RONDEVERSLAG | Het leven gaat niet altijd, zoals nog al eens, al dan niet te pas of te onpas, gezegd wordt, over rozen. En als je het wereldnieuws in de kranten leest of op de televisie volgt lijkt dat ook nog eens behoorlijk zacht uitgedrukt. Waarbij dan volgens mij ook nog eens komt dat, zelfs als het leven wel over rozen gaat, je toch ook echt rekening dient te houden met die verdomde doornen.
Het vele goede dat er overigens gelukkig nog steeds op deze derde steen vanaf de zon te vinden is, blijft echter chronisch onderbelicht. 'Goed nieuws is geen nieuws.' Ik houd het mezelf zo veel mogelijk en zo vaak als ik kan voor. Hopelijk voorkomt dat nog een tijdje mijn afglijden naar de apocalyps van het met de jaren voortwoekerende zuurpruimisme.
Wat ook helpt is een terugkeer in gedachten naar de onschuld en de onbevangenheid van de jeugd. De boze buitenwereld is er wel, maar gelukkig veel verder weg. Daarentegen spelen er dan wel veel kleine, maar toch heel belangrijke andere zaken. Een bekend, voor mij althans, kindergedichtje *) zegt het zo:
Het leven is lang niet altijd leuk:
nieuwsberichten en bange dromen
en dan ook nog een keertje jeuk
op een plekje waar je niet bij kunt komen.
Je draait en zwaait en wringt en wiebelt,
je ellebogen kraken ervan,
maar nog altijd jeukt en kriebelt
dat plekje waar je niet bijkomen kan.
Je draait je in kreuken en bochten en vouwen,
het lijkt of er van binnen iets knapt.
Vandaar dat zoveel mensen trouwen:
dan is er tenminste iemand die krabt.
*) (Jeuk op dat plekje - Shel Silverstein. bron: Licht op zolder, vertaling: Willem Wilmink/Fontein)
Zo. Daar is wel effe gauw een levensgroot probleem opgelost. Niet? Ik word er altijd weer blij van als ik me voor de geest haal hoe ik het gedichtje leerde kennen. Een jongetje van een jaar of zeven droeg het gedichtje voor in de klas waarvan ik de onderwijzer was. Een verrassend einde. Inwendig had ik het grootste plezier. Ja, ik weet het. Ik ben niet naïef. Soms verwordt dat kriebeltje in een huwelijk tot een uitslaande ruzie. Maar laten we nu voor de verandering eens een keer niet in negatiefdenk vervallen.
Tja... Wat ik jullie nu eigenlijk probeer te zeggen is simpelweg dit: Laat je niet steeds deprimeren door al het beroerde nieuws. Laat je niet telkens ontmoedigen door hoe lang het duurt voor een miserabele situatie verbetert. Laat je niet terneerslaan door al het geraas en gebral om je heen. En sta neerslachtigheid niet toe de geweldige wereld waarin en waarop we leven van zijn kleur te beroven.
Ik wens jullie een voorspoedig, gezond en gelukkig nieuwjaar!
En nu naar de wekelijkse sores van de zorgen die jullie over jezelf afroepen door lid te zijn van Schaaksociëteit De Willige Dame...
De situatie aan de kop van de ranglijst was aan het begin van deze ronde, met dus nog drie ronden te gaan: 1. Pearl Uyttenhove 838,5. 2. John van Waardenberg 765,5. 3. Wim Jongeneel 611,3. Met de misschien wel beslissende partij om het kampioenschap tussen Pearl Uyttenhove en John van Waardenberg op het programma ging de competitie zijn alles bepalende fase in.
Hoewel begrijpelijk, draaide de toppartij toch een beetje op een anti-climax uit. Het begin was veelbelovend. John opende met 1.Pf3, de Réti-opening. Na 1...d6 2.g3 e5 3.d3 Le7 4.Lg2 f5 leek het op een mobilisatie en een daarop volgend slagveld op de koningsvleugel uit te draaien. Na een serie ruilen in het centrum was echter het venijn een beetje uit de partij. Na de dertiende zet van wit werd tot remise besloten, maar misschien moet ik zeggen dat daarmee de eerste remise van de avond een feit was. (John van Waardenberg - Pearl Uyttenhove ½−½)
Na verwisseling van zetten ontstond in de partij tussen Dick Korteland en Wim Jongeneel de Tarrasch-variant van het Geweigerd Damegambiet, maar dan zonder (direct) Pc3. Geloof me alsjeblieft ik wist het ook niet. Dick strafte een foutje van Wim in de opening af en won al snel een pion. Op gezette tijden werden daarna stukken, dames en nog wat stukken geruild. Veel opwindends was er niet te beleven. Na de twintigste zet van wit was de tweede remise van de avond een feit. (Dick Korteland - Wim Jongeneel ½−½)
Ook in de partij van Pieter Hofstee, die met wit tegen Jan Siebelink speelde kwam het Geweigerd Damegabiet op het bord, maar hier werd de ruilvariant gespeeld. Wel kwam ook die met verwisseling van zetten tot stand. Pieter na afloop van de partij: "Hij speelde een andere volgorde dan ik gewend was en ik vond daartegen niet de juiste zetten. Ik kwam de hele partij gewoon niet in mijn spel." Na een zet of vijftien was er nog geen enkele tekening in de strijd gekomen. Tien zetten later was de stand, zeker na het ruilen van de dames, zo mogelijk nog meer in evenwicht. Pas rond zet dertig was er sprake van enig voordeel voor Jan, die onverstoorbaar met zijn pionnen op de damevleugel begon op te rukken. Pieter startte een aanval met verdubbelde torens op de h-lijn, maar kon daar geen potten breken. In tegendeel, een flinke fout kostte hem een pion op g4 en de kansen op winst voor Jan werden ineens huizenhoog. Er begon echter ook wat tijdnood mee te spelen en het was waarschijnlijk daarom dat Jan ondanks een foutief kwaliteitsoffer van Pieter toch diens remise-aanbod maar aannam. Het was niet precies in deze volgorde, maar voor het gemak rekenen we deze partij als de derde remise van de avond. (Pieter Hofstee - Jan Siebelink ½−½)
Ook bij Jisk Liemburg tegen Wim Platje was het een en al vredelievendheid. De Anderssenvariant van het Spaans gaf de met wit spelende Jisk na een zet of vijftien een beetje voordeel, maar een zet later was de vierde remise van de avond een feit. (Jisk Liemburg - Wim Platje ½−½)
Piet Schuller opende met 1.Pc3, de Van Geet-opening, tegen verzameltegenstander Connie Komen, die antwoordde met 1...c5, hetgeen we, niet geheel verrassend, de Siciliaanse variant noemen. Even later evolueerde de stelling naar een bekende stelling in het Open Siciliaans, de 'Pin-Variation'. Een kleine onvolkomenheid in het spel van Piet kostte hem de e-pion en langzamerhand werd hij in de verdediging gedwongen. De stelling van Connie werd vervolgens bijna overweldigend, maar een mindere zet van Connie verschafte Piet weer wat lucht, waarna de vijfde remise van de avond een feit werd. (Piet Schuller - Connie Komen ½−½)
In een Vierpaardenspel dreigde Rob Truijens direct na de opening op de koningsvleugel met de witte dame na 12.Dh5+ hel ende verdoemenis, maar het bleek een storm in een glaasje Ranja. Erik Brok was er in ieder geval niet van onder de indruk. Beiden rokeerden lang en nadat er nogal wat werd afgeruild resteerde een eindspel van dames en een stel paarden met ieder acht pionnen. De stand was in overeenstemming met de beslissing van de spelers en zo werd de zesde remise van de avond een feit. (Rob Truijens - Erik Brok ½−½)
Spelbrekers heb je nu eenmaal altijd en dus kunnen we de lezers geen zevende en achtste remise van de avond aanbieden. Cor Paans moest weer eens zo nodig winnen en hij deed dat met wit tegen Koos van Dalen, die al vroeg in de opening van de Engelse partij aan pionverlies ontsnapte. Maar omdat Koos toch wat te zorgeloos met zijn pionnen omsprong verloor hij er tussen de 20ste en 30ste zet maar liefst drie. Dat werd op den duur in een eindspel met ieder een toren en een loper, maar Cor met zeven en Koos met drie pionnen onhoudbaar. (Cor Paans - Koos van Dalen 1−0)
Fons Claessen schreef over zijn Schotse partij met wit tegen Michel Verheij: "Het Nakhmanson gambiet... Ik had het gambiet vandaag voor het eerst gezien en het kwam toevallig op het bord. Ik dacht: "Ik probeer het gewoon." Ergens ging er wat mis, want ik kwam een stuk achter te staan. Er moet een betere voortzetting zijn voor wit. Met een stuk en wat pionnen achter had ik moeten verliezen." Na de partij heeft Fons ongetwijfeld gezien hoe hij beter had kunnen spelen. In de partij verloor Michel zijn voorsprong van een stuk echter weer en trok hij in een eindspel met een loper en zes pionnen tegen de toren en zes pionnen van Fons uiteindelijk aan het kortste eind. (Fons Claessen - Michel Verheij 1−0)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Erik Brok - Speler van De Willige Dame