Een oxymoron (uitspraak: oksimóron) is een stijlfiguur waarbij twee woorden worden gecombineerd die elkaar in hun letterlijke betekenis tegenspreken.

Een oxymoron is een speciaal geval van de paradox. Een paradox bevat een schijnbare tegenspraak die bij nadere beschouwing blijkt te kloppen; bij een oxymoron blijft de spanning van het betekenisverschil echter in stand.

Een oxymoron wordt vaak bewust aangewend voor retorische, poëtische of andere esthetische doeleinden. Dat is een verschil met de contradictio in terminis: ook dat is een tegenspraak, maar dan een waarbij de spreker zichzelf aantoonbaar tegenspreekt en dus een ondeugdelijk argument hanteert. 

Voorbeelden:

    ongekroonde koning
    de anarchie regeert
    werkvakantie
    omhoog(ge)vallen
    het radicale midden
    begrensde vrijheid
    echte imitatie
    virtuele werkelijkheid
    vloeibaar gas
    het nut van het nutteloze
    negatieve groei
    burgeradel (patriciaat)
    uitzonderingsregel
    verplicht vrijwilligerswerk
    oud nieuws
    oudere jongeren
    vredesstrijd
    georganiseerde chaos
    gematigd extremisme
    oorverdovende stilte
    enorm klein
    een levend lijk
    de kleine reus
    een exacte schatting
    het geluid van de stilte
    haast je langzaam (festina lente)
    praesens absens
    publiek geheim
    repressieve tolerantie
    prachtig van lelijkheid
    ruimschoots onvoldoende
    afschuwelijk mooi
    een onnatuurlijke natuurlijkheid
    een vrijwilliger aanwijzen
    volledig
    echt nep
    leedvermaak
    veelzeggend zwijgen