"Slordigheid en bureaucratie hangen inderdaad samen" (Hermann Bahr)
RONDEVERSLAG | Dat sommigen de vicieuze cirkel aanspreken als visuele cirkel, daar kan de vicieuze cirkel niets aan doen natuurlijk. De betekenis van het woord vicieus is bij lang niet iedereen bekend en 'visueel' komt de meeste mensen wel bekend voor.
Maar dat ze hem tegenwoordig ook al aanduiden met 'dubieuze cirkel' en zelfs wel eens een 'furieuze cirkel' noemen, dat doet de cirkel ongetwijfeld veel verdriet. Nu zit ik hier natuurlijk niet om schande te spreken over het onjuist taalgebruik van anderen. In tegendeel, het werkt juist op sommige momenten op de lachspieren en lachspierige ogenblikken kunnen heel bevrijdend werken. "Bevrijdend, waarvan dan?", zult u zich wellicht afvragen. Welnu, daar heb ik geen flauw benul van. (Ook wel geschreven als: "Daar heb ik geen flauwekul" van...)
Het ergert me wel als vakmensen, zoals journalisten, columnisten en andere schrijvers, in hun geschriften in plaats van bloemrijke taal juist blunderrijke taal bezigen. Tja, de corrector is bij de media reeds lang vervangen door een vorm van spellingscontrole, maar dat is iets heel anders. Een stuk zonder spelfouten kan nog steeds volkomen onbegrijpelijk zijn of het tegengestelde beweren van wat eigenlijk de bedoeling was.
De voorbeelden zijn legio. Laatst las ik ergens dat bij een verkeersongeluk "drie doden te betreuren waren waarvan twee ernstig." Dat vind ik toch een beetje pijnlijk. Je zou haast zeggen: "Dat slaat nergens over, dat helpt helemaal geen nut!" Het irritantste is wel dat je wordt weggezet als zeurkous, als taalnazi, komma- en mierenjeuker. En dan komt de onvermijdelijke, maar daarom niet minder stompzinnige, dooddoener: "Je snap toch wat ik bedoel....?!"
Ja, ik denk wel te begrijpen wat u bedoelt, maar helemaal zeker ben ik er niet van en met het zoveel mogelijk vermijden van slordigheid in uw taalgebruik is niets mis. Het is helemaal niet verkeerd om naar meer dan een vijf en een halfje te streven. Als een vliegtuigmonteur met een dergelijke instelling te werk gaat dan kunnen er redelijk interessante zaken gebeuren... Ach, ik ben er wel aan gewend dat ik met scheve schaatsen word aangekeken, maar ik hoop toch dat er door dit stukje een rinkeltje bij u is gaan bellen.
En nu realiseer ik me opeens dat ik plotseling besef dat we op het schaakbord altijd naar perfectie streven, maar dat het bereiken van de ultieme staat van eminente, excellente, illustere, superieure, uitmuntende, uitnemende, uitzonderlijke, volmaakte en voortreffelijke perfectie voor niemand is weggelegd. En dat is eigenlijk maar goed ook, want als dat gebeurt kunnen de stukken voorgoed in het doosje...
Op naar de wedstrijdverslagen van ronde elf van de voorjaarscompetitie 2023. Een tikje laat wellicht, maar ik lag even een tijdje braak...
Volgens Cor zat het in zijn Caro-Kann, ook wel Cor 'o Kann genaamd, op de vierde zet met Pa6 al helemaal verkeerd. Daardoor bleek na een poosje b6 noodzakelijk en zo gebeurde hetgeen hij eigenlijk al gezien had: Het ging mis aan alle kanten. Na een zet of tien stond Cor dat bewuste paard al achter en konden toen eigenlijk de stukken al in de doos. Na 23 zetten werden de stukken inderdaad opgeborgen en had Wim, volgens Cor zeer terecht, gewonnen. (Wim Jongeneel - Cor Paans 1−0)
Via zetverwisseling van de Caro-Kann naar de Pircverdediging. Dat was het begin van een volgens Fons Claessen interessante partij tegen Pearl Uyttenhove. Nadat elke gelegenheid tot ruilen van stukken ook meteen werd aangegrepen ontstond er een volkomen gelijkstaand eindspel met dame en torens. Na 22 zetten werd remise overeengekomen. (Fons Claessen - Pearl Uyttenhove ½−½) (Fons Claessen - Pearl Uyttenhove ½−½)
Het begon als een partijtje Russisch zonder roulette, maar werd al snel een Philidorvariant met verwisselde kleuren. Jisk Liemburg en Wim Platje startten behoedzaam in een rimpelloze vijver. Wim zorgde na vier zetten nogal brutaal met het werpen van steen d5 voor de eerste rimpelingen. Jisk begaf zich vervolgens ontstemd met een combinatie in het water en veroorzaakte woelige stromingen in de verwachting een pion te winnen, maar Wim smeet woest een rotsblok in het meer om de stand hardhandig materieel gelijk te trekken. Nadat de hoge golf met veel misbaar was weggespoeld speelden de watermannen de laatste zeven zetten, zonder nog maar één spettertje te veroorzaken, in alle vrede uit. (Jisk Liemburg - Wim Platje ½−½)
Rob Truijens weigerde de eerste pion aan te nemen die Dick Korteland hem aanbood in de gesloten Siciliaan die in hun onderlinge ontmoeting op het bord kwam. Een paar zetten later stak hij de tweede echter wel in zijn zak. Vanuit de opening naar het middenspel werd Dick gaandeweg sterker en begon het er voor Rob stapje voor stapje minder goed uit te zien. Rob werd teruggedreven, een paard belandde zelfs op h1, maar na 22...f4? kon Dick opnieuw beginnen. Lang bleef de partij in evenwicht, maar een fout van Rob kostte hem de kwaliteit en even later was de partij voor wit hopeloos verloren. Dick liet echter ergens argeloos een achterdeurtje openstaan, waar Rob op sluwe wijze gebruik van maakte om via eeuwig schaak toch nog een halfje buit te maken. (Rob Truijens - Dick Korteland ½−½)
Willem Weerdesteijn begon met 1.d4 tegen Gijs van Willigen. Gijs maakt dat niet uit, want hij speelt toch altijd 1...d6. De Pirc was rond de twintigste zet op een voor Willem winnende stelling uitgedraaid, maar daarna sloeg de winstmeter nog vele malen uit naar hoog en naar laag. Mede door een op b8 vastgesnoerde zwarte loper lukte het Willem uiteindelijk de zich verbeten verdedigende Gijs tot opgave te dwingen. (Willem Weerdesteijn - Gijs van Willigen 1−0)
Een foutje van Ton van der Breggen leverde Pieter Hofstee in de Franse opening al snel een pionnetje op. Een poging van Ton om Pieter mat te zetten met dame en paard leidde er helaas slechts toe dat het paard sneuvelde. Tegen zo'n materiële achterstand wordt het, zeker tegen zo'n nauwkeurige speler als Pieter, erg moeilijk. Ton streek na 37 zetten de vlag. (Ton van der Breggen - Pieter Hofstee 0−1)
Zelden zal Koos van Dalen zo beroerd uit zijn geliefde loper-opening zijn gekomen als in zijn partij tegen Piet Schuller. Binnen zes zetten was hij zowel de loper als twee pionnen kwijt. Het ligt vast wel ergens aan, maar enkele zetten later was ook Piet ineens een stuk kwijt. Beide spelers misten zo hier en daar toch nog wat fraaie kansen, totdat Piet met 37...Kg8 de laatste fout maakte. Dat kostte hem een stuk en de partij, want het resterende eindspel werd door Koos keurig naar winst gevoerd. (Koos van Dalen - Piet Schuller 1−0)
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Alle foto's van deze ronde kun je zien bij "Intern" ⇒ "Foto's".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.
Sponsor van deze ronde:
Lokhorst & Zn - oosterse tapijten