de derde ronde te voegen zou je zeggen, maar het gaat hier niet om een gewone bokswedstrijd, maar om "Chess­boxing". In een wedstrijd over elf ronden wordt afwisselend een partij van drie minuten schaak gespeeld en drie minuten gebokst. Je kunt dus zowel door een fysieke als een door de geest uitgevoerd knock-out de wedstrijd verliezen. In het eerste geval door een goed gemikte ram voor je kanis, in het tweede geval door schaakmat.
Chessboxing: Two ladies in the ringDat ik, behalve helaas op het schaakbord, over een vooruitziende blik beschik bleek na afloop van de derde ronde maar weer eens. Ik zag een filmpje op de i-phone van Naomi Snikkers, waarop zij en haar zus in de boksschool rake klappen uitdelen bij het werken aan hun fysieke conditie.Dat schijnt goed te werken, want de gezusters wonnen in de derde ronde, deze keer in de kapel gespeeld, beiden hun partijen.

Tabitha Snikkers speelde met zwart de drakenvariant van het Siciliaans tegen Mark Hopman. Met de zet 11. b4 verzwakte Mark onnodig zijn damevleugel en kwam hij langzamerhand in het nadeel. Hij verloor door onachtzaamheid een pion en na nog wat mindere zetten kwam hij in een matnet terecht.

Naomi Snikkers kon op de witte damevleugel van Willem Weerdesteijn een pion meepikken na een volgens Willem incorrect pionoffer. Willem hield onder de gestaag toenemende druk heel lang vol, maar toen Naomi plotseling het accent van de aanval verlegde naar de koningsvleugel was er geen houden meer aan.

Tabitha Snikkers (l) en Mark Hopman (Foto: A. van Wijngaarden)

Tabitha Snikkers (l) en Mark Hopman

Fons Claessen kwam wat later, maar had dat zijn tegenstander Wim Platje al vanaf zijn fiets toegeroepen toen hij de bij de bushalte in Dubbeldam wachtende Wim passeerde. Om half negen ving de strijd tussen de nummers een en twee van de ranglijst aan. Omstreeks een uur of tien stemde Fons bij het koffiedrinken aan de vleugel in met het remise-aanbod van Wim. Voor de boeken: In het Neo-Koningsindisch werd door Fons met wit de Torre-aanval gespeeld en nergens is de partij ook maar enigszins uit balans geweest. Beide partijen hadden het te druk om elk mogelijk aanvallend initiatief van de ander in de kiem te smoren.

Cor Paans speelde 1. c4 tegen Johan Went. Johan bracht zoals zo vaak de partij al gauw buiten de theoretische paden, maar kwam daardoor al snel minder te staan. Volgens Cor en Pearl Uyttenhove stond Cor "in hogere zin" al na acht zetten uitstekend. In het eindspel met ieder een toren en een licht stuk had Johan een pion minder, maar kon zeker nog vechten voor een halfje. Hij overzag echter een paardvork, die hem een toren kostte. De opmerking "een klein foutje" van Johan na het handen schudden, heb ik meteen maar tot titel van dit verslag gemaakt.

Piet Schuller opende met de Van Geet-opening, 1. Pc3, tegen Gijs van der Willigen. Volgens Piet hadden beiden in het middenspel goede kansen, maar was hij net iets eerder. Inslaan op f7 met de loper, terugslaan met de dame en een paardvork op d6 leverde Piet de zwarte dame op. De koning van Gijs kon geen goed heenkomen meer vinden en werd midden op het bord mat gezet.

Anne Meeldijk had met zwart spelend enige tijd zicht op de overwinning toen John van Waardenberg een paard in de aanbieding deed. John had echter zoveel dreigingen, dat Anne die slechts kon pareren door een stuk terug te geven. Een pion op de b-lijn bleek in het eindspel niet te handhaven, waardoor Anne, met nog wel een pion voor na een zeer lange en vermoeiende partij remise aanbood. John accepteerde dat, mede omdat zijn bedenktijd reeds bedenkelijk, tot minder dan vijf minuten, geslonken was.

Een slagveld in een vredelievende omgeving. (Foto: A. van Wijngaarden)

Een slagveld in een vredelievende omgeving.

Pearl Uyttenhove maakte er met zwart tegen 1. e4 van Pieter Sandijck een Pirc-verdediging van. Er volgde een lange strategische strijd, waarbij lang veel materiaal op het bord bleef. Pieter begon een offensief op de damevleugel en nam pion b5 van verschillende kanten onder vuur. Pearl verloor een week eerder van Fons, omdat hij een mat in één niet had opgemerkt. Kennelijk had hij dat goed in de oren geknoopt, want toen Pieter op de achterste rij het Pearl met zijn dame trachtte lastig te maken en zijn verdediging veronachtzaamde kwam het onverhoedse einde, doordat Pearl mat in één kon geven.

Jannes Dijk had met wit een gelukje toen Ton van der Breggen pardoes een paard liet instaan. Dat buitenkansje liet Jannes zich niet ontgaan en hoewel hij daarna nog lang en secuur moest spelen slaagde hij erin om het punt binnen te hengelen.

Paul de Roos (l) en Koos van Dalen (Foto: A. van Wijngaarden)

Paul de Roos (l) en Koos van Dalen

Tenslotte de partij tussen Paul de Roos en Koos van Dalen. De Franse partij verliep in het begin vrij rustig. Paul bouwde met wit aan een stevige stelling en toen Koos daar niet de adequate maatregelen tegen nam werd hij langzaam maar gedecideerd van het bord gezet.

Achttien van de drieëntwintig interne spelers waren aanwezig en dat is een prachtresultaat! Allemaal bedankt, zo houden we die kleine soos levend!

De derde ronde van het voorjaarskampioen­schap 2017 werd mede mogelijk gemaakt door de sponsor­bijdrage van Onno Buijtenhek, oud-lid van De Willige Dame. Bedankt Onno!

De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".

© Wim Platje 2017