14e ronde: “List, zwendel en bedrog” 2

"Niets doet meer kwaad (..) dan dat men list voor wijsheid houdt."
(Francis Bacon)

RONDEVERSLAG | Het woord van de week is voor mij het woord fraude. Je snapt vast wel waarom. Hint: De week die achter ons ligt is de week van de presidentsverkiezingen in de Verenigde Staten. Meer zal ik er niet over zeggen om te voorkomen dat je me intrumpeert.

In het schaken bestaat er natuurlijk net als bij vrijwel alle vormen van competitie ook fraude. Verwerpelijk vinden we het allemaal als er in het geniep aanwijzingen worden gegeven. "Bedrog!" wordt er onmiddellijk geroepen als zoiets wordt geconstateerd. Ook het in het geheim raadplegen van schaakliteratuur tijdens een partij vinden we een vorm van zwendel en is dus verboden.

Met het verschijnen van de schaakprogramma's op de smartphone nam de kans toe dat de computer stiekem te hulp geroepen kon worden tijdens de partij. Wie erop betrapt wordt is oplichter voor het leven. Zelfs werd Vladimir Kramnik er door het kamp van Veselin Topalov tijdens de match om het wereldkampioenschap in 2006 van beticht computerhulp in te roepen bij zijn frequente toiletbezoek tijdens de partijen.

Wat we wel bij het schaken aantreffen is de zogenaamde "Schwindel". Het woord lijkt op "zwendel", maar heeft meer de betekenis van list, misleiding en sluwheid. Waar het bij een "Schwindel" vooral om gaat is om zodanige zetten te doen dat je tegenstander niet door heeft dat je bezig bent een val op te zetten. Wat ook een rol speelt is: hoe red je punten vanuit verloren stellingen. Dat geeft ook al aan wat een "Schwindel" is: je staat verloren, maar je probeert je tegenstander alsnog een loer te draaien!

Je gaat dus pas schwindelen als je echt verloren staat. Wat psychologie achter de "Schwindel": je hebt tegenstanders die je een patzer vinden die allang had moeten opgeven. Ook komt er ongeduld en overmoed om de hoek kijken. Of je hebt een tegenstander die het voordeel als een loden last gaat zien, maar ook arrogantie, angst en de drang naar controle kunnen een rol spelen. De ware schwindelaar zal proberen hiervan misbruik van te maken.

In de schaakwereld geldt als adagium: "Schwindelen is slim en niet per definitie gemeen". Vergeet dus woorden als flessentrekkerij, gesjoemel, knoeierij, afzetterij, arglist, begoocheling, fopperij, leugen, nep, truc, veinzerij, verlakkerij, voor-de-gek-houderij, malversatie, sluikhandel, smokkelarij, afpersing, knevelarij, oneerlijkheid of verdonkeremaning, maar schwindel erop los! Ook bij De Willige Dame...

.

 
Het Damegambiet tussen John van Waardenberg en Hans Nunnikhoven verliep aanvankelijk vrij rustig. Aan het begin van het middenspel koos John er echter voor om met een paard de zwarte stelling binnen te dringen en op originele wijze op dameruil te spelen. Het zou beter geweest zijn om dat niet te doen, want de combinatie kostte hem uiteindelijk een pion. Toen even later ook een kwaliteit verloren ging vond John het wel mooi geweest zo en was het punt voor koploper Hans.

 
In de Van Geet-opening, 1.Pc3, die Piet Schuller op het bord zette ging Wim Platje al op de vierde zet flink in de fout. In een verkeerde poging om een dubbelpion na ruil van een paard op c6 te voorkomen met 4...Df6? kwam hij in grote moeilijkheden. Ook de volgende twee zetten van zwart waren niet de beste en Piet kreeg een zo goed als winnende stelling. Nu weten we allemaal dat er in het schaken niets zo moeilijk is als het winnen van een gewonnen stelling. We weten ook, dat het gecompliceerder maken van de stelling of het doen van ogenschijnlijk belachelijke zetten het tij kunnen doen keren. Wim besloot dus om met 7...Db2 in troebel water te gaan vissen en en passant een valletje op te zetten. Piet had er beter aan gedaan de dame van b2 ten koste van een pion te verjagen, maar hij beloot een toren op a8 op de korrel te nemen. De val klapte dicht en in plaats van een toren voor te komen kwam Piet een toren achter en al gauw liep de materiële voorsprong van Wim op tot twee paarden. Piet zal niet erg tevreden geweest zijn. Was hier sprake van een 'Schwindel' of was het gewoon een fout? Allebei goed!

 
Zoals gewoonlijk speelde ook nu Pearl Uyttenhove na 1.d4 d5 2.Lg5. Deze keer tegen Erik Brok. Je mag het de Trompowsky-opening noemen, maar deze specifieke volgorde van zetten wordt ook wel de Hodgson-aanval genoemd. Even later speelde Erik toch Pf6, waarna Pearl zwart na 4.Lxf6 alsnog met een dubbelpion opzadelde. De opening verliep zonder schokkende gebeurtenissen en ook in het middenspel gebeurde niets bijzonders. Het eindspel met ieder een dame en een toren gaf Pearl de beste kansen op winst vanwege het bezit van de open a-lijn, maar op voorstel van zwart werd toch tot remise besloten.

 
Gijs van Willigen bestreed 1.e4 van Willem Weerdesteijn met 1...d6, de Pirc-verdediging. Hij deed dat echter niete helemaal volgens de regelen der kunst, want al na acht zetten had hij een pion minder. Het initiatief kwam bij Willem te liggen, maar Gijs gaf goed partij. Toen hij evenwel trachtte om kwaliteitsverlies te voorkomen lukte hem dat op zich wel, maar hij verspeelde er een loper mee. Willem liet een kan op paardwinst nog even onbenut, maar Gijs was zo vriendelijk om nog een loper weg te schenken. Na nog meer houtkap onder de zwarte stukken vond Gijs het tijd om op te geven.

De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.

Sponsor van deze ronde:

Onno Buijtenhek - Oud-speler van De Willige Dame