|
Schaker Kees Klok heeft herinneringen
opgeschreven aan de voetballer Willem van Hanegem, die deze week in meer dan vijfhonderd
bladzijden te boek is gesteld. In het verhaal komen Bibelot, burgemeester Van
Zuuren, schakers zoals Han van Gorkom, Gerrit de Wolf en Hans Berrevoets
voor.
Een passend verhaal:
Onlangs kwam ik een oude dagboeknotitie
tegen uit de tijd dat wij met de stichting Bobby Kinghe probeerden om het
kwijnende culturele leven in Dordrecht op te stoten tot een bruisende stroom
van hoogdravende activiteiten. Willem van Hanegem had een boek over
voetballessen geschreven waarover C. Buddingh’ hem in het literair
café-chantant van Bobby Kinghe zou interviewen. Dat literair café-chantant
werd gehouden in de jongerensociëteit Bibelot, die toen nog gevestigd was
naast het paleis van justitie op het Steegoversloot. Op de avond was de
Dordtse burgemeester, Jan van Zuuren, eveneens als gast aanwezig.
6 september 1975
Gisteren literair café-chantant. Het werd drie uur, na een unieke avond.
Donderdag leek het er nog op dat alles in het water zou vallen. Gerrit de
Wolf had Truus van Hanegem gebeld en hoorde van haar dat Willem onze afspraak
blijkbaar was vergeten, want hij zou naar Leiden gaan. Han van Gorkom, Gerrit
en Hans Berrevoets zijn de hele dag aan het bellen geweest, met als resultaat
dat ze een zanger, een Steve Johnson, konden contracteren en dat Willem na
tien uur ’s avonds alsnog zou komen. C. Buddingh’, Henk van Buul en zijn
combo en burgemeester Jan van Zuuren waren allemaal volgens afspraak
aanwezig, maar of van Hanegem werkelijk zou komen moesten we maar afwachten.
In ieder geval bleek voornoemde Johnson niet over een zanginstallatie te
beschikken. Na heen en weer getelefoneer kwamen ergens een paar microfoons
vandaan, maar nu bleken de kabels niet te passen. Iemand van Bibelot ging
achter kabels aan. Ondertussen haalde ik thuis mijn bandrecorder, zodat
Johnson in ieder geval met zijn bandje mee kon zingen. Toen na drie kwartier
de installatie nog niet werkte zijn Henk van Buul en zijn mensen onversterkt
gaan spelen, wat voortreffelijk klonk. Daarna las C. Buddingh’ voor, ook
microfoonloos. Hij was goed te verstaan, het publiek hield zich keurig stil.
Uiteindelijk kwamen er geschikte kabels en konden we versterkt verder. Han
reikte de nieuwe Letteriek uit aan de burgemeester, die met een weinig
zeggend babbeltje bedankte. Daarna was het wachten op Johnson die in een
buitenmodel uniform verscheen van de Noordelijken uit de Amerikaanse
burgeroorlog. Het was een geweldige afgang. Hij zong verkeerd met de muziek
mee, wist zich op het toneel geen houding te geven en praatte tussen de
nummers in zo onbeholpen tegen het publiek dat hij een Oscar verdient voor de
klunzigste artiest van het jaar. Van de fl. 450,= die hij kreeg was hij
er nog geen fl. 50,= waard. Gelukkig speelden daarna Henk van Buul en
zijn combo weer, waardoor het leed snel was vergeten.
Rond tien uur arriveerde Willem van Hanegem. Hem voorgesteld aan Buddingh’ en
de burgemeester. Er was enig opgewonden gejoel van een paar meisjes.
Buddingh’ zou van Hanegem interviewen over zijn boek en zette zich daartoe in
een van de drie klaarstaande fauteuils, waar hij vrijwel direct pontificaal
doorheen zakte. Dat gaf enige opschudding, maar hij kwam ongedeerd uit de
brokstukken tevoorschijn, kreeg een andere stoel en begon aan het gesprek:
een vraag door Buddingh’, twee woorden antwoord van van Hanegem, wat zich een
aantal keren herhaalde. Tot burgemeester van Zuuren aanschoof en spontaan het
gesprek overnam. Ik heb weinig mensen zo knap en ad rem een verloren situatie
zien veranderen in een flitsend en komisch woordenspel als onze Dordtse
burgervader. Hij wist het gesprek aldus ruim een half uur vol te houden,
waarna ik de heren mocht bedanken en het combo van Buul weer inzette.
Buddingh’ en de burgemeester vertrokken daarna al snel naar huis, maar van
Hanegem, het Bobby Kinghe bestuur en een deel van het publiek, waaronder
Annemarie, Archie Wijngaarde en Heinz Schneeweiss en zijn vrouw, zette de
avond nog tot ver na middernacht voort.
Of de Kromme, die er stevig op
los rookte en dronk, de volgende dag in het veld nog enkele briljante acties
op touw zette, kan ik mij niet meer herinneren. Wel dat ik bij het wakker
worden even niet aan veel bewegen, laat staan aan topvoetbal, moest denken.
|
