"Alles komt op tijd voor hem die wachten kan." (François Rabelais)
RONDEVERSLAG | Door de herinvoering van de maatregelen ter beteugeling van de te verwachten rampzalige toename van kopietjes van onze kleine coronavijand Omikron vielen er in december en januari vijf interne ronden uit. Niets aan de hand. Afwachten is het devies. Gewoon een kwestie van de schorsing uitzitten en zo gauw het kan weer aanzitten.
Twaalf spelers meldden zich derhalve afgelopen dinsdagavond weer op het adres van het speellokaal en constateerden dat alles er nog stond zoals het moest staan en dat alles onveranderd was gebleven tijdens hun gedwongen afwezigheid. Alsof er niets gebeurd was schoven ze aan aan de borden en na van de voorzitter de Beste Wensen voor 2022 in ontvangst genomen te hebben werden de klokken ingedrukt en startte er zes maal een spel der spelen.
Natuurlijk was één ding wel effe wennen en eigenlijk went het nooit. Dat is namelijk dat je nog steeds speelt zonder dat er publiek bij is. Die troosteloze lege tribunes. Vreselijk. De doodse stilte die het zo moeilijk maakt om je een beetje behoorlijk te concentreren. Abject gewoon. Geen toejuichingen en boegeroep. Geen heerlijk dissonante fluitconcerten. En vooral, maar dat geldt waarschijnlijk meer voor mij persoonlijk, de droefstemmende afwezigheid van af en toe een volkomen onverwachte superdreun van een gigakanonslag. Nou ja, we moeten het voorlopig hier maar mee doen...
Hieronder treft u de wederwaardigheden aan van de twaalf schaakdiscipelen van De Willige Dame:
Koploper Cor Paans doorstond de aanval van Ruben Schilt op zijn leiderspositie. In zijn vertrouwde Engelse opening bracht Cor na acht zetten theorie een nogal verdacht nieuwtje. Je mag ook wel zeggen dat hij na acht zetten al behoorlijk in de fout ging, want hij speelde een aangevallen paard naar h4, waarna Ruben met 8...g5 aantoonde dat het paard geen enkel veilig vluchtveld meer had. Na afloop van de partij zou Cor het voorval duiden als: "Ik raakte al in het begin van de partij min of meer een paard achter..." Cor kreeg er slechts een pion voor terug en deed wat aanvalszetten met zijn dame, waarmee hij zichzelf eigenlijk alleen maar verder op een achterstand in ontwikkeling leek te zetten. Van wanhoop naar vreugde duurt soms echter maar één zet, want een enorme fout van Ruben kostte hem even later een volle toren, terwijl ook nog eens de dames werden geruild. Het batig saldo voor Cor bedroeg aan het eind van de verwikkelingen twee pionnen en de kwaliteit en nadat Ruben een aantal duidelijk waarneembare zelfverwijten van de wanden van de speelruimte had laten weerkaatsen was het punt een tiental zetten later voor de voorzitter. Cor Paans - Ruben Schilt 1−0
De naaste belager van Cor op de ranglijst, Pieter Hofstee, had het aanmerkelijk gemakkelijker tegen Fons Claessen die in het begin van een Siciliaanse partij even de dekking van Pd4 verwaarloosde en zo na zeven zetten zomaar dat stuk verloor. Toen hij zes zetten later ook een kwaliteit zou gaan verliezen vond Fons het welletjes. Toen Pieter na nog even te hebben rondgekeken opmerkte: "Nou, dan ga ik maar eens naar huis", kwam uit de speelzaal de reactie: "Moet je ook maar niet zo snel winnen..." Volgens Fons liet hij weliswaar twee keer een stuk instaan, maar kritisch samenvattend becommentarieerde hij wat er geschied was als volgt: "Hij nam ze gewoon! Erg flauw. Hij had ze toch niet hoeven slaan? Tja, dan is het je eigen schuld als het zo'n kort partijtje wordt..." Fons Claessen - Pieter Hofstee 0−1
Van de partij tussen John van Waardenberg en Gijs van Willigen kan ik u slechts de uitslag mededelen vergezeld van de veronderstelling dat de eerste zet van Gijs naar alle waarschijnlijkheid 1...d6 geweest is John van Waardenberg - Gijs van Willigen 1−0
Ook de Engelse partij tussen Dick Korteland en Rob Truijens kende een vrij snelle beslissing. Als je toestaat dat twee van je stukken kunnen worden aangevallen door een pion, dan gaat er meestal wel een van de twee verloren en dat overkwam Rob al in de beginfase van de wedstrijd. Even later moest Rob toezien hoe zijn dame verloren ging door een penning van een loper. Wel kreeg Rob er het een en ander voor terug, maar na achttien zetten was de materiële achterstand eigen al te groot om er nog iets van te kunnen maken. Met wat rekken strekte de partij zich uiteindelijk uit naar 36 gezellige zetten. Dick Korteland - Rob Truijens 1−0
Van de partij tussen Ton van der Breggen en Hans Nunnikhoven had ik u graag willen vertellen over de bloedstollende spanning die de gehele partij over het bord heerste. Over penningen en tegenpenningen, over pion- en paardvorken, doorstoten en kurkentrekkercombinaties. Over geniepige zetjes en geweld van zware stukken, over geluk en droefenis. Over gemiste winstvoortzettingen en afschuwelijke blunders. Over momenten van schaakblindheid en stellingluciditeit. Maar helaas..., doorgaans krijg ik van een van beide heren wel een notatieformuliertje in de hand gedrukt, maar dat was deze keer niet het geval. Ik moet dus volstaan met de opmerking dat ook deze partij niet zo heel erg lang duurde en dat Hans won. Ton van der Breggen - Hans Nunnikhoven 0−1
En dan zal je dus altijd zien dat als vrijwel alle partijen een vlot verloop kennen er eentje bij is die uren duurt. Zo ook in deze elfde ronde, want de partij tussen Piet Schuller en Wim Platje duurde tot ver na elven. Aanvankelijk leek het er op dat het een gemakkelijke avond zou worden voor Wim. De Italiaanse variant van het Vierpaardenspel die op het bord kwam werd door Piet niet op de beste manier behandeld en na een vijftiental zetten zat hij opgescheept met twee dubbelpionnen. Het eindspel was evenwel kennelijk niet zo gemakkelijk te winnen, want Wim kwam zettenlang geen steek verder en na een te optimistische pionzet van Wim kon Piet zelfs een gelijke stelling bereiken. Even later echter blunderde hij twee pionnen weg en na langdurig millimeterwerk in een toreneindspel besliste Wim stapje voor stapje de partij in zijn voordeel. Piet Schuller - Wim Platje 0−1
De nieuwe ranglijst en een overzicht van de uitslagen vind je via "Intern" ⇒ "Ranglijst".
Reacties zijn altijd welkom. Plaats ze helemaal onderaan bij "Een reactie plaatsen". Je e-mailadres wordt niet zichtbaar bij de publicatie.