Tot nu toe hadden beide schaakclubs elkaar slechts eenmaal ontmoet en dat was op 27 maart in het seizoen 2005/2006. Vijf van de spelers van toen zijn nog steeds lid van De Willige Dame en inmiddels wordt de achternaam van twee van hen wel juist gespeld: W. Weerdesteijn en H. van Gorkom. Opvallend is dat tegenwoordig de voornaam vermeld wordt en niet meer de initialen.
Maar goed, dat is inmiddels alweer meer dan tien jaar geleden en bij velen van ons ongetwijfeld reeds vergeten. We kunnen dan ook amper van een verlate revanche spreken, maar die kwam er wel:
Op bord 1 viel de eerste beslissing. In de partij tussen Arjon Severijnen en Martin van der Hidde kreeg Arjon met wit 1. e4 d5, 2. e4xd5 Pf6, een variant van het Scandinavisch te bestrijden. Vervolgens werd er door beide spelers rustig ontwikkeld, maar het leek erop of Arjon zijn tegenstander net iedere keer een stapje voor was. Op zet 20 sloeg Arjon met de loper een pion op g6. Dat leek een offer, maar het werd niet aangenomen. Een paar zetten later gaf Martin de strijd echter in onderstaande stelling op:
Het is duidelijk dat 1. ... g6 niet meer helpt: 1. ... g6 2. Lxg6 fxg6 3. Dxg6+ Kh8 4. Dh6+ Kg8 5. g6 Pf6 6. Txf6 Dc7 7. Txd6 en wit wint. Om 10.40 uur was het eerste punt voor onze bekeraars binnen.
Op bord 4 speelde Hans Nunnikhoven met zwart tegen Michael Kroes. In de partij werd er vanuit de opening rustig opgebouwd. Pas toen er geruild werd op e4 ontstonden er wat openingen en na f5 x e4 verkreeg Hans een open f-lijn. Na Tf2 leek het er prima uit te zien voor Hans, maar nadat de torens geruild werden kwam de dame binnen op f2. Hierna nog eens een toren erachter, het leek allemaal zeer dwingend. Hans sloeg vervolgens een remise af, maar na verloop van tijd moest hij toch in remise berusten. Met beiden een gelijk aantal pionnen en een paard, kon dit niet ook anders, want Hans’ paard bleef nodig in de verdediging.
Op bord 2 bij Marcel Bergen tegen Remco van Vaalen was er na zet 18 al heel veel materiaal geruild. Remco was daar niet geheel happy mee. Tegen het eind van de partij was er sprake van een tijdnoodfase. Remco's bedenktijd bedroeg op een gegeven moment al minder dan twee minuten. Spannend! Toen kreeg Remco de mogelijkheid voor een tussenschaak... Au! dat doet zeer, want hierdoor verloor Marcel een paard en was de finale van de RSB-bekercompetitie door DWD bereikt!
Op bord 3 bij Jos Kruidenier tegen Freek Schouten had Freek na 15 zetten Jos al flink in de tang. Freek, die dus als laatste nog bezig was, deed verschrikkelijk zijn best om ook winst binnen te halen, maar berustte uiteindelijk in remise. In tijdnood nog tot het gaatje gaan was nu immers niet meer nodig.
Historisch!